Sadie jones - Verstoten
Sadie Jones dacht dat ze een middelmatige, weinig succesvolle scenarioschrijfster was, tot ze besloot eens een romannetje te plegen. Haar debuut werd meteen genomineerd voor de prestigieuze Orange Prize en schoot in de Britse bestsellerlijsten door naar number one.
Het succes van 'Verstoten' (Cargo) zit 'm in het zomerse leesboekgehalte: het jaargetijde is dus niet optimaal, maar voor wat nostalgie naar warme zomerdagen is het nooit te laat.
Lewis is een jongen van zeven die in een dorp nabij Londen een harmonieus leventje leidt met zijn gevoelige en intelligente moeder Elizabeth. Tot vader terugkeert uit de Tweede Wereldoorlog en thuis een kil regime installeert. Wanneer Elizabeth in de rivier verdrinkt, gaat het pas goed mis. Vader hertrouwt met een braaf meisje met poppenogen, maar zij weet niet tot Lewis door te dringen: 'Hij was net een beschadigde vogel. En die gaan altijd dood.' Hij slaat aan het drinken en snijdt zichzelf met een scheermes; één en ander loopt uit de hand en het eindigt met een gevangenisstraf.
En dan nog spaart Sadie Jones die arme Lewis niet. Na twee jaar keert hij terug, vol goeie hoop, maar het dorp is nog even schijnheilig en zijn vader nog even hard to get. Enig lichtpuntje is de jongste dochter van de buurman: zij toont 'm dat achter hun façade van huiselijk geluk óók ranzige zaakjes schuilen.
Eerlijk: wij hadden uit onze grote sterrenhoop al drie fonkelende exemplaren opgevist, telkens één voor Sadie Jones' broeierige sfeer, donkere suspens en subtiele stijl. Maar op de valreep hebben we die laatste in twee gebeten: niet van ondraaglijke spanning, maar het humorloze, melige einde ging zelfs de dramaqueen in ons iets te ver.
