Savages: 'De moshpit als symbool van liefde'

Savages is een kwartet dames uit Londen, dat voor ons interview tot een duo herleid is: bassiste Ayse Hassan en zangeres Jehnny Beth, een Française (echte naam: Camille Berthomier) die tien jaar geleden naar de Engelse hoofdstad verkaste en eruitziet als een kruising tussen Brett Anderson van Suede en Siouxsie Sioux.

HUMO Jullie speelden vorig jaar in Dismaland, de tijdelijke en macabere persiflage van Banksy op Disneyland. Ik kan me haast geen betere groep voorstellen om daar te spelen dan Savages.

Jehnny Beth «Helemaal mee eens. Dismaland werd in het grootste geheim opgebouwd in Weston-super-Mare in Somerset, op zich al een vrij troosteloze setting. De werken van Banksy waren voor mij echte eyeopeners. De gecrashte koets van Assepoester, met het lijk dat uit het raampje hangt, en eromheen een batterij paparazzi – een duidelijke knipoog naar het ongeval van Lady Di. Of de telegeleide plezierbootjes vol vluchtelingen. Bijzonder grimmig allemaal, maar tegelijkertijd ook verkwikkend: hij toonde dat echte kunst de wereld laat zien zoals hij is. Ook het personeel en de mensen die de kaartjes controleerden, speelden hun rol perfect: geen plastic glimlach of een vriendelijk woordje, maar bedrukte gezichten en hangende schouders. Op mij miste het zijn effect in ieder geval niet: ik werd er erg vrolijk van (lacht). Dat proberen wij ook met onze muziek te doen: de mensen blij te maken door ze de echte wereld te laten horen.»

HUMO Hamvraagje tussendoor: hebben jullie Banksy ontmoet?

Beth «Nee. Volgens mij is Banksy trouwens een samenwerking tussen verschillende mensen.»

Ayse Hassan «Dat zou behoorlijk geniaal zijn.»

Beth «Er waren in Dismaland aardig wat kunstenaars die we niet van gezicht kenden, maar niemand heeft zich voorgesteld als Banksy. En je gaat toch niet vragen: ‘Excuseer mij meneer, maar bent u Banksy?’ Dat zou… vulgair zijn. En wat doe je met het antwoord? Wat verandert het aan de kunst als je weet wie Banksy is? Nee, volgens mij is Banksy niet één persoon. Maar misschien ook wel. Misschien is het wel een vrouw.»

HUMO Waarom is het bij jullie muziek geworden, en geen conceptuele kunst?

Hassan «De schuld van mijn nicht, die iets ouder was. Ik was nog heel jong, 5 jaar misschien, en bleef ger bij haar slapen. Als we in bed kropen, zette ze de radio aan, altijd dezelfde zender, en we vielen in slaap bij de meest uiteenlopende muziekjes. Ik herinner me Shirley Bassey, maar ook The Pretenders en The Stranglers. En ook de schaduwen van de passerende auto’s op de muur, en hoe ik daar op de tonen van de muziek van alles bij verzon.»

Beth «Voor mij staat muziek bovenaan omdat het je dingen laat zien zonder beelden te tonen. De interactie met de luisteraar, het publiek, is groter dan bij eender welke andere kunstvorm.»

Hassan «Ik ben onlangs te weten gekomen dat ik niet in slaap kan vallen bij de noot C. Ik zet nog altijd de radio aan als ik ga slapen, en vorige week werd ik na een tijdje weer wakker bij ‘In C’ van Terry Riley. Een stuk van vijfenveertig minuten. Pas toen het gedaan was, ben ik weer in slaap gevallen.»

Beth «Als tiener heb ik een Afrikaanse dame gekend die aan geluidstherapie deed. Traumabehandeling voornamelijk. Vrouwen die verkracht waren, auto-ongelukken… Ze liet welbepaalde noten resoneren op verschillende plaatsen op het lichaam, en behaalde opmerkelijke resultaten. Het klinkt als voodoo, maar voor haar was het wetenschap. Een beetje zoals een concert van Savages eigenlijk (lacht).»

HUMO Jehnny, jij bent ook actrice (ze speelde de hoofdrol in ‘A travers la forêt’ uit 2005, en een bijrol in ‘Sodium Babies’ uit 2009). Is zingen acteren?

Beth «Als ik al een actrice ben, dan toch eentje die zonder werk zit (lacht). Ik krijg geen aanbiedingen meer. Ik vermoed dat de mensen denken dat ik voltijds voor de muziek heb gekozen, en eigenlijk is dat ook wel zo. Ik sluit niet uit dat ik nog ga acteren, maar ik wil er geen muzikale activiteiten voor schrappen. Maar om op je vraag te antwoorden: zingen is voor een groot deel acteren, ja. Bij mij toch. Ik heb vorig jaar een aantal covers van David Bowie gebracht op de Parijse opening van de tenstoonstelling ‘David Bowie Is’ (toen dit interview plaatsvond, leefde Bowie nog, red.). Bowie was ook een acteur, optredens waren een performance, maar dat betekende geenszins dat hij niet achter elk woord stond dat hij zong. Het is niet omdat het geacteerd is dat het niet echt is. En hoe beter je acteert, hoe echter het wordt. Vergelijk het met ballet: hoe minder je de benen van de dansers ziet trillen, hoe mooier het wordt.»

HUMO Is Savages beïnvloed door groepen of artiesten die niemand tot nog toe wist te traceren in jullie muziek?

Beth «Metal. Black Sabbath, Motörhead, Unsane , Mastodon. En Slayer! De dubbele basdrum in ‘This Is What You Get’ op de nieuwe plaat: pure Slayer.»

HUMO In een teaser voor ‘Adore Life’ droeg Henry Rollins onlangs een stuk tekst voor uit ‘Jazz Cleopatra: Josephine Baker in Her Time’, een biografie van Baker door Phyllis Rose.

Beth «Ik wilde al langer iets doen met die tekst, omdat-ie volgens mij een nieuwe kijk geeft op savagery, op barbaarsheid. En ik wilde een mannelijke stem en wist dat Henry Rollins niet ging weigeren. Een heel genereuze man, ik heb hem een paar keer ontmoet en we converseren geregeld via e-mail. De link met de hardcorescene waaruit Rollins komt, vond ik ook heel interessant, vooral vanwege de verhouding die de groepen hadden met hun publiek: tegelijk heel brutaal en erg verbonden. De moshpit als symbool van liefde.»

Hassan «Door Facebook lijkt het alsof de hele wereld met elkaar in verbinding staat, maar in werkelijkheid zijn we de ware kunst van het luisteren aan het verliezen. Er wordt enorm veel gezegd, maar nauwelijks nog geluisterd. Ik heb ooit zeven jaar als vrijwilliger gewerkt bij een zelfhulplijn voor mensen die kampten met zelfmoordneigingen. Mijn opleiding duurde negen maanden. Negen maanden, gewoon om te leren hoe je moest luisteren. Ik dácht dat ik goed kon luisteren, maar daar heb ik beseft hoe moeilijk het is om alles om je heen te vergeten en je écht te concentreren. Eén van de meest verrijkende ervaringen in mijn leven.»

HUMO In elk jeugdhuis, waar dan ook, kun je tegenwoordig wel een cursus Ableton of ProTools volgen. Zou het niet goed zijn om de helft daarvan te vervangen door cursussen luisteren?

Beth «Een héél goed idee! Het zou in ieder geval betere muziek opleveren.»

Hassan «Laat maar weten als we je petitie moeten ondertekenen.»

Bekijk en beluister Savages - Adore'

Beluister Savages - The Answer: