Saving Banksy: 'Street art mag niet in een achterkamer van een rijkaard belanden'
De Amerikaanse documaker Colin M. Day reist al jaren de wereld rond om filmpjes en foto’s te schieten van graffitikunstenaars en street artists – ooit liepen we samen een dag in het zog van onze eigen ROA.
In het uitstekende ‘Saving Banksy’, te bekijken op Netflix, tackelt Day een alsmaar nijpender kwestie in de wereld van de illegale kunst: moeten werken als die van Banksy, ’s werelds bekendste street artist, bewaard worden voor het nageslacht? En zo ja: waar dan? In een museum, of in de praalkamer van de hoogst biedende?
COLIN M. DAY «In de week dat Banksy’s film ‘Exit Through the Gift Shop’ uitkwam, liet kunstliefhebber Brian Greif me weten dat hij een werk van Banksy probeerde te redden dat hij bij ons in San Francisco op een muur had gezet. Hij wilde het doneren aan het MoMA, zodat het publiek het zou kunnen bekijken. Daar kon ik me wel in vinden, en ik filmde hem terwijl hij met de eigenaars van het gebouw onderhandelde. Ik dacht: dat is zo gepiept, hij doneert dat werk aan het MoMA en daarmee is de kous af – film klaar. Niet, dus (lacht). Zeven jaar later heeft Brian het nog altijd niet kunnen weggeven, maar hij heeft wél een bod gekregen van 1,7 miljoen dollar. Hij dénkt er nog niet aan het te verkopen: hij wil er een discussie mee losweken.»
HUMO Een werk van Banksy uit Gaza kwam zelfs op een veiling terecht.
DAY «Banksy heeft meermaals in Palestina gewerkt, en niet alleen om de aandacht te vestigen op de nijpende situatie daar; hij wilde ook iets achterlaten voor de mensen die er wonen. En dan komt iemand dat werk zomaar weghalen, zodat het in de achterkamer van één of andere rijkaard zou kunnen hangen. Klopt niet, hè? Iemand als Brian Greif zorgt er tenminste voor dat één belangrijk kunstwerk toegankelijk blijft voor het grote publiek.»
HUMO Je website cmd-films.com is een schatkamer voor de graffiti- en street art-fan, maar Banksy zelf heb je nog niet kunnen strikken.
Day «Kon ik maar eens met hem werken! Het zou niet uitmaken waar ik op dat moment mee bezig ben, ik laat het direct vallen (lacht). Ik hoef écht niet te weten wie hij is en waar hij woont. Het schijnt dat hij mijn film niet alleen heeft gezien, maar er ook enthousiast over is – duimen maar.»
