Sebastián Lelio: 'Zo erotisch mogelijk zonder naakt'
Wie de vorige films van de Chileense regisseur Sebastián Lelio – ‘Gloria’ (2013) en ‘A Fantastic Woman’ (2017) – heeft gezien, weet dat hij een voorkeur heeft voor verhalen over vrouwen die hun eigen lot bepalen.
undefined
Dat is ook zo in ‘Disobedience’, een film gebaseerd op het gelijknamige boek van Naomi Alderman, over twee vrouwen die opgevoed zijn in een streng joods-orthodox milieu in Londen. Ronit (Rachel Weisz) is het wereldje ontvlucht en werkt als fotografe in New York. Wanneer haar vader – een rabbi – sterft, moet ze terug naar Londen. Daar ontmoet ze haar jeugdliefde Esti (Rachel McAdams), die inmiddels getrouwd is. Hun liefde bloeit weer op, met alle gevolgen van dien.
Sebastián Lelio «Mijn films gaan over vrouwen die onderdrukt worden, maar toch de moed hebben om voor hun eigen verlangens op te komen. Die fascinatie heeft ongetwijfeld te maken met mijn Chileense achtergrond. De bevolking van mijn land is jarenlang onderdrukt en dat beïnvloedt je manier van denken. Ik ben niet per se op zoek naar zulke verhalen, ze komen me bijna vanzelf aanwaaien.»
– Voor ‘Disobedience’ ben je gevraagd door Rachel Weisz, die niet alleen de hoofdrol speelt maar ook producer van de film was.
Lelio «Ja, zij vond me kennelijk geschikt om dit verhaal te verfilmen. Dat verbaasde mij, want ik ben noch Brits, noch joods en ik had nog nooit een film in het Engels gemaakt. Maar Rachel kende mijn vorige fims en wilde daardoor met mij samenwerken. Nadat ik het boek had gelezen, was ik meteen geïntrigeerd.»
– Een cruciale en veelbesproken scène is het moment waarop de twee vrouwen met elkaar naar bed gaan. Hoe ben je daar te werk gegaan?
Lelio «Voor mij was dat de sleutelscène in de film. Ik had een storyboard gemaakt waarop precies getekend stond hoe ik de vrijpartij wilde filmen. Ik wilde mij vooral op de gezichten van de actrices concentreren. De uitdaging was om het zo erotisch mogelijk in beeld te brengen zonder naakt te tonen. De actrices voelden precies aan wat ik wilde. Het moment waarop de ene Rachel in de mond van de andere Rachel spuugt, was mijn idee. Maar voor de rest wil ik alles toch aan de fantasie van de kijker overlaten.»
© Algemeen Dagblad
