Seks, drugs en datingapps: de wilde weekends van James Wharton, gewezen elitesoldaat en boordschutter van prins Harry
De Britse soldaat James Wharton ging in 2007 vechten in Iraken en groeide uit tot de favoriete man in uniform van de Britse gayscene. Tot hij verslaafd raakte aan chemseks: gevaarlijke orgieën onder invloed van harddrugs.
'De dodelijke feestjes verspreiden zich als een bosbrand, óók in Antwerpen, Brussel en Gent'
Toen James Wharton na een eervolle carrière afzwaaide, trad hij in het huwelijk met zijn verloofde Thom. In de zomer van datzelfde jaar verscheen zijn autobiografie ‘Out in the Army: My Life as a Gay Soldier’. Daarin beschreef hij hoe prins Harry hem in 2008 tijdens een oefening in Canada uit de klauwen van een groep homofobe infanteristen redde. Het boek werd een bestseller en ideale gay-schoonzoon James Wharton een celebrity.
Tot vorige zomer zijn nieuwe boek ‘Something for the Weekend’ verscheen. Daarin outte hij zich als een verslaafde aan chemseks, orgieën onder invloed van chemische drugs. ‘Veel Britten vielen van hun stoel,’ zegt hij in een chic koffiehuis vlak bij het hippe Borough Market in Zuid-Londen. James Wharton werkt vlak om de hoek, als communicatiemanager van een verzekeringsfirma met enkel holebi’s als cliënteel.
James Wharton «Ik heb de reputatie een conservatief te zijn. Ik was netjes getrouwd met mijn man, we leefden in een mooi huis op het platteland en gingen elk weekend met de honden wandelen. Het kan dus niet anders dan een schok geweest zijn voor al die brave mensen om te moeten ontdekken hoe ik de voorbije vier jaar ben geëvolueerd. Voor mijn huwelijk op de klippen liep, had ik zelf nooit geloofd dat ik een tijdje later geobsedeerd zou zijn door drugs en seks. Maar that’s life.»
HUMO Voelde het aan als therapie om je boek te schrijven?
Wharton «‘Something for the Weekend’ schrijven werkte zeer bevrijdend. Zeker zolang ik alleen in mijn slaapkamer aan het tikken was. Maar toen het boek bijna af was, werd het plots lastig. Ineens was er die grote drang om opnieuw drugs te nemen. En ik kon het niet tegenhouden.
»Het einde van het boek schreef ik terwijl ik high was. Mijn teksten hingen als los zand aan elkaar. Mijn redacteur bij de uitgeverij slaagde er gelukkig in om het kapseizende schip weer recht te trekken.»
undefined
KINDSOLDAAT
HUMO Mag ik u een icoon van de Britse gayscene noemen?
Wharton «Omdat ik in het leger voor mijn geaardheid uitkwam? Ik was niet de eerste soldaat die openlijk gay was, al kreeg ik wel de meeste aandacht. In 1999 werden 298 soldaten uit het leger gezet wegens hun seksuele voorkeur. Dat was het laatste jaar waarin gay zijn in het leger illegaal was. In korte tijd is er dus veel ten goede veranderd. Ik werd hier in Groot-Brittannië de bekendste homoseksuele soldaat omdat ik me op de juiste plaats en het juiste moment in de geschiedenis bevond.»
HUMO Waarom ging u op uw 16de in het leger?
Wharton «Het was mijn droom, ik wilde niets anders. Of toch: formule 1-piloot worden. Mijn favoriete race was die in Francorchamps (lacht). Maar dat was niet echt realistisch en de enige andere interesse die ik als jongen had, was het leger.»
undefined
undefined
'James Wharton over zijn voormalige officier prins Harry: 'Hij is één van de agressiefste soldaten die ik ooit heb ontmoet.''
HUMO U bent geen pacifist?
Wharton «Nee, helemaal niet. Het leger is een cruciaal onderdeel van de democratie. Ik was met mijn 16 jaar inderdaad jong om in dienst te gaan, maar in het VK is dat niet ongewoon. Al wordt er wel voortdurend gediscussieerd of dat ethisch verantwoord is.»
HUMO Omdat 16-jarigen eigenlijk kindsoldaten zijn?
Wharton «Er zijn procedures die ervoor moeten zorgen dat die jongens niet aan extreme gevaren worden blootgesteld. Maar natuurlijk train je die jongens van 16 om te doden. Ik weet bijvoorbeeld dat er 17-jarigen zijn ingezet tijdens de Eerste Golfoorlog in Koeweit. Maar als een 16-jarige terechtkomt in een geoliede organisatie die hem een doel in zijn leven geeft en waarden bijbrengt, maakt het niet uit of hij in het leger zit, of bij de post. Ik vind niet dat je hem naar het slagveld in Irak mag sturen, maar je kunt hem in tijden van overvloedige regenval wel in een overstroomde stad in het zuiden van Engeland burgers uit hun huizen helpen redden.»
HUMO In 2007 ging u vechten in Irak. U was het eens met de invasie?
Wharton «Toen wel. Nu we weten dat ze gebaseerd is op leugens van de toenmalige premier Tony Blair: niet meer. Ik vind het onvoorstelbaar dat hij zich nooit heeft moeten verantwoorden voor die misdaad.
»Ik heb in Irak zeer ingrijpende ervaringen meegemaakt, maar als soldaat leef je de hele tijd in een bubbel. Je bent in het gezelschap van je allerbeste vrienden en je zit samen in hetzelfde schuitje. Als één van de jongens flipte van de stress, omarmden en troostten we hem.»
HUMO Later zat u samen met prins Harry in een tank.
Wharton «Ik was zijn boordschutter. Tijdens een oefening in Canada raakte ik in de problemen met een groep homofobe soldaten die ik niet kende. Ik ben iemand die zijn mannetje kan staan, maar toen waren ze met te veel. Harry was mijn directe officier en ik richtte me bijna instinctief tot hem: ‘Help, ik zit in de shit.’ Hij diende die kerels op een zeer adequate manier van antwoord. Natuurlijk wist ik donders goed wie hij was, maar in het leger is iedereen gelijk. De enige hiërarchie die telt, is die van officiers en soldaten.»
HUMO Onlangs zag ik prins Harry in een documentaire. Hij leek me een geschikte kerel om een pint mee te gaan drinken in de pub.
Wharton «Dat is hij ook. Maar hij was een officier en op meer dan één moment liet hij zijn gezag gelden. Als het nodig was, kon hij een zéér agressieve soldaat zijn. Hij is eigenlijk één van de agressiefste soldaten die ik ooit heb ontmoet.»
STIJF VAN DE DRUGS
HUMO In december 2015 schreef een zekere Hamish Parsons een opiniestuk in The Independent, waarin hij zich voorstelde als liefhebber van chemseks en zijn levensstijl haarfijn uit de doeken deed. Dat was u. Was dat artikel een schreeuw om hulp?
Wharton «Niet expliciet. Alleen mijn beste vriend wist dat Hamish Parsons mijn alter ego was. Ik had dat artikel geschreven omdat er op dat moment in de Britse media met de vinger naar homo’s gewezen werd: ‘Kijk hoe ze zich in het weekend te buiten gaan aan orgieën van chemseks. Is dat niet vreselijk?’ Niemand uit de chemseksscene durfde daartegen in te gaan. Met mijn artikel was ik de eerste, al was het dan in vermomming. Toen ik het schreef, stond ik stijf van de drugs en popelde ik om de spreekbuis van de chemseksgemeenschap te zijn.»
HUMO U noemt het een gemeenschap.
Wharton «Ja, maar misschien past subcultuur beter. Toen ik zelf nog ‘onschuldig’ was, maakte ik kennis met een aardige man uit die subcultuur. Hij was een fervente druggebruiker, maar ik vond hem ontzettend sympathiek. De eerste keer dat we samen uitgingen, belandden we in een uitstekend restaurant. Het eten was lekker en de sfeer zat goed. Tijdens de koffie nodigde hij me uit naar zijn appartement. ‘Er zullen nog een paar kerels zijn,’ zei hij. ‘Waarom kom je niet mee? Het gaat er rustig en relaxed aan toe en misschien maak je wel nieuwe vrienden.’ Die uitnodiging klonk als muziek in de oren van een single die eenzaam was en niet zeker wist wanneer hij nog eens intiem contact met een menselijk wezen zou hebben. Dus ging ik graag op zijn uitnodiging in, en net zoals hij beloofd had, zaten er in zijn woonkamer dertig indrukwekkende, sexy en leuke mannen. Ze zaten continu aan de drugs.»
HUMO Chemische drugs.
Wharton «Ze snoven mefedron, ook wel M, Meph, M-Cat of Meow Meow genoemd. En ze dronken GBL, bijgenaamd G of Gina. Nog geen crystal meth. Voor die drug hadden we ook lieftallige benamingen: Tina, Meth, Ice, Glass en Crank. Die bijnamen waren handige eufemismen om bestellingen door te geven aan de dealer. ‘Breng Tina mee’ klinkt onschuldiger dan: ‘Bezorg me crystal meth.’ Die avond zaten ze enkel aan het doordeweekse M en G. Tina kwam later.»
HUMO U raakte er supersnel aan verslaafd.
Wharton «Ja, alleen vraag ik me nu af waaraan ik verslaafd was. Aan de drugs of aan het hele pakket? Dat pakket omvat ook al die knappe mannen die geïnteresseerd waren in mij en graag met me wilden praten. Ik had een interessante achtergrond, met mijn ervaringen in het leger, én ik had een boek geschreven. Die eerste avond zat ik tussen al die aardige, nieuwsgierige mensen die me spontaan hun drugs aanboden. Ik vond het geweldig en ik wilde daar graag elk weekend opnieuw deel van uitmaken.»
HUMO De mannen die u ontmoette, waren ook allemaal succesvol?
Wharton «Het was een dwarsdoorsnede van de bemiddelde homogemeenschap van Londen, met advocaten, dokters, journalisten, parlementaire medewerkers en wetenschappers. Zes weken later maakte ik deel uit van een netwerk van toffe homomannen die elk weekend op iemands flat in Noord-Londen aan de drugs zaten. Later verhuisde ik van Camden naar Zuid-Londen, omdat die drugsweekends mijn leven te veel begonnen te bepalen. In Zuid-Londen kende ik niemand, maar later ontdekte ik dat die buurt de chemsekshoofdstad van de wereld is (lacht). Mijn moeder is ervan overtuigd dat ik opzettelijk naar hier ben verhuisd wegens de chemseks, maar dat is echt niet zo. Integendeel, ik was ervoor op de vlucht.
'Elke twaalf dagen sterft er in Londen een homo aan de gevolgen van een chemseksdrug. Iedereen kent wel iemand die aan een overdosis is bezweken ''
»Het scenario was elke week hetzelfde: op donderdagmiddag of vrijdagmorgen sms’te één van mijn nieuwe vrienden: ‘James, kom je vrijdag naar ons feestje?’ Na een maand of twee werd ik voorzichtig geïntroduceerd in die andere groep van succesvolle Londense homo’s. Zij deden exact hetzelfde als de eerste groep, alleen trokken zij in de loop van de avond hun kleren uit. Niemand nam er aanstoot aan als je plots met iemand begon te flikflooien. Af en toe verdween een koppel naar de slaapkamer. Nog een maand later zat ik in een groep waar we een heel weekend lang niets anders deden dan elkaar onder invloed van drugs neuken. Niemand verdween naar een slaapkamer, het gebeurde onder ieders neus. Het werd steeds harder en mechanischer. Ik stapte op vrijdagavond de kamer binnen, deed mijn kleren uit en snoof, dronk en neukte een weekend lang non-stop. Emotieloos, zielloos.»
HUMO Nadat u crystal meth had ontdekt, schakelde u nog een paar versnellingen hoger?
Wharton «Na mijn kennismaking met Tina duurden mijn chemseksweekends soms tot dinsdag. Tina maakte het mogelijk dat ik zes dagen lang non-stop kon neuken. In combinatie met Viagra, want zonder kreeg ik hem niet omhoog. Ik leerde iemand kennen die met de hulp van Tina twaalf dagen aan een stuk neukte. Hij sliep niet en vroeg zich na elke neukpartij paniekerig af: ‘Wie is de volgende?’ Hij zat gevangen in een vreselijke psychose.
»Datingapps zoals Grindr maken het erg simpel om gelijkgezinden te vinden. Op mijn iPhone kan ik nu zien welke homo of biseksuele man in de buurt zin heeft in een portie chemseks. Of wie er op een chemseksparty zit.»
HUMO Zonder die moderne technologie hadden de chemseksfeestjes nooit zo’n hoge vlucht genomen?
Wharton «Zeker weten. Op Grindr zie ik tot op de meter precies waar ik een kerel kan vinden die in is voor een feestje of een wip. Grindr is niet de enige app, maar wel de meest gebruikte. De digitale technologie zorgt ervoor dat álles direct mogelijk is. In een paar minuten spreek je met iemand af om seks te hebben. Dat geldt niet alleen voor Londen, maar voor de hele wereld. Chemseks is geen exclusief Londens fenomeen: het is even populair in Brussel, Amsterdam, Antwerpen, Berlijn of Parijs. Ik was in Sydney, New York, Los Angeles... Dankzij Grindr kwam ik overal aan mijn trekken. Op 20 juni 2015 gaf ik een lezing over mijn eerste boek in Gent, op het toppunt van mijn chemseksverslaving. En raad eens wat ik daarna heb gedaan? (lacht)»
ONTNUCHTERING
HUMO Kostte uw verslaving u veel geld?
Wharton «Het is spotgoedkoop, op voorwaarde dat je de chemseks beperkt tot het weekend. Stel dat ik je uitnodig om vrijdag hier in Londen iets te gaan eten, met een paar biertjes erbij. En op het einde van de avond nemen we allebei een aparte taxi terug naar huis. Dat kost ons samen makkelijk 300 euro. Maar met 300 euro kunnen we ons samen zes dagen te buiten gaan aan chemseks. Nogal wat homo’s die uit zijn op seks in het weekend, vinden het veel interessanter om 100 euro in drugs te investeren. Het kost hun veel minder dan een traditioneel avondje uit. Al heeft het natuurlijk wel gevolgen.»
HUMO Na verloop van tijd worden ze graatmager.
Wharton «Ze eten in het weekend niet meer, want ze hebben geen honger. Er is geen beter dieet dan een verslaving aan M, G en Tina.»
HUMO En je verliest al je echte vrienden.
Wharton «Ook dat is juist. Je verliest ook je interesse in alle andere leuke dingen des levens, zoals lezen, toneel of concerten. Mijn beste vriend, Matt Cain, is hoofdredacteur van Attitude en Winq, de leidende homomagazines in Groot-Brittannië. Hij wist waar ik mee bezig was, maar veroordeelde me nooit. Hij pakte het subtieler aan. Zo vroeg hij begin 2016: ‘Heb je de laatste Bond-film gezien?’ Hij weet dat ik een grote fan ben. ‘Euh, nog niet.’ Ik was in 2012 op de première van ‘Skyfall’, waarom had ik dan maanden na de release ‘Spectre’ nog niet gezien? Of Matt vroeg: ‘Is het lang geleden dat je nog eens bent gaan wandelen aan de Ponds op Hampstead Heath?’ Hij weet dat ik verliefd ben op die plek. ‘Dat kan ik me niet herinneren.’ ‘Heb je de nieuwe tentoonstelling in Tate Modern gezien?’ ‘Nee.’ Telkens weer legde Matt de vinger op de wonde. Alle leuke dingen waren weg. ‘Hoelang is het geleden dat je een boek gelezen hebt?’ ‘Een jaar.’ ‘Je hebt een gigantisch probleem,’ zei hij. Toen besefte ik voor het eerst dat de met seks en drugs gevulde dolle weekends mijn hele leven hadden ingepalmd.
»De hond van mijn moeder, Monty, was de lieveling van de hele familie. Hij stierf op een zondagmorgen om 6 uur. Ik was op een chemseksparty. Op het moment dat ik mijn moeder op mijn voicemail hoorde huilen en haar wanhopige tekstberichtjes las, was het 12 uur ’s middags. Oh, fuck, dacht ik.
undefined
'Wharton met zijn ex-man Thom. 'Nadat mijn huwelijk gestrand was, voelde ik me alleen. Ik ging mee naar huis met een aardige kerel: daar zaten dertig sexy mannen, allemaal aan de drugs.''
»Op een ochtend lag ik met twee anderen in een bed. We waren high. De eigenaar van de flat kreeg een sms met het bericht dat zijn moeder was gestorven. Hij was meteen ontnuchterd en voelde zich zo ellendig. Ik bleef de rest van de dag bij hem en voelde me minstens even miserabel. Het was een vreselijke wake-upcall: ‘Jongen toch, waar ben je mee bezig?’»
HUMO Maar een week later was u weer aan het feesten?
Wharton «Alleen professionele hulp kan je van een chemseksverslaving afhelpen. Zelfs na de afschuwelijkste voorvallen stuurde ik een week later een sms naar mijn dealer: ‘Twee zakken Meph, 50 ml. G, Tina, valium en Viagra.’»
HUMO Zelfs nadat u op een chemseksfeest was verkracht?
Wharton «Ja. Ik werd verkracht in mijn eigen flat op maandag 31 augustus 2015. Het was het vreselijke einde van drie dagen non-stop feesten. Ik werd die dag wakker in mijn bed terwijl een dikke Turk me aan het neuken was. Iemand van de andere feestgangers had die kerel via Grindr op mijn appartement uitgenodigd. Ik lag naakt op bed te slapen en de nieuwkomer zag zijn kans schoon.»
HUMO U stapte niet naar de politie?
Wharton «Nee, wat had ik moeten zeggen? ‘Op een feestje dat ik zelf heb georganiseerd, slikte ik een paar dagen lang illegale drugs waardoor ik zeer high was. Er waren nog tien andere mannen en één van hen heeft me verkracht.’ ‘Hoe heetten die andere mannen?’ ‘Dat kan ik u helaas niet zeggen, want dan zitten ze allemaal in de shit.’ Ik kan toch geen advocaat of parlementsmedewerker betrekken in een gerechtelijk onderzoek naar verkrachting op een chemseksfuif? Ik had op een proces trouwens geen enkele kans gemaakt. Ik hoor de advocaat van de beklaagde al: ‘Maar u had zoveel drugs genomen en met zoveel andere heren ontucht bedreven, meneer Wharton. Hoe kunt u nu weten of u verkracht bent of niet?’ Weet je wat het ergste is? Wat mij toen is overkomen, is op dit moment ergens in Londen opnieuw aan het gebeuren. Honderden mannen worden op chemseksfeestjes verkracht en niemand belt de politie.»
HUMO Was u nooit bang om ziek te worden?
Wharton «Ik ben voor verschillende ziektes behandeld die het gevolg waren van mijn gedrag. Op chemseksfeesten is er geen aandacht voor veilig vrijen. Telkens wanneer ik ontnuchterd was, werd ik me daar pijnlijk van bewust. Maar het hield me niet tegen om er een paar dagen later weer zonder condoom tegenaan te gaan. Gelukkig is er nu PrEP, een pil die mensen zonder hiv beschermt tegen besmetting. Een fantastisch middel.»
HUMO In uw boek vergelijkt u de dodelijke impact van de chemsekscultuur met die van de aidsepidemie uit de jaren 80. Is dat niet overdreven?
Wharton «Helemaal niet. Zeg me eens, wat doodt op dit moment evenveel homo’s in Londen als chemseks? Elke twaalf dagen sterft een homo aan de gevolgen van een chemseksdrug. Vooral G zorgt voor slachtoffers. Iedereen in de homoscene kent wel iemand die aan een overdosis is bezweken. Daar komt bij dat de chemsekscultuur zich als een bosbrand verspreidt: óók in Antwerpen, Brussel en Gent.»
James Wharton, ‘Something for the Weekend. Life in the Chemsex Underworld’, Biteback Publishing
undefined
