Serie: 'Castle'

‘Castle’ mag dan niet uitblinken in originaliteit ― ook in ‘The Mentalist’, ‘Medium’, ‘Numb3rs’ en ‘Bones’ slaagt de politie er niet in misdadigers te klissen zonder hulp van buitenaf ― de chemie tussen thrillerauteur Rick Castle en NYPD-detective Kate Beckett maakt veel goed.

De plagerige oneliners en onderhuidse romantische spanning culmineerden op ’t einde van het vorige seizoen zelfs in een heuse kus. De doodsteek voor de serie? We vroegen het aan Nathan Fillion― Castle himself.

Nathan Fillion «In het verleden heb ik me weleens negatief uitgelaten over een eventuele relatie tussen die twee: ik zag dat als het begin van het einde. Maar nu besef ik dat het ook een nieuwe start kan zijn: toen Sam en Diane in ‘Cheers’ op trouwen stonden, gaf dat ook aanleiding tot een heleboel nieuwe complicaties.

»Een perfecte relatie zit er hoe dan ook niet in voor Castle en Beckett: de schrijvers zullen hun eerst wel een paar wittebroodsweken gunnen waarin alles koek en ei is, maar ik denk dat ze gauw zullen inzien dat ze ondanks alles nog dezelfde mensen zijn. Hij is nog altijd een tactloze botterik, zij nog altijd emotioneel afstandelijk.

»In feite hebben we met die kus dus de doos van Pandora geopend. Gelukkig maar: ’t zou anders maar een saaie bedoening worden.»

HUMO Had je bij aanvang gedacht dat ‘Castle’ het zo lang zou volhouden? Geef toe: er is niet meteen een nijpend tekort aan politiereeksen ― met of zonder gimmick.

Fillion «Ik doe alleen maar dingen waarin ik potentieel zie. Ik weet ook wel dat het uitgangspunt ― thrillerschrijver helpt politie ― wat bij de haren gesleurd is, maar niemand kijkt naar ‘Castle’ met het oog op realisme. ’t Is gewoon puik entertainment, en ik wist meteen dat die kerel me op het lijf geschreven was. Castle is verre van perfect: het is een verwaande kwast die mensen ergert, soms met opzet. En dat vind ik dus leuk (lacht).

»Ik ken het succesrecept voor televisie ook niet, hoor, maar ik zie wel wat ‘Castle’ draaiende houdt: de verhouding tussen Castle en Beckett, ’s mans relatie met zijn puberende, maar als het erop aankomt meer intelligente en volwassen dochter, het komische speurdersduo Espesito en Ryan... We nemen onszelf niet verschrikkelijk serieus, en in deze barre tijden ziet het publiek dat kennelijk graag.»

HUMO Zo’n langlopende serie is wel hard werken, hebben we ons laten vertellen.

Fillion «Tja. Mijn werkweek begint maandag om vijf uur ’s ochtends en eindigt op zaterdag om drie, vier uur ’s nachts. Ik werk veertien uur per dag en heb twee maanden per jaar vrij: veel tijd voor een sociaal leven blijft er dan niet over, maar ’t is geen kernfysica en ik moet niet de hele dag tillen en sjouwen.

»Ik heb lang genoeg moeten wachten op een reeks die níét meteen gecanceld werd. Ik weet maar al te goed: ik mag mijn beide handjes kussen.»