Serie: Enlightened
Van overwerkte zenuwpees tot idealistische klokkenluider: de veertigjarige Amy Jellicoe (Laura‘Jurassic Park’ Dern) doorloopt het hele spectrum in de HBO-dramedy ‘Enlightened’. Wanneer Amy, een harde zakenvrouw bij de multinational Abaddonn Industries, voor het oog van al haar collega’s een zenuwinzinking krijgt, wordt ze op kosten van de firma naar een holistische afkickkliniek in Hawaï gevlogen.
Na een maand van yoga en meditatie keert de herboren Amy - boordevol hippie-idealen - terug naar LA, waar ze op kantoor voortaan genoegen moet nemen met een job in dataverwerking. Al snel ontdekt ze dat Abaddonn Industries bij heel wat onfrisse zaakjes betrokken is, en is ze vastberaden om, Edward Snowden-style,haar werkgever te gronde te richten. Dern, die de serie ook produceerde, werd voor haar sociaal geëngageerde rol bekroond met een Golden Globe.
Laura Dern «Ik zat al op ‘Enlightened’ te broeden sinds het Amerikaanse verkiezingsdebacle in 2000, toen het onduidelijk was of George W. Bush dan wel Al Gore gewonnen had. De Supreme Court ging er zich mee moeien, hield de hertelling van de stembiljetten in Florida tegen en gaf de overwinning aan de Republikeinen (Dern speelt trouwens mee in ‘Recount’, de HBO-verfilming van het incident, red.).
»Ik was stomverbaasd dat er geen massaprotest op gang kwam, terwijl iedereen toch een uitgesproken mening over de kwestie had. Die wijdverspreide apathie intrigeerde me: mensen gingen ervan uit dat hun stem toch niet gehoord zou worden, dus deden ze niet eens de moeite om hun mond open te trekken. Ze bleven gewoon in hun sofa zitten en keken hoofdschuddend naar het nieuws. Ik vroeg me af wat voor iemand wél het verschil zou kunnen maken: welke kwaliteiten heeft een voortrekker nodig?»
HUMO Charisma, ben ik geneigd te zeggen, maar daar beschikt Amy niet over: iedereen vindt haar irritant.
Dern «Dat is nog zacht uitgedrukt: mensen vinden haar ronduit onuitstaanbaar (lacht). Ze is obsessief, kent geen grenzen en zit vol gebreken, maar misschien is dat net nodig om verandering te bewerkstelligen: ze is bereid alles te riskeren. Ze bedoelt het goed en is goudeerlijk, maar beseft niet dat die houding ook verkeerd kan uitpakken: als je altijd de waarheid vertelt, zul je sowieso een aantal vrienden verliezen.
»Ze is ook hopeloos naïef. Ze heeft één maand therapie achter de rug en denkt: ‘Bon, laat ik dit chemisch bedrijf eens milieuvriendelijk maken, mijn alcoholverslaafde ex-man van de drank afhelpen en ervoor zorgen dat m’n moeder me vanaf nu begrijpt.’ Zo werkt het natuurlijk niet, maar ik hoop dat de kijkers ondanks al haar onhebbelijkheden toch zullen denken: ‘Zou het niet cool zijn als ze dat bedrijf echt ten val zou brengen?’
»Wat ik zelf enorm interessant vind aan het personage van Amy, is dat er voor haar een doorbraak komt – door de therapie na haar zenuwinzinking. ’t Is volgens mij dan ook geen toeval dat de woorden ‘breakdown’ en ‘breakthrough’ zo dicht bij elkaar liggen. Ik heb het zelf ook al meegemaakt: de momenten waarop ik denk dat ik zal instorten door verdriet of wanhoop, zijn tegelijk ook de momenten waarop ik groei als mens.»
HUMO Helen, Amy’s moeder, wordt gespeeld door jouw echte moeder, actrice Diane Ladd. Hoe was het om tegenover je moeder op de set te staan?
Dern «Onze relatie is gelukkig helemaal anders dan die tussen Helen en Amy: Helen is erg passief-agressief; de enige manier waarop ze haar dochter kan tonen dat ze haar graag ziet, is door haar te controleren. Niet gezond.
»We hebben jaren geleden al een paar keer samen op de set gestaan (in de films ‘Wild at Heart’ (1990) en ‘Rambling Rose’ (1991), red.), maar ondertussen is er veel veranderd: ik ben zelf moeder geworden, en begrijp haar dus veel beter dan vroeger. Toen ik drieëntwintig was en met mijn moeder samenwerkte, kreeg ik het op m’n heupen van ieder woord dat ze zei. Nu was dat maar om de acht woorden meer (lacht). Vooruitgang!»
Bekijk de trailer:
