Serie: In Vlaamse velden

‘In Flanders fields the poppies blow / Between the crosses, row on row.’ De Eerste Wereldoorlog is dit jaar honderd jaar oud. Op zondagavond gaat ter herdenking ‘In Vlaamse velden’ van start op Eén, een groots opgezette fictiereeks over de lotgevallen van de Gentse familie Boesman, die probeert te overleven in het wapengekletter rondom hen. Herkent u wellicht níét in de hoofdrol: de twintigjarige Lize Feryn, als dochter Marie. Je debuut maken op Eén op zondagavond, én in primetime: een mens zou voor minder met klamme handjes zitten.

Lize Feryn «Een beetje maar. Want eerlijk: bij de castingrondes had ik er nooit bij stilgestaan wat er zou gebeuren mocht ik de rol ook écht krijgen.Ik had hier en daar weleens een gastrolletje gespeeld (o.a. in ‘Aspe’, red.), maar bij de opnames voor ‘In Vlaamse velden’ was het de eerste keer dat ik een camera van dichtbij zag.»

'Tijdens de opnames besefte ik hoe verschríkkelijk het geweest moet zijn'

HUMO Je staat als debutante toch maar mooi te acteren naast klasbakken als Wim Opbrouck en Barbara Sarafian. Ook indrukwekkend.

Feryn «Klopt. Bij één van de audities moest ik al eens een scène spelen met hen, en dat vond ik toen al fantastisch. ‘Als ik de rol niet heb, dan heb ik toch maar met hen op de planken gestaan,’ dacht ik – was ik ook al tevreden mee.»

HUMO Toen de opnames begonnen was je 18 jaar, ongeveer de leeftijd van Marie in de reeks. Zit er veel van jou in haar?

Feryn «Als je een personage speelt, zit er toch altijd wel iets van jezelf in, geloof ik. Nu, in tegenstelling tot haar heb ik nog nooit een oorlog meegemaakt, dus het is moeilijk om te zeggen hoe ik zelf zou handelen in zo’n situatie. Ik heb geprobeerd mezelf zo goed mogelijk in te leven in de ellende die ze moet doorstaan. Dat lukte wel aardig, ik heb me vaak écht triest gevoeld tijdens scènes. Er is wat afgehuild, hoor.»

HUMO Hoe moeilijk is het als kind van de 21ste eeuw om je in te leven in iemand die honderd jaar geleden jong was?

Feryn «Ik denk dat die honderd jaar verschil niet zo heel veel uitmaken. Natuurlijk weten jongeren vandaag meer van de wereld dan in die tijd, maar uiteindelijk heeft een meisje van 15 nog niet zoveel levenservaring, of ze nu honderd jaar geleden leefde of vandaag. »Marie gelooft ook echt dat ze iets kan betekenen in die hele oorlog die rondom haar woedt. Daarom wil ze eerst dokter worden, vooral uit idealisme. Maar gaandeweg krijgt ze een realistischere kijk op de oorlog, en wordt ze heel snel volwassen.»

HUMO Hoeveel weet jij nog af van die hele Eerste Wereldoorlog?

Feryn «Vóór ‘In Vlaamse velden’ was dat maar erg weinig, merkte ik. Ik heb het op school natuurlijk wel allemaal zien passeren, maar ik ben mezelf toch gaan bijscholen toen de opnames begonnen. Daardoor is mijn interesse voor de oorlog nog gegroeid, vooral omdat je tijdens de opnames ook begint te beseffen hoe verschríkkelijk het geweest moet zijn.»

HUMO De proef op de som: wie was koning van België tijdens de Eerste Wereldoorlog?

Feryn «O nee, nu ben ik bang dat ik iets ongelooflijk doms ga zeggen. (Denkt na) Was het Albert I?»

HUMO Klopt. Nog eentje: wie was Franz Ferdinand?

Feryn «Ha, die. Dat was die troonopvolger die neergeschoten is in Oostenrijk door een Serviër, en waardoor de oorlog begonnen is, niet?»

HUMO Bijna, hij was inderdaad de Oostenrijkse troonopvolger, maar hij werd vermoord in Bosnië. Maar we rekenen het goed. De laatste: wie heeft er gewonnen?

Feryn «Ah, de geallieerden, hè.»

HUMO «Geslaagd, ‘de goeien’ hadden we ook goedgekeurd. Denk je dat je leeftijdsgenoten nog goed weten wat de Eerste Wereldoorlog inhield?

Feryn «Ik heb vaak het gevoel van niet. Kijk naar Groot-Brittannië: daar worden schoolgaande jongeren verplicht om oorlogskerkhoven te gaan bezoeken, zodat ze zeker nooit zouden vergeten wat de oorlog betekend heeft. Veel van mijn leeftijdsgenoten hier hebben nog nooit een voet op zo’n kerkhof gezet, denk ik.»

HUMO Wat opvalt in ‘In Vlaamse velden’: de loopgraven die zijn nagebouwd in openlucht. Ziet er niet alleen realistisch uit, maar ook erg koud.

Feryn «IJskoud was het, en nat. Maar toch hadden we ervoor gekozen om géén warmtekruiken of thermische kleren te dragen onder onze kostuums. En niet alleen uit principe: de beste manier om te acteren alsof je het koud hebt, is nog altijd gewoon het écht koud hebben.»