Serie: The Legacy
Van je familie moet je ’t maar hebben, luidt een bekend spreekwoord. Dat die vlieger helemáál opgaat als er een erfenis te verdelen valt, bewijst de nieuwe Scandinavische dramaserie ‘The Legacy’.
‘Arvingerne’ (de oorsponkelijke, Deense titel) gaat over de drie volwassen kinderen van de vermaarde kunstenares en hippie Veronika Grønnegaard, die elkaar het licht in de ogen niet blijken te gunnen als moeder onverwachts komt te overlijden. Oudste dochter Gro, gespeeld door Trine Dyrholm (u welbekend uit ‘Festen’), had gehoopt dat in het grote familiehuis een museum zou komen, terwijl de broers Frederik en Emil elk hun eigen plannen hadden met het landgoed Grønnegaard, dat overigens een vermogen waard is. Tot ieders ontzetting heeft Veronika echter vlak voor haar overlijden haar testament aangepast. Grønnegaard gaat nu in zijn geheel naar Veronika’s onwettige dochter Signe, die net zo verbaasd is over haar onverwachte erfdeel als haar nieuw verworven broers en zus. Intriges, verwijten, spanningen en leugens stapelen zich op, en ondertussen komt Gro erachter dat ze haar hele leven voor niks aan haar moeder heeft opgeofferd.
Trine Dyrholm «Toen ik hoorde dat ‘The Legacy’ over de lotgevallen van een familie na het overlijden van één van de ouders zou gaan, sprak me dat meteen enorm aan. Omdat het zo’n universeel en herkenbaar gegeven is. Voor iedereen. We krijgen allemáál te maken met het overlijden van onze ouders. Wanneer dat gebeurt, raak je een deel van je eigen spiegelbeeld kwijt en moet je er voor jezelf opnieuw achterkomen wie je precies bent, wat je eigen identiteit is. Een erg verwarrende tijd.»
HUMO En dat geldt dubbel en dik voor Gro, niet?
Dyrholm «Absoluut. Het euvel zit ’m in het feit dat ze een vrij symbiotische verhouding met haar moeder had. Gro leidt weliswaar haar eigen leven – ze leidt een groot museum – maar tegelijkertijd is ze haar moeders rechterhand. Veronika hoeft maar te bellen en Gro springt al in de houding. Bijna als een soldaat. Tegelijkertijd is Gro er zich van bewust dat Veronika op haar beurt ook niet zonder háár kan. Zonder Gro zou haar moeder zichzelf helemaal verliezen in haar kunst. En dan zou er geen geld meer binnenkomen. Een ongezonde moeder-dochterverhouding, dus, maar dat maakt deze serie juist zo goed.»
HUMO Wat voor reacties heb je gehad op de rol?
Dyrholm «Het is niet zo dat mensen naar me toe kwamen met de opmerking dat het verhaal van Gro hún verhaal was. Maar er waren wel degelijk kijkers die zich in het wedervaren en de emoties van de hoofdpersonages herkenden. Vrouwen én mannen. Sommigen vertelden me dat ze in het begin een beetje bang waren voor Gro. Ze vonden haar in eerste instantie een beetje eng en gevaarlijk. Na verloop van tijd mochten ze haar wél en gingen ze haar begrijpen en waarderen. De personages uit ‘The Legacy’ hebben dan ook meerdere lagen, ze zijn niet zwart of wit. Er zit er niet eentje bij die 100 procent goed of slecht is en daardoor gaat de sympathie van de kijkers steeds bij een ander personage liggen: het ene moment zul je achter Signe staan, het andere achter Gro, Frederik of Emil.
»‘The Legacy’ heeft heel wat losgemaakt in de Deense huiskamers. Mensen gingen met elkaar praten over hoe de erfenis bij hun was geregeld, áls ze al geregeld was…. Vooraf denk je altijd dat je er vrij makkelijk onder mekaar zult uitkomen, maar meestal blijkt het allemaal veel lastiger te liggen. En als de doos van Pandora eenmaal opengaat... (lacht)»
HUMO ‘The Legacy’ brengt dezelfde plaatsvervangende schaamte en gêne mee als ‘Festen’, waar jij ook in meespeelde.
Dyrholm «Ach, ik was nog zó jong toen! En nu al zó oud! (lacht) ‘The Legacy’ is net als ‘Festen’ een familiedrama over leugens en geheimen die naar de oppervlakte komen. En het is natuurlijk ook een Scandinavische productie. Maar daar houden de vergelijkingen op. Journalisten plakken graag labeltjes, maar ‘The Legacy’ is echt wel andere koek.»
Bekijk de trailer:
