Serie: Tom & Harry
Wat even de zoveelste promocampagne voor Limburgse wijn leek te worden, werd de voorbije twee maanden één van de kijkcijferkanonnen in Vlaanderen. Op een doordeweekse dinsdag haalde ‘Tom & Harry’ – of was het ‘Harry & Tom’? – keer op keer 800.000 à 900.000 kijkers, en dat zal voor de slotaflevering niet anders zijn.
Mede verantwoordelijk voor dat succes is Robrecht Vanden Thoren, die als de zachtaardige metalfan Harry Buts even vlot met emoties goochelt als een kraamverpleegster met baby’s.
undefined
HUMO Je tegenspeler en goede vriend Gilles De Schryver vertelde ons dat hij over bijna elke zin in discussie is gegaan met schrijver Gert Goovaerts. Had dat bij jou ook zoveel voeten in de aarde?
Robrecht Vanden Thoren «Als acteur zet je altijd bepaalde scènes naar je hand, zij het in samenspraak met de makers. Wat op papier staat neergeschreven, komt niet altijd overeen met hoe je je personage in de praktijk vormgeeft. In ‘Tom & Harry’ maken de personages heel veel mee in korte tijd en komt daar zowel humor als bittere ernst bij kijken. In het scenario kan het gebeuren dat de slinger te veel in één richting doorslaat. Dan is het de taak van de acteur om zijn personage te verdedigen en het evenwicht te bewaren.»
HUMO Met Harry vertolk jij de meest humoristische rol. Dat is niet voor het eerst. Loert typecasting soms om de hoek?
Vanden Thoren «Ik ben daar waakzaam voor, ja. Ik hoop inderdaad dat iemand het nog eens aandurft om mij een serieuze tv-rol aan te bieden. In de film ‘Offline’ kreeg ik die kans – een geweldige ervaring was dat. Maar voor alle duidelijkheid: ik heb me als Harry kostelijk geamuseerd, hoor. Bovendien komen er als acteur sowieso altijd nieuwe dingen op je pad. Zo ben ik ingewijd in de wereld van de air guitar – met de hulp van Kris Achten, een voormalige Belgische kampioen die met zijn act festivals afgeschuimd heeft.»
HUMO De humor in ‘Tom & Harry’ is het ideale tegengewicht voor de behoorlijke heftige levensvragen die gepaard gaan met een babyverwisseling.
Vanden Thoren «Volgens mij zijn het precies die universele vragen die het succes van de serie bepalen. Ik kan me inbeelden dat veel ouders én kinderen een spiegel voorgehouden krijgen: wat zou ik doen of voelen als mij zoiets zou overkomen? Maar daarnaast is er ook de zoektocht naar identiteit. Door de verwisseling kijken Tom en Harry met een soort derde oog naar hun eigen leven: ‘Ik hoor hier eigenlijk niet thuis.’ Ze stellen hun hele verleden, hun opvoeding, hun familie in vraag, waardoor de zaken op de spits worden gedreven.»
HUMO Het heeft iets van een Griekse tragedie. Wil dat zeggen dat er in de laatste aflevering een catharsis zit aan te komen?
Vanden Thoren «Laat het ons hopen. Anders is alles voor niets geweest!»
HUMO Heeft ‘Tom & Harry’ ook voor een persoonlijke loutering gezorgd? Tijdens de opnames was je in blijde verwachting van je eerste zoon…
Vanden Thoren «Ik vond het best wel leuk om met moeders als Tania Van der Sanden en Karlijn Sileghem te filosoferen over het nakende vaderschap, maar verder stond ik daar toen nog niet bij stil. En het is ook niet zo dat ik door ‘Tom & Harry’ de geboorte, nu een kleine drie maanden geleden, anders heb beleefd. Toen kwamen er zo veel andere emoties op me af dat het belang van genetica me even gestolen kon worden. Dat gezegd zijnde: als we op dit moment zouden opnemen, zou het vaderschap me misschien wél beïnvloeden.»
