Serie: Vermist
Nog niet zo lang geleden - de eerste reeks was net uitgezonden, de tweede zat eraan te komen - zei gedelegeerd bestuurder Thierry Tacheny dat 'Vermist' 'een veel te chique auto voor de garage van VT4' was.
Hij bedoelde: de politieserie over het wel en wee bij de Cel Vermiste Personen van de federale politie kost te veel voor een kleine zender, en na reeks twee zou het doek vallen. Maar nu is er het derde seizoen, en er komt zelfs een vierde. De reden: 'Vermist' heeft het prima gedaan op de wereldmarkt voor tv-series in Monte Carlo: regisseur Jan Verheyen meldde met gepaste trots dat zenders uit 91 landen de krimi zullen uitzenden.
'Zelfs in de Verenigde Arabische Emiraten. Dat is toch niet te geloven?' zegt Stan Van Samang, die de rol van computerdeskundige Steve Van Hamel speelt. 'Bijzonder grappig hoe dat gedubd is, want ze gebruiken de Vlaamse namen uit de reeks.
Dus vraagt Joke Devynck – Tine in de reeks – mij: 'Achbalagala walacham al'awachala, Steve?' Ik kan er niet aan doen, maar dat vind ik grappig.'
HUMO In aflevering één van reeks drie speelt Steve een hoofdrol: hij gaat op zoek naar de vermiste ex-man van zijn verloofde – ook een flik, bovendien. Betekent het dat de computernerd nu met de grote mensen mee de straat op mag?
Stan Van Samang «Het werd tijd, hè. Die brave, onnozele Steve moest altijd maar aan zijn bureau zitten. Voor mij was dat ook niet plezant.
»De rest van de cast mocht naar buiten bij mooi weer, en ik moest altijd in de kelder van de gebouwen van VT4 zitten voor de binnenopnames. En dan die computer! Ik snap zelf niks van dat ding, en toch moest ik doen alsof ik er sleutelinformatie uit kon toveren.»
HUMO Jullie werken samen met Alain Remue, de baas van de echte Cel Vermiste Personen. Naar verluidt vindt hij de reeks te soft.
Van Samang «Klopt. Zelfs gruwelijke scènes vindt hij nog veel te braaf. Maar een lichaam dat je volledig in stukken terugvindt: dat kún je niet tonen in een fictiereeks. En vind maar eens een acteur die die rol wil spelen. Alain heeft ons eens foto's getoond van lichamen die hij heeft gevonden: dat was níét proper.»
HUMO Remue heeft in vijftien jaar meer dan 16.500 dossiers behandeld, en daar putten de scenaristen inspiratie uit. Voel je soms dat je dicht op de werkelijkheid zit?
Van Samang «De dag dat Annick Van Uytsel werd teruggevonden in het Albertkanaal, lag ik in de Mechelse vaart in een duikerpak zakken in een boot te tillen. Dan voel je je efkes niet goed.»
HUMO In maart van dit jaar werd in de Leuvense vaart in Wijgmaal, vlak bij je huis, het lichaam van een vermiste man gevonden.
Van Samang «Ik weet het. Ik ben niet gaan kijken, maar ik kan me wel voorstellen hoe dat eruitzag.»
HUMO Je hebt al eens gezegd dat 'Vermist' op zondagavond op Eén anderhalf miljoen kijkers zou lokken. Mocht de nieuwe grote baas van VT4, de genaamde Vandenhaute Wouter, jouw raad vragen: moet hij van 'Vermist' zijn vlaggenschip maken in de concurrentie met de fictie op Eén?
Van Samang «Als je kunt kiezen tussen 'Vermist' en één of andere politiereeks op Eén, waarom zou je dan niet naar VT4 overschakelen? 'Vermist' is stééngoed. De vraag is alleen: krijg je de gewoonte van de kijker eruit om op zondagavond naar de VRT te kijken?»
HUMO In de wandelgangen bij Woestijnvis horen we soms de gsm van Wouter Vandenhaute rinkelen, waarna hij lichtjes opgewonden roept: 'Nee, Hans, ik heb nog geen programma voor jou!' Hetzelfde geldt voor Peter, Véronique en Hanne. Ben jij aan het lobbyen voor een programma?
Van Samang «Hoe dan? Ik heb Wouter Vandenhaute z'n nummer niet (lacht).
»Nee, serieus: ik voel niet de aandrang om een programma te presenteren. Ik ben een acterende zanger, of een zingende acteur: die combinatie is al druk genoeg.»
HUMO En toch: het is televisioneel de laatste tijd behoorlijk stil rond jou geworden.
Van Samang «Ik heb me nooit illusies gemaakt: ik wist dat het na de hype rond 'Steracteur sterartiest' wat minder zou zijn. Ik vind het oké zoals het nu is. Ik heb niet álles aangepakt wat me werd aangeboden om toch maar op tv te kunnen komen.
»Ik heb snel voor mezelf duidelijk gemaakt dat ik alleen maar dingen zou doen omdat ik ze graag wil doen. Of omdat het walgelijk goed betaalt, maar zo'n aanbod heb ik jammer genoeg nooit gekregen.»