Show: Belgium's Got Talent
In zijn eerste twee seizoenen toonde ‘Belgium’s Got Talent’ zich een kijkcijferkanon: het hoeft niet te verbazen dat VTM vanavond seizoen drie op gang trekt.
Een verse lading amateur-acrogymnasten, would-bepaaldansers, aspirant-kunstfluiters, gemankeerde mimespelers en tweedehands vrijetijdsillusionisten: jury-oudste Ray Cokes kan er naar eigen zeggen amper genoeg van krijgen.
Ray Cokes «Het leuke aan dit programma – en nu klink ik misschien als een robot, maar ik meen het – is dat er altijd weer iets is dat je verrast. Oké, ik moet toegeven dat er tijdens de audities een paar dagen waren dat ik dacht: ‘God, dit is verschrikkelijk.’ Vijftien keer per dag moest ik de bad guy uithangen, en nee zeggen tegen mensen die er oprecht van overtuigd waren dat ze talent hadden: leuk is anders. Temeer omdat er dit keer ook een jongere kerel in de jury zit, young Niels (Destadsbader), die veel positiever is dan ik: je komt dan toch al snel over als een vervelende ouwe brompot. Maar zoals gezegd: de verrassingen maakten alles goed. Zo was er een hond, Xenia genaamd, die ‘I Will Always Love You’ van Whitney Houston kon zingen – enfin, janken. Sommige juryleden waren er minder enthousiast over, maar ikzelf vond het hilarisch. Ik dacht: ‘Ben ik hier écht naar aan het kijken?’ Ik was ook zeer ontroerd door een vader en dochter die een buitengewoon entertainende marionettenact hadden uitgewerkt: de vader was de marionettenspeler, de dochter de marionet. Ik denk dat zij één van de absolute favorieten zullen zijn in de liveshows.
»Die liveshows, ik hou daar trouwens ontzettend van. ’t Is oldskool tv, hè: vijftien camera’s, en duizend man publiek die zich schor roepen voor hun vrienden en familieleden – je ziet dat tegenwoordig enkel nog in dit soort groots opgezette talentenjachten, waar het als jurylid net is alsof je je in een Romeins amfitheater bevindt. Zonder het geweld dan, en de christenen die door de leeuwen worden verscheurd, haha. En het is een vrij gemakkelijke job, hè: je blijft gewoon op je stoel zitten, en je zegt wat je denkt. Ik neem het serieus, daar niet van, maar ik moet hier op voorhand geen grappen voor zitten te verzinnen, of wekenlang over het format debatteren, zoals ik nu aan het doen ben voor een nieuw programma waar ik mee bezig ben.»
HUMO Welk programma?
Cokes «Een Duitse webshow. ’t Zal een soort ‘MTV’s Most Wanted’ voor de 21ste eeuw worden, helemaal in het Engels, met veel muziek. Heel leuk, maar veel liever had ik je gezegd dat ik aan een Vlaams programma aan het werken ben. Eerlijk: ik had verwacht dat mijn aantreden in een grote mainstreamshow als ‘Belgium’s Got Talent’ ervoor zou zorgen dat ik talloze aanbiedingen zou krijgen van productiehuizen, maar niets is minder waar. Ja, ze hebben me wel gevraagd om mee te doen aan ‘Dansdate’, maar dat heb ik geweigerd: het interesseert me niet om in de belangstelling te staan for the sake of it; wat ik wil, is een échte job. Ik heb ook al bij VTM en de VRT gepolst of er niks mogelijk is – het liefst van al zou ik een fris en vrolijk praatprogramma presenteren – maar voorlopig vang ik bot. Ik snap ook niet goed wat het probleem is. Oké, ik spreek geen Nederlands, maar iedereen begrijpt hier toch Engels? Daarbij deed ‘Tournée générale’ het ook heel goed: ik word er nog vaak over aangesproken, en telkens als ik op de luchthaven van Zaventem de douane passeer maken ze dezelfde grap: ‘U hebt toevallig geen Engels bier mee?’ Nee, ik vraag me echt af waarom ik hier in Vlaanderen niet meer werk kan krijgen.»
HUMO Laat dit een open sollicitatie zijn.
Cokes «Ja, zet anders maar deze kop boven je artikel: ‘Ray Cokes berooid en dakloos, dolend door de straten van Antwerpen.’ Ideaal gezien zou er nog een foto van mij bij staan, met een baard van twee weken en een bordje in mijn knuisten: ‘Will work for food.’ Dan zouden die tv-bonzen hun hart wel laten spreken.»
