Show: Een laatste groet

Tenzij ze bij de VRT besluiten om vandaag massaal aan de ambtenarenstaking mee te doen en u bijgevolg een etmaal lang winterbeelden geserveerd krijgt, kunt u dan kijken naar ‘Een laatste groet’, zonder enige twijfel het meest merkwaardige format dat sinds enkele jaren het scherm gehaald heeft.

undefined

Het idee is dat een Bekende Mens zijn eigen, door Eerwaarde Heer Bart Peeters geleide uitvaartdienst bijwoont: op de tweede rij gezeten aanschouwt hij eerst hoe zijn ‘beste vrienden’ (eigenlijk een trio door productiehuis deMENSEN ingehuurde komieken) hem hulde komen bewijzen en hoe hij zelf zijn rouwende nabestaanden toespreekt via een ‘videotestament’, en aan het eind krijgt hij ook nog eens het bedenkelijke voorrecht om in de centraal in het decor opgestelde doodskist te gaan liggen.

HUMO Toch jammer dat ze bij deMENSEN niet all the way zijn gegaan, Bart, en jou de sympathieke aflijvige met kist en al de verbrandingsoven in lieten duwen. Op de tonen van ‘Tears In Heaven’ voor mijn part.

Bart Peeters «Welja, het klinkt allemaal luguber, ik weet het, maar je gaat zien: in de praktijk valt het allemaal heel erg mee. In wezen is ‘Een laatste groet’ namelijk geen programma over de dood, net zomin als wijlen ‘Mag ik u kussen?’ een datingprogramma was. ‘t Gaat hem in beide gevallen in de eerste plaats om humor: de dood respectievelijk het datinggegeven zijn maar een kapstok om grappen aan op te hangen.

»Vergelijk het anders met John Cleese, die van zijn toespraak op de begrafenis van Monty Python-lid Graham Chapman, lang geleden, een echte stand-upperformance maakte: hij stond daar Chapman over het graf heen vrolijk af te zeiken, met hilarisch resultaat.»

HUMO 'Good riddance to him, the freeloading bastard.'

Peeters «Voilà. Dat is de bedoeling van ‘Een laatste groet’: eens goed lachen, en de deelnemende BV’s een begrafenis bezorgen waar ze nog tot aan hun échte dood plezier aan zullen hebben.

»Trouwens, het hypothetisch begraven van mensen is niet nieuw, hè. Je herinnert je die keer dat Marcel Vanthilt de heden nog altijd springlevende Dora Van der Groen doodverklaarde. En in ‘De liegende doos’ hebben we ooit Jean-Marie Pfaff in een glazen kist gelegd, met om hem heen een zestal Kakkewieten die verkleed waren als biddende kabouters. ‘Hij begon zijn carrière bij KSK Beveren,’ las ik dan voor, ‘Waarna hij grote tijden beleefde bij Mönchengladbach.’ ‘Bayern München!’ klonk het dan pisnijdig uit die kist. Waarop ik: ‘Zwijg, Jean-Marie, gij zijt dood!’ (lacht)»

HUMO Gisteren heb ik Stijn Meuris kort gesproken, één van de BV’s die in ‘Een laatste groet’ ten grave worden gedragen. Hij vond het een leuke ervaring, maar tegelijk ook behoorlijk akelig: die doodskist in het decor, en zijn ouders die in rouwkleding een getuigenis kwamen voorlezen, en vooral ook het officieel klinkende radiobulletin waarin hij wordt doodverklaard.

Peeters «Ja, het is Els Aeyels van Radio 1 die dat voorleest.»

HUMO Ik dacht: onmogelijk dat iedere BV die op jullie verlanglijstje stond hier zin in had.

Peeters «Integendeel, iedereen die we vroegen om mee te doen vond het meteen oké: Herman Brusselmans, Sien Eggers, Paul Jambers, Sergio, noem maar op. Behalve Natalia dan: die wilde liever passen, omdat de dood van haar vader haar nog te vers in het geheugen lag.

»Vóór de opnames hebben we een lieve dame op al die BV’s afgestuurd, die beleefd naar hun laatste wensen is gaan polsen: hoe ze willen worden herinnerd, wat ze eventueel nog met wie willen goedmaken, wie zeker op hun begrafenis moet komen spreken enzovoort.

»Zo kom je nog interessante dingen aan de weet, hoor. Bijvoorbeeld dat Walter Grootaers er altijd mee heeft ingezeten dat zijn dochter Layla - ondertussen een belangrijke werkkracht bij Endemol Vlaanderen - indertijd niet zo opgezet was met het wereldberoemde nummer van De Kreuners waarin zij bezongen wordt: iedere dag hoorde ze haar naam luidkeels op de radio klinken.

»Ik vind het geweldig als wij die Layla vervolgens zover krijgen om aan de kist van haar vader te gaan staan, en te zeggen: ‘Papa, tot u spreekt uw grootste hit. Het liedje op twee benen: Layla.’ Da’s toch schoon, dat zoiets over de hypothetische dood heen wordt goedgemaakt?»

HUMO Vergeef me de wat naargeestige slotvraag, Bart, maar hoe zou jij willen dat je eigen begrafenis eruitziet?

Peeters «Wel, ik vertrouw in dezen volledig op mijn vrouw en mijn kinderen. Maar als het van mij zou afhangen, zou ik het het liefst bescheiden houden. Circus heb ik tijdens mijn leven al genoeg gehad: bij mijn dood mag er ingetogen stilte heersen.»

HUMO Amen?

Peeters «Amen.»