Show: Eurosong 2016
Of we dat moeten betreuren is een andere zaak; feit is dat Vlaamse inzendingen doorgaans bedroevend weinig succes kennen op het Eurovisiesongfestival (zelfs toen we voor de verandering eens een Waal stuurden, liep het faliekant af). Om een nieuwe Iris, Axel Hirsoux of Kniezwengel Kate te vermijden, hebben ze bij de VRT dus maar besloten om het - in de aanloop naar het komende lente in Stockholm plaatsvindende 61ste Eurovisiegebeuren - nog maar eens over een andere boeg te gooien. De presentator van ‘Eurosong 2016’ doet een moedige poging om uit te leggen waarom deze aanpak wél de juiste is.
'Vóór ik sterf, wil toch eens één keer een Eurovisiesongfestival live hebben meegemaakt.'
Peter Van de Veire «Tot nu toe hadden we altijd een wedstrijd waarvan de winnaar een maand later al klaar moest staan op het festival. Dat gaat niet, natuurlijk: je hebt als deelnemende artiest een degelijke voorbereiding nodig.
»Neem nu Tom Dice, de laatste Vlaamse inzending die een goed resultaat haalde: die jongen wist ruim op voorhand dat hij ons land mocht vertegenwoordigen op het Songfestival, en men is ook daadwerkelijk met hem aan de slag gegaan: ze hebben hem naar de fitness gestuurd, ze hebben zijn song eens goed bekeken, noem maar op. Dat gaan we nu dus ook doen. Er zijn dit keer slechts vijf, door de VRT zelf geselecteerde deelnemers, en met die mensen zijn we nu al een klein jaar bezig. Ze hebben onder meer een soortement muzikale paracommando-opleiding gekregen in de Ardennen, waar ze stemcoaching en danslessen hebben gehad, en ook intensief aan songwriting hebben gedaan. Oké, een garantie op succes is het uiteraard niet, maar een slechte zaak kan het toch ook niet zijn.»
HUMO De traditionele jury met stemrecht is afgevoerd ten faveure van een half dozijn ‘experten’, die de kijkers enkel stemadvies mogen geven. Wat is daar de gedachte achter?
Van de Veire «De gedachte is dat de kijker zo meer betrokken wordt. Maar onderschat de invloed van de experten niet, hè. Stel dat Hadise op een bepaald moment zegt dat kandidaat X volgens haar de pannen van het dak gezongen heeft, dan zal dat ongetwijfeld zijn weerslag hebben in het stemgedrag van de kijker. Je zag dat ook in ‘K3 zoekt K3’, toen Gert Verhulst over de uiteindelijk winnende combinatie zei: ‘Dit is een match made in heaven.’ Hij deed dat met zo veel nadruk dat de mensen niet durfden op een andere kandidaat te stemmen, bang als ze waren dat hij anders tien Samsons op hen afgestuurd zou hebben.
»Nogmaals: succes is niet gegarandeerd. Maar wie van de vijf het ook wordt, het is nu al zeker dat het een steengoeie zanger of zangeres zal zijn, én dat hij of zij ook daadwerkelijk zin zal hebben om naar het Songfestival te gaan – toch ook niet onbelangrijk. Want zonder daar meteen namen op te kleven: van sommige kandidaten aan eerdere preselecties had ik de indruk dat ze enkel meededen om zich nog eens aan Vlaanderen te tonen. Hun goed recht, uiteraard, maar mij lijkt het toch beter dat alle deelnemers effectief naar Stockholm willen gaan om er te winnen.»
HUMO Ben jij eigenlijk al eens lijfelijk op zo’n finale aanwezig geweest, Peter?
Van de Veire «Neen, nog nooit. Erg, hè? Ik vraag het nochtans ieder jaar weer aan mijn bazen, maar dan kijken ze me zo eens droevig aan, en zeggen ze: ‘’t Zal ook wel vanuit Brussel gaan.’ Ik vind dat jammer: ’t is toch alsof Frank Raes vanuit zijn living commentaar zou moeten leveren bij het EK in Frankrijk. Maar goed, what can I do? Laten we zeggen dat ik, vóór ik sterf, toch eens één keer een Eurovisiesongfestival live wil hebben meegemaakt. Tot die tijd probeer ik me groot te houden, en niet om de haverklap in snikken uit te barsten.»