Sigur Rós - Med sud i eyrum vid spilum endalaust
Geen band (of het moest Godspeed You! Black Emperor zijn) heeft de voorbije tien jaar op zo'n radicale en obstinate wijze een eigen, ondoordringbaar muzikaal territorium afgebakend als het IJslandse kwartet Sigur Rós. Met als bouwstenen: de androgyne stem van Jón Þór Birgisson (zeg maar Jónsi), etherische keyboards, repetitieve percussie, buitenwereldse gitaarmanipulaties en majestueuze strijkers.
Al die elementen zijn aanwezig op hun vijfde studioplaat - een pint voor iedereen die de titel zonder verpinken kan uitspreken - 'Með suð í eyrum við spilum endalaust' (oftewel: 'With a Buzz in Our Ears We Play Endlessly').
Tien jaar geleden werden we nog van onze sokken geblazen door de mysterieuze, onalledaagse liederen op hun doorbraakplaat 'Ágætis byrjun', maar heden ten dage klinkt Sigur Rós zowaar vertrouwd in de oren.
En toch is - wij trekken hier éven een pilsje open - 'Með suð í eyrum við spilum endalaust' allesbehalve een herhalingsoefening. 'Við spilum endalaust' is een puntige popsong, die door een stel uitgelaten blazers naar een krachtige climax gestuwd wordt.
'Gobbledigook' is warempel nóg radiovriendelijker (het heeft zelfs een lalala-refreintje!), maar de clip vol nudisten die als uitgelaten hippies door bossen en velden rennen is absoluut niet op de maat van de clipzenders gesneden.
En 'Illgresi' is zowaar een folkballad, waar pas aan het eind wat strijkers onder worden geschoven.
'Ára bátur' lijkt ruim vier minuten lang een ingetogen pianoballad, maar dan zet The London Sinfonietta in en nog eens drie minuten verder levert The London Oratory School Schola het finale orgasme.
En met 'All Alright' - een song als een laatste, traag opborrelende ademstoot - heeft Sigur Rós een eerste Engelstalige song uit, al klinkt Jónsi's Engels in onze oren net zo onbegrijpelijk als zijn IJslands.
Op - biertje, iemand? - 'Með suð í eyrum við spilum endalaust' klinkt Sigur Póp toegankelijker dan ooit, en toch hebben ze hun ziel niet aan de duivel gesleten. Ze blazen ons niet meer omver, maar ze blijven een verplichte halte op ons ontroerparcours. Wij hopen van u hetzelfde.
undefined
Toptracks: 'Við spilum endalaust', 'Ára bátur'
