Sparks - Exotic Creatures of the Deep
Een neurotische concertpiano, een welgemikt geweerschot, een hossende ritmesectie en een hysterische falset: 'This Town Ain't Big Enough for Both of Us', de single die Sparks in 1974 omhoogkatapulteerde, blijft een overdonderend staaltje operettepop.
De bijbehorende elpee 'Kimono My House' leggen we nog altijd minstens één keer per jaar op, en telkens weer valt op hoe verbluffend origineel, verbijsterend verzorgd en onthutsend modern die plaat klinkt ja, ook 34 jaar later. De roem van Sparks verdween even snel als ze gekomen was, maar ze zijn nooit opgehouden met platen maken, en blijkens hun 21ste worp 'Exotic Creatures of the Deep' bivakkeren de broertjes Ron (61) en Russell (60) Mael nog altijd in een volstrekt eigen universum.
We horen opera, disco, rock, variété en synthesizerpop, soms in één en hetzelfde nummer, en wijsheden over leven en welzijn, verpakt in spitse teksten die druipen van ironie. De catchy single 'Good Morning', over een man op leeftijd die wakker wordt naast een jongedame van Russische makelij en zich de avond tevoren niet kan herinneren, is een meesterwerkje waarbij de ogen moeilijk droog blijven.
Wij schieten ook steevast in de lach bij 'Lighten Up, Morrissey', waarin een dame haar vent laat zitten omdat hij niet zo slim, grappig en vegetarisch is als Morrissey. Ook bijzonder: 'This Is the Renaissance', dat inderdaad - de renaissance bezingt, en 'Photoshop', dat ons fijntjes wijst op de vergankelijkheid (en bedrieglijkheid) des levens. Het sloompjes groovende 'I Can't Believe That You Would Fall for All the Crap in This Song' (wat een titel!) grijnst naar de onnozelheid die de radio elke dag uitzendt. En dan verzwijgen we nog een paar meesterwerkjes.
Goed, niet elk mens is bestand tegen Sparks. De immer in de hoogste regionen jonglerende stem van Russell wordt eindeloos gedubbeld en getripeld ('Strange Animal' is geniaal, maar ook om dol van te worden), en wie meent dat goede popmuziek op blues en folk gebaseerd moet zijn, is hier aan het verkeerde adres. Soms, in 'Let the Monkey Drive' en '(She Got Me) Pregnant', drijven de broers ook wel erg op herhaling.
Whatever: ook anno 2008 klinkt Sparks verbluffend origineel, verbijsterend verzorgd en onthutsend modern.
Toptracks: Good Morning, Strange Animal
