Sportfiguur van het jaar in Humo's Pop Poll: Delfine Persoon

Onze wereldkampioene boksen Delfine Persoon wint de Pop Poll-medaille voor Sportfiguur van het Jaar. Ze wint die niet zomaar een beetje, neen, ze scoort meer dan dubbel zoveel punten als de nummer twee, Thibaut Courtois. Ze is oprecht blij met haar medaille, net zoals ze oprecht teleurgesteld was toen op het Sportgala Nafi Thiam, en niet zij, met de eer ging lopen en Sportvrouw van het Jaar werd.

‘Wie staat er boven mij?’ vraagt Delfine meteen – zoals het een echte winnaar betaamt. De ebolaverpleegsters en ‘Maggie De Block,’ zeg ik. ‘Ah ja,’ antwoordt ze, ‘tegenover Maggie De Block kan ik natuurlijk niet genoeg gewicht in de schaal leggen.’ Zo kennen we haar: rechtuit, goedlachs en blij met haar medaille. Tijdens het Sportgala was het nog Nafi Thiam die met de eer ging lopen en Sportvrouw van het Jaar werd.

HUMO Dat lokte wilde discussies uit in de media. Velen waren, net als jij, verontwaardigd.

Delfine Persoon «Ja. De sympathie van de mensen was ongelofelijk. Ik denk dat ik vijfduizend mails heb gekregen, en mijn Facebookpagina was helemaal geblokkeerd door de vele vriendschapsaanvragen.»

Filiep Tampere (haar trainer) «We hebben eigenlijk meer aandacht gekregen door te verliezen dan we gehad zouden hebben door te winnen. Het was echt zoals Johan Cruijff zegt: ‘Elk nadeel heb z’n voordeel.’ Wie Delfine nog niet kende, kent haar nu wel.»

HUMO Je trainer zei ooit: Delfine is niet goed in show. Ben je daar ondertussen meer bedreven in?

Persoon «Ik denk dat zowel Filiep als ik daar te rechtuit voor zijn. We zeggen wat we denken. Dat deden we bij het Sportgala ook: ‘Dit is niet juist,’ hebben we gezegd, ‘er is niet louter naar de prestaties gekeken.’»

Tampere «Wij waren ook de enige verliezers die aanwezig waren, en dan zit je daar toch af te gaan.»

Persoon «Ze vroegen me dan ook om een interviewtje: dat zag ik echt niet zitten, hoor. ‘Ik ben hier weg,’ kon ik alleen maar denken. Ik was bang dat ik domme dingen zou zeggen. Ik ken mezelf.»

undefined

Tampere «Er waren toen mensen die zeiden: ‘Delfine is een slechte verliezer.’ Maar in het boksen ben je niks met een goeie verliezer. Bij de meeste sporten kun je jezelf de week of de maand erna opnieuw proberen te bewijzen als je verliest. In het boksen is er één moment, één dag. Als je dán verliest, moet je weer een jaar bouwen en geld vinden om een nieuwe match te kunnen financieren.»

Persoon «Anderen zeiden: ‘Probeer het gewoon op het Sportgala van volgend jaar.’ Maar het is in 2014 dat ik voor het eerst wereldkampioen ben geworden! Dat ik de World Boxing Council-kamp tegen de ongeslagen, Argentijnse Erica Farias won, was uniek.»

HUMO Door die kamp te winnen werd je wereldkampioen bij de WBC, de belangrijkste boksbond. Bij de andere drie boksbonden wás je al nummer één.

Persoon «Ja, en later in het jaar, in november, heb ik ook nog Diane Prazak verslagen. Daardoor sta ik nu ook nummer één op de pound for pound-wereldranglijst.»

HUMO Dat is de wereldranglijst die alle boksbonden en gewichtsklassen omspant.

Persoon «De WTA-ranking van het boksen, zeg maar. Ik kan nu mijn titels nog verdedigen, maar ze veroveren is natuurlijk mooier. Ik kan nooit meer beter doen dan het afgelopen jaar. Iedereen was er ook van overtuigd dat ik het Sportgala zou winnen – ze hadden hier al een feestje gepland.

»Dat er geen andere verliezers op het Sportgala waren, vond ik ook vreemd. Die moeten toch iets geweten hebben?»

Tampere «Eigenlijk zouden wij op die dag naar een WBC-conventie in Las Vegas gaan.»

Persoon «Het was een speciale editie, met alle bokstoppers van vroeger en nu.»

Tampere «Delfine zou daar in de ring worden geroepen met Floyd Mayweather, de wereldkampioen bij de mannen, en dan zouden ze samen gehuldigd worden.»

Persoon «Muhammad Ali, Mike Tyson en John Frasier zouden er zijn. Maar onze sponsor zei: ‘Doe me dat niet aan. Ga alsjeblieft naar het Sportgala. Je gaat zeker winnen.’

»De mensen van het Sportgala wisten dat ik die huldiging in Las Vegas zou missen. Als ze ons nu gewoon hadden getipt: ‘Het is niet voor jullie, ga maar naar Amerika.’ Dan zou het allemaal al iets minder erg zijn geweest.»

HUMO Ik denk dat veel mensen niet beseffen hoe uniek jouw prestatie is. Vorige keer waren jullie nog bang dat je de titel niet zou halen. Om te beginnen moesten jullie erin slagen om de kamp tegen de regerende wereldkampioene in België te mogen organiseren.

Persoon «Ja. Als ik in Argentinië tegen haar was moeten uitkomen, en er had op basis van punten beslist moeten worden, dan zou er wellicht gesjoemeld geweest zijn om Farias te laten winnen. Argentinië is een boksland, hè. Als je ziet dat de bokser Marcos Maidana daar Sportman van het Jaar wordt, en niet Lionel Messi... Dat is in België ondenkbaar.»

Tampere «Het was de eerste keer dat er een WBC-kamp in België plaatsvond. Dat had nog nooit iemand voor elkaar gekregen.»

Persoon «Filiep is ervoor naar Bangkok moeten gaan, om mijn palmares voor te leggen tijdens de jaarlijkse WBC-vergadering en te vragen wanneer ik de kans zou krijgen om tegen Farias uit te komen. Ik was al een hele tijd haar eerste uitdager, maar ze ging mij uit de weg, omdat ze bang was haar titel te verliezen. Ze hebben dat erkend en gaven ons de opdracht om met haar management te onderhandelen, maar van die kant kwam geen reactie.

»Uiteindelijk heeft de WBC gezegd dat we op 6 december, 12 uur allebei in het WBC-kantoor in Mexico moesten zijn voor de purse bet: elk land moet dan een gesloten enveloppe mee hebben met daarin een bedrag. Het land dat het hoogste bedrag bood, mocht de match organiseren. Niemand had gedacht dat wij daar zouden staan – Mexico ligt naast Argentinië en de manager van Farias is met zijn tien kampioenen kind aan huis bij de WBC – maar Filiep wou geen risico nemen. Stipt op tijd was hij daar. De Argentijnen hebben toen nog proberen te onderhandelen, maar Filiep zei: ‘Nu hoeft het niet meer.’ De enveloppes werden geopend en... ons bod was hoger dan dat van de Argentijnen. Dat wij een sponsor zouden vinden die zo veel in ons wilde investeren: daar hadden ze ook niet op gerekend. Maar Paul (De Groote, eigenaar van een truckbedrijf, red.) is al heel lang in de bokssport geïnteresseerd en heeft Filiep nog in de ring zien staan. Dat is ons geluk geweest. Tja, als je wilt winnen, moet je ook een beetje geluk hebben.

»Toen was het dus: nu of nooit.»

HUMO Het werd nu.

Persoon «Je wilt niet weten hoeveel stress er van mijn schouders viel toen de scheidsrechter mijn arm omhooghield.»

HUMO Je werkt bij de spoorwegpolitie. Je baas Catherine De Bolle zat tijdens de WBC-kamp in de zaal. Naar het schijnt heb je haar in de lucht getild toen je had gewonnen.

Persoon «Ik was euforisch en dan doe je rare dingen. Er bestaan gelukkig geen beelden van.»

Tampere «Ze is daar een beetje beschaamd over.»

Persoon «Het blijft wel mijn baas, hè. Die geef je een hand... Gelukkig zei ze dat ze het plezant vond.»

HUMO Hoe hebben jullie het wereldkampioenschap gevierd?

Persoon «Ik moest eerst naar de dopingcontrole en tegen dat we thuis waren, was het drie uur. Dan zijn we gaan slapen, want de volgende dag moesten we de zaal helpen schoonmaken.»

HUMO Huh?

Tampere «In Vlaanderen is er voor de elitebokser geen enkele subsidie. We moeten alles op eigen kosten organiseren. Zonder de vrijwilligers die ons helpen en bij elke kamp van Delfine speciaal een dag verlof nemen, redden we het niet.»

Persoon «Het minste wat je dan kunt doen is zelf meehelpen.»

HUMO Je hebt alles gewonnen wat je kon winnen. Wat nu?

Persoon «Mijn titel verdedigen. En misschien gaan we nog proberen om WBC-kampioen te worden in een andere gewichtsklasse.

»Ik heb van Catherine De Bolle twaalf extra verlofdagen gekregen. Ze heeft daar een speciaal statuut voor ontworpen. Dat zijn twee volle weken dat ik me op een kamp kan voorbereiden zonder dat ik vroege shifts moet doen om tijd te winnen. Daar ben ik heel blij mee. Dus ik ga er gewoon weer opnieuw tegenaan.»