Stephen Malkmus & The Jicks - Mirror Traffic
Nu Yucken The Pains of Being Pure at Hearteen heuse nineties-revival op gang getrapt hebben, herinneren wij u graag even aan onze favoriete celebrity feud uit die jaren: die tussen Stephen Malkmus van Pavement (laidback, slim, geestig) en Billy Corgan van Smashing Pumpkins (zeurderige neuroot, buikige kaalkop).
Het begon in '93, met twee rake regels in Pavements 'Range Life' ('Out on tour with the Smashing Pumpkins/Nature Kids, I/They don't have no function') en liep geheel uit de hand in '94, toen Pavement door Corgan eigenhandig van het Lollapalooza-podium werd geweerd.
undefined
Het jaar nadien stond Pavement wél op de affiche, samen met Sonic Youth en Beckin de meest memorabele editie uit de geschiedenis van het festival. Zestien jaar later broedt Corgan op een zoveelste comeback-waar-niemand-op-wacht, terwijl de rest samen goed is voor twéé essentiële platen van 2011: nadat Beck eerder 'Demolished Thoughts' van Sonic Youths Thurston Moore had geproducet, doet hij dat nu ook voor 'Mirror Traffic', de vijfde en - wat had u gedacht? - uitstékende soloplaat van Stephen Malkmus.
'Mirror Traffic' is een stuk anekdotischer dan zijn voorganger, het epische 'Real Emotional Trash'. De 14 nummers (instrumental 'Jumblegloss' is niet meer dan een interludium) hebben een kop en een staart, geven Malkmus' melodieuze inborst ruim baan én houden het kort: de helft klokt af onder de drie minuten.
Opener 'Tigers' laat zich - stellen wij ons voor - het best beluisteren op de autoradio van een Karmann Ghia décapotable, de elleboog losjes uit het raampje, terwijl men bij zonsondergang over de Pacific Coast Highway scheurt. Op de passagierszetel een dromerig bloemenmeisje, ranke benen over het dashboard gevlijd: 'I caught you streaking in your Birkenstocks/ a scary thought in the 2K's.'
undefined
'No One Is (As I Are Be)' herinnert met zijn sloom vingerplukkende folk aan landerige hondsdagen, zeker wanneer een koddige tuba en een lui pianootje de fluisterende Malkmus komen vergezellen: 'I cannot even do one sit-up, sit-ups are so bourgeoisie.' Vooruitgeschoven single 'Senator' is een stuk zwieriger en heeft een uitermate meebrulbare tagline: 'I know what the senator wants. What the senator wants is a blowjob.' Neem daar eens een voorbeeld aan, Marc Van de Looverbosch!
undefined
Even euforisch en up-tempo zijn 'Stick Figures in Love', het huppelende 'Forever 28' en 'Tune Grief',een verre neef van de spastische Pavement-punk 'Flux Ist Rad!' En in 'Asking Price' is Malk teder zoals alleen hij teder kan zijn, maar dan zonder de dikke lagen ironie die hij er gewoonlijk op smeert.
De nieuwe Malkmus doet hier en daar denken aan 'Wowee Zowee', maar schiet door de coherente productie van Beck nét iets minder alle kanten tegelijk uit. 'Mirror Traffic' is niet de grote ommekeer die 'Real Emotional Trash' (nog altijd onze favoriet) wél was, maar biedt met dik een dozijn van zelfvertrouwen blakende liedjes een mooie staalkaart van een vakman op de top van zijn kunnen.
In de bespreking van 'Mirror Traffic', de nieuwe cd van Stephen Malkmus & The Jicks, in de nieuwe Humo is, zonder toedoen van de recensent, een passage verkeerd weergegeven. Hierboven leest u de enige echte juiste versie.
undefined
