Stijn en het heelal

Een spoedcursus sterrenkunde met een Joe Roxy-accent: het bleek eind 2007 zo'n winning combination dat Stijn Meuris door Canvas werd aangezocht om een zesdelig vervolg te breien aan 'Stijn en de sterren'.

Wij vonden Joe Roxy zelve bereid om dat heuglijke feit luister bij te zetten met het volgende gedicht: 'De Stijn die wij kennen als Meuris / Kreeg zijn eigen programma op de VRT / Dat programma bewees dat de Meur een groot causeur is / Daarom komt hij nu opnieuw op de teevee'. Dank u Joe Roxy!

STIJN MEURIS «De reeks is 'Stijn en het heelal' komen te heten, en de opnames zijn gemaakt in december en januari, opnieuw in de Academiezaal in Sint-Truiden. Dit keer hebben twee proffen sterrenkunde van de K.U.Leuven me geassisteerd tijdens de voorbereiding - zoals je weet ben ik geen gediplomeerd astronoom.

»'t Gaat dus over wetenschap, maar saai is het zeker niet. Ik noem het stand-up astronomy: 't zit boordevol anekdotes en humor. Een aanpak die het publiek wel leek te smaken, want heel veel mensen kwamen zelfs naar twéé opnames van dezelfde aflevering kijken.

»Ik heb sowieso de indruk dat steeds meer mensen in sterrenkunde geïnteresseerd zijn. 't Is maar een gok hoor, maar zou het iets te maken hebben met het filosofische inzicht dat sterrenkunde verschaft? De hamvraag van 'Stijn en het heelal' is in ieder geval behoorlijk diep: wie zijn wij, en hoe komen wij hier?»

HUMO En?

MEURIS «Je kunt niet anders dan vaststellen dat wij in verhouding tot de immense kosmos wel bijzónder nietige schepsels zijn. We are stardust, zoals het in enkele hippiesongs uit de jaren 70 klonk. Létterlijk zelfs, want in wezen zijn wij niets dan recyclagemateriaal van ontplofte sterren. Sinds de oerknal is er op de aarde namelijk nul materie bijgekomen: alles wat wij rondom ons zien, was er 15 miljard jaar geleden ook al. Dat is toch geweldig?

»Eén van de thema's die ik aansnijd heeft niet rechtstreeks met astronomie te maken: ruimtevaart. Met excuses aan de landgenoot die dit voorjaar voor de tweede keer in zijn carrière het zwerk in zal worden geschoten (Frank De Winne, red.), maar het moet me van het hart: de bemande ruimtevaart, hoewel uiterst sympathiek, stelt in wezen geen kloten voor. Gemiddeld hangt zo'n tuig 480 kilometer boven de aarde - een lachertje als je weet dat de aarde zelf 12.000 kilometer in doorsnee is. Nee, de onbemande ruimtevaart: dáár gebeurt het allemaal.»

HUMO Nog één vraag: is er buitenaards leven?

MEURIS «Gezien het grote aantal zonnestelsels lijkt het me uitgesloten dat er géén buitenaards leven is. Maar het zal zeker niet groen zijn en drie ogen hebben en ons beleefd komen vragen om hen naar onze leider te brengen. Maar goed ook, want stel dat ze een jaar geleden waren afgekomen: dan hadden we ze naar Yves Leterme moet brengen! Wat voor indruk zou dat gegeven hebben?»