'Succession' op Telenet Play More
Niemand zat te wachten op een nieuwe reeks over succesvolle cynische, onaangename mannen die daarvoor geprezen worden. Maar een nieuwe reeks over succesvolle cynische, onaangename mannen die daarvoor geprezen worden is wat we krijgen. En gelukkig maar. Want de nieuwe HBO-reeks ‘Succession’ is een degelijke update van het klassieke disfunctionele familiedrama.
De nieuwe reeks van Jesse Armstrong (‘The Thick of It’) begint wanneer mediamagnaat Logan Roy (sterk gespeeld door de Schotse acteur Brian Cox) op zijn verjaardagslunch aan zijn machtshongerige kroost laat weten dat hij geen stap opzij zal zetten om plaats te maken voor zijn zoon Kendall (een aandoenlijk onbeholpen Jeremy Strong) aan de top van het bedrijf. Meer nog: Marcia, de derde vrouw van de hardvochtige CEO, krijgt meer zeggenspraak. Nog voor de familievete volledig los kan breken, wordt Roy geveld door een hersenbloeding en verplaatst het touwtrekken zich naar het ziekenhuis.
Wat volgt is een serie die laat zien in hoeverre geld en macht families onvermijdelijk aan elkaar linkt, hoe gebroken en moreel bankroet de leden ook mogen zijn. Kendall is uit hetzelfde hout als zijn vader gesneden, al is hij na een gepamperd leven waarin hij het gewoon is om te krijgen wat hij wil duidelijk niet opgewassen tegen de hardvochtige competitie – laat staan dat hij een miljardenschuld voor de aandeelhouders kan verzwijgen. Zijn jongere broer Roman (Kieran Culkin) is een coke-snuivende losbol die cheques van een miljoen uitschrijft en verscheurt tijdens baseballmatches. En zijn zus Shiv (Sarah Snook) koestert politieke ambities die ze moeilijk in evenwicht kan houden met haar invloedrijke achternaam. Verdwaald in de familie loopt de slungelige neef Gregg (Nicholas Braun), die kop noch staart krijgt aan de machtsdynamiek maar – wij voorspellen het – door zijn naïviteit het weleens ongemerkt ver zou kunnen schoppen.
De interacties van de familie Roy met hun werknemers en ondergeschikten doen fel denken aan hoe de Lannisters in ‘Game Of Thrones’ meedogenloos huishouden. En het is wanneer de drie in dezelfde ruimte zijn dat deze reeks echt schittert. Het heerlijk verbale geping-pong van Kendall, Roman en Shiv in combinatie met voornamelijk handheld camerawerk maakt van ‘Succession’ bijna een soap over de lifestyle of the rich and the famous.
‘Succession’ toont dat sympathie voor de één procent ook kan zonder overdreven de nadruk te legen op een norse witte mannelijke hoofdfiguur en vrouwelijke personages af te schilderen als cartooneske feministische prototypes. Als kijker ben je snel geïnvesteerd in het reilen en zeilen van de Roys. Wanneer halverwege het seizoen aan het begin van een bestuursvergadering tergend traag de namen van de aanwezigen worden afgeroepen, zit je op het puntje van je stoel. ‘Succession’ heeft je tegen dan onvermijdelijk in zijn greep: je wordt gedwongen om partij te kiezen, hoewel iedere persoon aan die vergadertafel verwerpelijk is. Of hoe HBO ons een spiegel weet voor te houden over het huidige politieke en socio-economische landschap zonder een woord over de actualiteit te reppen.
