Summer of Love, deel 8: 'The Letter' van The Box Tops

Vijftig jaar geleden woedde in San Francisco en omstreken The Summer of Love. Vrijheid, blijheid, vrede en een hoop fantastische muziek leken vanuit de stad aan de Amerikaanse Westkust de wereld te gaan overnemen. Tien weken lang presenteren wij u de songs die daarbij de soundtrack vormden. Nummer acht is ‘The Letter’ van The Box Tops.

undefined

Alex Chilton was 16 toen hij als zanger van The Box Tops in de zomer van 1967 met ‘The Letter’ vier weken op de eerste plaats van de hitparades stond. Vijftien jaar, vier platen, nog drie nummer 1-singles en twee meesterwerken later stond hij borden te wassen in een restaurant in New Orleans.

Veel vooruitgang viel er niet te noteren in de vier jaar dat toetsenman John Evans, bassist Bill Cunningham, gitarist Gary Talley en drummer Danny Smythe als The Devilles in het clubcircuit van Memphis aanmodderden. Tot ze hun oog lieten vallen op Alex Chilton, een piepjonge snaak met de stem van een oude bluesman. Mét Chilton ging het ineens wel snel. Chips Moman, eigenaar van de American Sound Studios in Memphis, hoorde in Chilton de ideale vertolker van ‘The Letter’, een lied waarmee beginnend componist Wayne Carson bij hem was komen aankloppen. Carson zou vijf jaar later ook nog het door Elvis de eeuwigheid ingezongen ‘Always on My Mind’ schrijven. ‘The Letter’ én ‘Always on My Mind’: dan kun je wat ons betreft in vrede sterven. Wat Carson op 20 juli 2015 ook deed.

Voor de opnames van ‘The Letter’ stonden The Devilles voor het eerst in hun leven in een echte studio. Twintig takes later was hun eerste single klaar en heetten ze The Box Tops: vijf groentjes die zich tot dan toe hadden beperkt tot het spelen van blues- en soulcovers in het clubcircuit van Memphis, en niet wisten dat buiten de Summer of Love woedde. Toen ‘The Letter’ naar de top van de hitlijsten schoot en The Box Tops voor het eerst op tournee ging, trokken ze grote ogen open. Drugs, blote wijven en vrije liefde: je hoeft geen hippie te zijn om daar de voordelen van in te zien.

Op professioneel vlak ging het intussen een pak minder. De hits bleven komen, maar ze stonden niet op naam van The Box Tops. Dan Penn, die de productie van ‘The Letter’ voor zijn rekening had genomen, liet hen klassiekers van Bobby Womack zingen, een versie van ‘Whiter Shade of Pale’ zelfs, maar vooral Dan Penn-songs: ‘Everything I Am’, ‘I Met Her in Church’ en het prachtige maar in dit geval bijzonder ironische ‘I’m Your Puppet’. Er was namelijk nog meer aan de hand: niet alleen schreven The Box Tops niet hun eigen songs, ‘The Letter’ was de eerste en enige keer dat ze in de studio stonden. Dan Penn en Chips Moman werkten liever en efficiënter met studiomuzikanten (waaronder de legendarische Spooner Oldham, mede-auteur van vele Dan Penn-composities) en belden enkel Alex Chilton voor het afrondende je-ne-sais-quoi. Er zijn betere versies van ‘I’m Your Puppet’, maar niemand heeft het ooit zo naar waarheid gezongen als Chilton.

Na vier platen was het met The Box Tops gedaan. Alex Chilton kwam Chris Bell tegen, de rest ging terug studeren. Chilton en Bell hielden Big Star boven de doopvont en maakten in de Ardent Studios in Memphis (een onderafdeling van het legendarische soullabel Stax Records) ‘#1 Record’, een plaat die tot op de dag van vandaag jongeren inspireert om een groepje te beginnen. Maar ‘#1 Record’ flopte, Bell stapte uit de groep en maakte de soloplaat ‘I Am the Cosmos’ (meesterwerk/flop), Chilton schreef Big Stars zwanenzang ‘Radio City’ (meesterwerk/flop). Voor de derde Big Star-plaat, vele jaren later uitgebracht als ‘Third/Sister Lovers’, vond Chilton zelfs geen platenfirma weer. En zo werd hij bordenwasser in een restaurant in New Orleans.

Chilton pikte de draad weer op in de jaren 80, ging ontoegankelijke platen maken en optreden in clubs, waar hij jarenlang weigerde om Box Tops- of Big Star-songs te spelen. In 1989 was er dan ineens toch een Box Tops-reünie, vanaf 1993 ging ook Big Star (minus Chris Bell, die verongelukte in 1978) sporadisch weer de baan op.

Over zijn carrière zei Chilton ooit: ‘The first thing I did was the biggest record that I’ll ever have’. Hij overleed op 17 maart 2010 aan een hartaanval.