Sun Kil Moon - Universal Themes
‘Universal Themes’ van Sun Kil Moon, de alias waaronder sinds het heengaan van Red House Painters Mark Kozelek schuilgaat, klinkt alsof Kozelek na ‘Benji’, zijn vorige van amper een jaar geleden, even een sigaretje is gaan roken en dan gewoon een nieuwe plaat is gaan opnemen. Onvoorbereid, terug naar binnen en spelen en zeggen wat hem toevallig te binnen schiet. Er zal wel meer labeur zijn overheen gegaan, maar zo klinkt elke song op ‘Universal Themes’: alsof Kozelek ze ter plekke aansnijdt.
Meestal rustig kabbelend, met stem en akoestisch gitaarspel als enige warmbloedige variabelen, een enkele keer van leer trekkend en verrassend met iets dat klinkt als Sonic Youth toen daar nog teenage angst in zat. Steve Shelley zit niet toevallig op de drumstoel. De song heet ‘With a Sort of Grace I Walked to the Bathroom to Cry’ en is even verhalend als zijn titel laat vermoeden, en als al de rest. Sinds ‘Among the Leaves’ uit 2012 gaan alle songs van Mark Kozelek over Mark Kozelek, en wat die op zijn wegen en wandel allemaal meemaakt en tegenkomt. Het zijn fait divers die hij lijkt te vertellen, en soms krijg je er zelfs de datum, het weer en zijn agenda voor de komende week bij. ‘It’s a nice spring day’, zingt hij in slotsong ‘This Is My First Day and I’m Indian and I Work at a Gas Station’, ‘april nineteen, flowers are in bloom (…) I got a dentist appointment on Tuesday’. De song, tien minuten lang, passeert ons land (‘I was eating in Belgium’) en eindigt met Kozelek als backinggitarist voor Ben Gibbard van Death Cab For Cutie. Backstage loopt hij Bob Mould tegen het lijf, en iemand die dezelfde ouderwetse telefoon heeft als hij. Ze worden er samen voor uitgelachen door een jong meisje. Gedeelde smart is halve smart.
In opener ‘The Possum’ vertelt hij hoe hij na een concert van Godflesh (20-04-2014) thuiskomt en in zijn tuin ziet hoe een buidelrat het moet afleggen tegen een kat. En in ‘Little Rascals’ (acht minuten) herinnert hij zich hoe hij met een ex-lief langs het huis van Robin Williams reed. Een ex-lief dat net als Robin Williams veel te vroeg aan haar einde kwam en dat tussen de fait divers van ‘Universal Themes’ herhaaldelijk de kop opsteekt.
Dat lijkt Mark Kozelek te willen zeggen: zanger, ex-lief of buidelrat, uiteindelijk gaan we allemaal dood. En tot het zover is, maken we van alles mee. ‘Universal Themes’ is een plaat die weegt op lijf en leden, en uiterst ongeschikt is voor dagelijks gebruik. Maar als u dit soort plaat zou willen opzetten, is er eigenlijk geen andere.
