Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street

Tim Burton en Johnny Depp, die hier voor de zesde keer samenwerken, begeven zich met 'Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet street' op vertrouwd terrein, zo lijkt het: Depp dwaalt als een soort evil Edward Scissorhands met lijkbleek gezicht en Cruella De Vil-haar door hetzelfde grimmige en in mistsluiers gehulde Londen waarin hij op Jack De Ripper joeg in 'From Hell' en Burton kan zich andermaal uitleven in het oproepen van de donkerromantische, Victoriaanse wereld waar hij zo dol op is.

Mét alweer een gekwetste excentriekeling in de hoofdrol, zij het dit keer wel één die zingend lucht geeft aan zijn kwellingen en frustraties. 'Sweeney Todd' is namelijk een adaptatie van de gelijknamige gothic musical van Stephen Sondheim, die op zijn beurt zijn inspiratie haalde bij een Engelse stadslegende. Het verhaal over een barbier die na een onterechte veroordeling naar Londen terugkeert om met zijn flitsende rapier wraak te nemen op de rechter die zijn vrouw en dochter heeft afgenomen én op de wrede wereld in het algemeen lijkt gevonden vreten voor Burton, maar de combinatie van musical, vertolkt door ongetrainde stemmen, stille filmachtige horror en duistere romantiek werkt toch minder goed dan Burton had gehoopt. En Johnny Depp, die met zijn vette cockney accent merkwaardig veel als de vroege David Bowie klinkt, en tegenspeelster Helena Bonham Carter zingen niet echt vals, maar kunnen toch niet te nuances leggen die Burtons wel errug donkere spektakel de verlossende relativerende toets hadden kunnen bezorgen. Hoezeer die lichtvoetigheid wordt gemist, blijkt wanneer Sasha Baron Cohen met een wel zeer silly kapsel ten tonele verschijnt en als Sweeneys gehate rivaal Signor Pirelli bijna met de hele film wegloopt. Pijnlijk!

Extra's **: Geen special edition in zicht in deze contreien, en dus moeten wij het (voorlopig) stellen met een making of waarin vooral de nadruk ligt op het vocale werk van de acteurs. We konden het al raden: ze hebben keihard gewerkt aan hun zangstem, het was verrekt moeilijk om begeleid door een symfonisch orkest te zingen en de geldschieters waren reuzeopgelucht toen bleek dat Johnny Depp niet overdreven vals zong.

(mvs)