Talkshow Alan Carr - Chatty Man
Homoactivisten vinden de Britse komiek Alan Carr way too gay, maar tv-kijkend Groot-Brittannië – en bij uitbreiding de rest van Europa - éét uit zijn hand. De man is ondertussen aan het tiende seizoen van zijn eigen talkshow 'Chatty Man' toe, en hij doet daarin waar talkshows voor gemaakt zijn: kletsen, kletsen en nog eens kletsen met bekende medemensen.
Alan Carr «Zoals grote acteurs, maar evengoed geflipte realitysterren. We houden het altijd heel ongedwongen en plezant, want ik wil het in geen geval over ellende hebben. Ik kijk zelf niet graag naar programma’s waarin mensen janken over hoe beroerd hun kindertijd wel was.»
- Je hebt ondertussen al honderden sterren op je sofa gehad. Wie heeft jou echt verrast?
Carr «Ik keek er echt naar uit om Bette Midler te mogen verwelkomen: ze is een legende. Vijf minuten vóór de show kwam ze aan met haar echtgenoot, ze liet zich schminken, kwam in mijn sofa zitten en vertrok daarna weer. Heel bescheiden. Daartegenover komen er soms sterren langs met een entourage van veertig man, met bodyguards en persoonlijke masseuses al.»
- Wie wil je ooit nog ontvangen?
Carr «Barack en Michelle Obama! En Madonna! Ik zou haar vragen hoe het komt dat haar armen eruitzien als perfecte hondenbotten. Mijn hond Bev, een Ierse setter, droomt ervan om er eens op te mogen knabbelen. En voorts: de Beckhams, maar alleen wanneer Victoria er genoeg van heeft om gekleed als een kolonel van de Gestapo door Heathrow Airport te lopen. Die kans is klein, denk ik.»
- 'Chatty Man' loopt intussen al tien seizoenen en je bent razend populair. Niet bang dat het op een dag allemaal voorbij zal zijn?
Carr «Constant, maar dan vooral wegens het financiële plaatje (grijnst). Vroeger werkte ik in een callcenter, en dat wil ik echt nóóit meer doen. Ik heb zes jaar lang shitty jobsgedaan, als ik ze nu optel. En wat ik nu doe, kun je eigenlijk niet echt werken noemen, hè (lacht). Maar als ze mij niet meer nodig hebben, dan is dat maar zo. Ik wil zeker niet de uitgedoofde ster worden die geen afscheid van het scherm kan nemen.»
- Hoe kwam je in godsnaam vanuit een callcenter in de wereld van de stand-upcomedy terecht?
Carr «Een waarzegster had me voorspeld dat mijn toekomst in de comedy lag - écht waar. Maar iedere keer wanneer ik op een podium wilde kruipen, deed ik het in mijn broek van de stress. Tot ik het op een dag compleet beu was in dat callcenter. Toen dacht ik: 'Fuck it,ik doe het gewoon!'»
- Ben je altijd al zo grappig geweest?
Carr «Ja, op school werd er al om mij gelachen, vooral dan om de manier waarop ik van alles zei. Ik kwam nog maar de klas binnen en zei: 'Hallo, ik ben hier voor geschiedenis!', en iedereen lag al plat. Ik vertelde nooit moppen, ze vonden mij gewoon grappig. Het ligt ook wel aan mijn gezicht en postuur, moet ik toegeven. Ik volgde drama op school, en zelfs wanneer ik een rol zonder tekst kreeg, waarvoor ik achteraan op de scène moest staan, begonnen mensen te lachen omdat ik er behoorlijk verwijfd uitzag.»
- Het valt op hoeveel talkshowpresentatoren er homoseksueel zijn. Enig idee hoe dat komt?
Carr «Ik denk dat televisie over het algemeen erg kitscherig is. 'X-Factor' is verwijfd, 'Strictly Come Dancing' (bij ons 'Sterren op de dansvloer', red.) is verwijfd. Eigenlijk komt het neer op een oranje man die van de trappen schrijdt en naar de camera’s wuift. Dat zien de mensen gewoon graag.»
- Als jij het zegt!
