Taylor Swift: 'Ik ben er nu wel achter dat niemand ongeschonden door het leven gaat'

Taylor Swift, nog altijd maar 29, is één van de best verkopende artiesten aller tijden – dat zeggen wij niet, maar mensen die netjes lijstjes bijhouden: ze heeft al vijftig miljoen platen aan de man gebracht. En nu is ‘Lover’ uit, nummer zeven, waarop ze het zwarte leer van ‘Reputation’ heeft ingeruild voor stemmig roze. Niet alleen muzikaal is Taylor Swift volwassen geworden, ook privé is ze in rustiger vaarwater beland: ‘Ik ben er nu wel achter dat niemand ongeschonden door het leven gaat.’

'Als Kanye ruzie wil, dan kan hij ruzie krijgen, maar dat had hij wel meteen kunnen zeggen'

Taylor Swift komt de keuken van het ouderlijke huis in Nashville, Tennessee binnengewaaid met een brede glimlach op haar gezicht. Ze ziet er erg, euh, Taylor Swift uit: grote blauwe ogen, rood gestifte lippen. ‘Kan iemand me helpen mijn haar roze te verven?’ Even later hebben haar lokken de kleur van haar nagels, haar sneakers en de streepjes op haar overhemd, helemaal in de stijl van ‘Lover’. Vader Scott, moeder Andrea, broer Austin en twee honden hangen ook rond in de keuken – het zou een gezapige zaterdag kunnen zijn, ware het niet dat er in het bijgebouw 113 jonge fans staan te gillen en te joelen. Zij zijn uitverkoren voor een privéconcert met alleen maar ‘Lover’-songs op de setlist – een absolute wereldpremière, want de plaat is op dat moment nog niet uit. Vóór het optreden trekt Taylor zich even in het kantoortje van haar moeder terug voor een chatsessie met de Swifties die geen ticket voor het concert konden bemachtigen, en dat zijn er een paar miljoen. De muren hangen er vol foto’s van sterren zoals Bruce Springsteen en James Taylor, naar wie Taylor Swift is genoemd, en foto’s van haar met Kris Kristofferson of Def Leppard, de favoriete band van mama Andrea.

De ochtend na het concert hebben we afgesproken in haar eigen optrekje in Nashville. Amper vijf uur eerder heeft ze de laatste selfies met haar fans gemaakt, maar ze ziet er weer lentefris uit, blootsvoets en in afgewassen jeans, het haar in een paardenstaart gebonden, en helemaal klaar om het over ‘Lover’ te hebben. Het is haar meest volwassen plaat tot nog toe, maar net als op ‘Red’ uit 2012 serveert ze uiteenlopende stijlen: überpop als ‘Cruel Summer’ met St. Vincent, naast country – de Dixie Chicks zingen mee op ‘Soon You’ll Get Better’ – en energieke songs als ‘Paper Rings’. En aan de liefdesliedjes op ‘Lover’ te oordelen gaat alles prima met haar en Joe Alwyn, de Britse acteur met wie ze nu drie jaar een relatie heeft.

– Toen we elkaar zeven jaar geleden spraken, ging het je voor de wind, maar was je bang dat er toch iets fout kon gaan.

Taylor Swift «Ja, op de één of andere manier wist ik dat dat zou gebeuren. Je kunt niet blijven scoren en prijzen winnen, en verwachten dat de mensen dat leuk blijven vinden. Ze houden van je zolang je nieuw bent, tot ze plots besluiten dat je iets verkeerd doet en dat je niet meer staat waarvoor je eigenlijk hoort te staan. Later raak je wel weer in de gratie, maar daarna gaat het op en af, wat je ook doet. En dat overkomt vrouwen vaker dan mannen in de muziekbusiness.»

– Zoals toen je het verwijt kreeg dat je je nummers niet zelf schreef?

Swift «Rond mijn 18de of zo was dat plots een probleem. In een reactie daarop heb ik álle nummers voor mijn derde plaat, ‘Speak Now’, in mijn eentje geschreven. Daarna, rond mijn 22ste, was ik zogezegd een mannenverslindster. Toen heb ik pakweg twee jaar geen enkele date meer gehad. En in 2016 kon ik echt níéts nog goed doen.

»In de vreselijkste periodes in mijn carrière heb ik tegelijk ook erg mooie momenten beleefd, met vrienden van wie ik nu weet dat ze echt om me geven, zelfs als alle anderen me haten. Ik heb toen geleerd dat je niet je hele leven mag tonen aan het publiek.»

– Wat bedoel je daarmee?

Swift «Ik leek op een bepaald moment wel een golden retriever die naar iedereen toeliep en kwispelend leek te vragen: ‘Ja, natuurlijk, absoluut! Wat wil je weten? Wat heb je nodig?’ Ondertussen weet ik dat ik beter meer op een vos zou lijken.»

undefined

– In 2016 schreef je in je dagboek: ‘Deze zomer is die van de apocalyps.’ Heb je ooit overwogen om ermee te kappen?

Swift «Ik heb er in ieder geval erg veel over nagedacht. Met woorden kan ik vat krijgen op de wereld en kan ik mezelf uitdrukken, maar alles wat ik zeg of schrijf, wordt vroeg of laat tegen mij gebruikt. En weet je, mensen zijn dol op woede-uitbarstingen, ze zijn als piranha’s. Ze hebben er zoveel lol in om mij te haten. Ik schreef de hele tijd erg agressieve, bittere poëzie. Ik probeerde mijn gedachten te ordenen, zonder de bedoeling om die schrijfsels te publiceren. En ik raakte er maar niet uit hoe ik er iets van kon leren, omdat ik niet zeker wist wat ik verkeerd deed. Ik heb echt geprobeerd om te begrijpen waarom mensen me niet leuk vinden. Al sinds mijn 15de paste ik me aan als mensen ergens kritiek op hadden, maar op den duur ben je niet langer een mens die zelf keuzes maakt.»

– ‘I’m sorry, the old Taylor can’t come to the phone right now / Why? / Oh, ’cause she’s dead!’ zing je in het nummer ‘Look What You Made Me Do’. Dat was best grappig, maar hoe ernstig moeten we dat nemen?

Swift «Ik moest op een bepaald moment grenzen trekken en uitmaken wat van mij was en wat van het publiek. Die oude versie van mij die alles eindeloos deelt met een wereld die er wellicht niet klaar voor is: die is verdwenen. Maar het was wel grappig toen Jack Antonoff (producer, red.) en ik met dat grapje speelden, want zo is alle ellende ook begonnen: met een telefoontje dat ik beter niet had beantwoord.»

– Het telefoontje van Kanye West, die jou in 2015 vroeg om hem de Vanguard Award voor zijn hele carrière te overhandigen op de MTV Video Music Awards.

undefined

Swift «Juist, ja. Zoals je weet, had hij in 2009 gezegd dat ik het niet verdiende om daar te staan (Kanye West verstoorde toen de uitreiking en vond dat Beyoncé de award voor beste vrouwelijke video had moeten krijgen, red.). Hij heeft zich achteraf geëxcuseerd en we hebben het toen bijgelegd. Ik wilde niets liever: ik wilde zo graag respect van hem, en hij heeft een paar keer erg aardige dingen over mijn muziek gezegd. Maar toen de Video Music Awards van 2015 eraan kwamen en hij de Vanguard Award zou ontvangen, belde hij me vooraf op – ik heb het gesprek niet opgenomen, dus ik kan het je jammer genoeg niet laten horen. We hebben meer dan een uur gepraat, en hij zei: ‘Ik zou het enorm appreciëren als jij die award aan mij zou willen overhandigen. Dat zou zoveel voor me betekenen.’ En toen somde hij een hele resem redenen op, want hij kan echt lief zijn. Ik was stomverbaasd dat hij me dat vroeg. Ik heb me meteen aan het schrijven gezet voor die speech, en toen ik die voorlas op het podium, riep hij: ‘MTV heeft Taylor Swift opgetrommeld voor de kijkcijfers!’ Ik stond in het publiek met mijn arm rond de schouders van zijn vrouw, en er liepen koude rillingen over mijn rug. Ik realiseerde me dat hij echt twee gezichten heeft. Achter de schermen kan hij wel aardig zijn tegen mij, maar op het podium wil hij cool zijn en nonsens verkopen. Ik was helemaal in shock. Na de show wilde hij één en ander bijpraten in zijn kleedkamer, maar ik hoefde hem niet meer te zien. De volgende dag stuurde hij me een gigantisch boeket bloemen om zich te excuseren, en ik dacht bij mezelf: ik wil niet nog eens overhoop liggen, dus vooruit maar, zand erover. Dus belden we elkaar weer af en toe, en op een keer vertelde hij over een nieuwe song van hem.»

– Dat was ‘Famous’, met de beruchte regel: ‘I feel like me and Taylor might still have sex / Why? I made that bitch famous’?

Swift «Ja, die. Toen had ik het wel gehad met hem. Als hij ruzie wil, dan kan hij ruzie krijgen, maar dat had hij wel meteen kunnen zeggen.

»Met Drake heeft hij letterlijk hetzelfde uitgehaald. Hij wint je vertrouwen en daarna blaast hij alles op. Maar goed, ik wil het er niet meer over hebben, want ik word er zenuwachtig van, en ik wil het niet de hele dag over negatieve dingen hebben.»

Iedereen dood

– ‘It was so nice / So peaceful and quiet’, zing je in ‘I Forgot That You Existed’, het openingsnummer van ‘Lover’. Heb je eindelijk rust gevonden?

Swift (lacht) «Ja, ergens onderweg tijdens de ‘Reputation’-tournee – die was op zich al de ingrijpendste ervaring van mijn carrière. Ik heb me nog nooit zo gezond en in balans gevoeld als toen. Daarna had ik echt het gevoel dat ik alles aankon: niets kon me nog uit mijn evenwicht brengen. Tijdens die tournee heb ik geleerd om mijn identiteit niet meer te laten beïnvloeden door wat het publiek van me denkt – ik weet nu dat dat erg ongezond is.

»Het is voor mij nu zonneklaar dat ik een entertainer ben, dat is mijn job. Niet het slagveld dat mijn brein en de media me willen wijsmaken, waarop er maar één kan winnen en alle anderen sneuvelen. Nee, Katy Perry brengt fantastisch werk uit, én Lady Gaga, én Beyoncé, én Rihanna. Wat wij doen, overschaduwt die waan van de dag en die race om de meeste lezers en kijkers en clicks. Toen ik tijdens mijn concerten mijn fans in de ogen keek, besefte ik dat: we zijn gewoon entertainers, en het is de bedoeling dat we allemaal fun hebben.»

– Je laatste drie platen, ‘1989’, ‘Reputation’ en ‘Lover’, zou je als een trilogie kunnen zien. ‘Lover’ lijkt wel de eigenzinnigste plaat in je hele oeuvre.

Swift «Dank je. Ik heb wel teruggegrepen naar onderwerpen die me vroeger bezighielden, maar nu heb ik er met een nieuwe blik naar gekeken. En ik heb de instrumenten waar ik in mijn beginperiode op speelde, opnieuw uit de kast gehaald. Weet je, toen ik ‘1989’ maakte, was ik echt geobsedeerd door eightiespop, met die bombastische koren en zo – schaamteloos extravert. Daarna kwam ‘Reputation’, en die plaat was bijna het tegenovergestelde. Ik moest me daar telkens opnieuw voor verantwoorden, want ik had nooit eerder met personages gewerkt. Voor veel popsterren zijn alter ego’s een trucje, maar dat had ik nog nooit gedaan. Het was wel fun, moet ik zeggen, ook op het podium: die somberte, het bombast en de bitterheid, de liefde en de ups en downs – yummie!»

– ‘Daylight’ is een prachtig nummer. Je had er ook de titel van de plaat van kunnen maken.

Swift «Dat was ook bijna het geval geweest, maar daarvoor vond ik het toch iets te sentimenteel klinken. ‘Lover’ leek in mijn ogen een interessantere titel, en als concept is het ook rekbaarder. Zo past een nummer als ‘You Need to Calm Down’ er ook makkelijker in – dat gaat onder meer over hoe sommige mensen niet het leven kunnen leiden dat ze willen, omdat ze gediscrimineerd worden wegens hun geaardheid.»

– Voor songs als ‘Lover’ en ‘Paper Rings’ stelde je je voor dat ze gespeeld zouden worden door een orkestje op een trouwfeest.

Swift «Soms heb ik vreemde fantasieën over hoe en waar een nummer gespeeld moet worden. Voor ‘Lover’ en ‘Paper Rings’ was dat inderdaad een trouworkestje, maar dan in de seventies: we mochten dus geen instrumenten gebruiken die toen nog niet bestonden. Voor ‘Reputation’ had ik dan weer de skyline van een stad bij nacht voor ogen: daarvoor wilde ik geen traditionele akoestische instrumenten. Ik stelde me oude, verlaten magazijnen en fabriekshallen voor, dus mocht er geen hout in de productie zitten – klinkt gek, hè (lacht). Er zijn ook geen houten vloeren op die plaat. ‘Lover’ is daar het tegendeel van: stel je er een houten vloer in een schuur bij voor, en gerafelde gordijnen die wapperen, en velden vol bloemen, en overal fluweel.»

Echte racisten

– In ‘Miss Americana & the Heartbreak Prince’ zing je over een high school, en tegelijk smokkel je er politiek in. Hoe is dat gegaan?

Swift «Dat nummer is door zoveel dingen beïnvloed. Ik heb het een paar maanden na de tussentijdse verkiezingen van vorig jaar geschreven. Op een high school is er zoveel gaande dat je je er snel vervreemd kunt voelen. Ik denk dat veel kiezers zich op dit moment net zo voelen: ze zoeken beschutting en proberen uit te vogelen hoe ze iets aan de situatie kunnen veranderen.»

'Sommige Amerikanen zeggen openlijk dat ze racistisch zijn en lijken wel aan het feesten: vreselijk om te zien'

– ‘American stories burning before me’, zing je. Bedoel je de American dream die in rook opgaat?

Swift «Yep. De illusie van waar de Verenigde Staten voor stonden vóór het politieke landschap werd hertekend en onze naïviteit een dreun kreeg. Iedereen probeert ook maar zijn boterham te verdienen, een gezinnetje te stichten en zijn naasten te beminnen, en dan zie je hoe sommigen hun rechten verliezen, of zich plots niet meer thuis voelen. ‘I see the high-fives between the bad guys’, zing ik, want niet alleen zijn sommige Amerikanen echte racisten, die onderstroom komt nu ook naar boven in het politieke klimaat. Ze komen er openlijk voor uit en lijken wel aan het feesten: het is vreselijk om te zien.»

– Jij bent een blonde popster met blauwe ogen: rechtse politici gingen er bij de vorige verkiezingen blijkbaar domweg van uit dat jij aan hun kant zou staan.

Swift «Dat was een schok, ja. Ik heb dat pas achteraf gehoord, want het ging toen echt niet goed met me. Mijn team en mijn familie schermden me zoveel mogelijk af van de buitenwereld. Ze probeerden de boel te beredderen zonder mij ermee lastig te vallen, maar dat was ook de enige keer in mijn carrière.»

– Op een extreemrechtse website stond zelfs te lezen dat jij hen steunde.

Swift «Ik heb dat zelf niet gezien, maar dat was toch walgelijk? Er is niks afstotelijkers dan dat blanke extremisme, het zou gewoon niet mogen bestaan. Ik probeer nu zoveel mogelijk over politiek te lezen, het is bijna een obsessie geworden. Ik kom uit een tijd waarin de kandidaat voor wie ik had gestemd, ook telkens won. Wonderlijke tijden waren dat: andere landen respecteerden ons omdat Barack Obama president was. We waren zo opgewonden dat een man die zoveel waardigheid uitstraalde, in het Witte Huis zat. Veel mensen hadden net zoals ik nooit verwacht dat iemand als Donald Trump daar ooit zou belanden. Maar nu ben ik helemaal gefocust op de verkiezingen van 2020, en ik probeer vooral te weten te komen hoe het fout is kunnen lopen met Hillary Clinton in 2016. Alle steun van celebrity’s heeft toen een averechts effect gehad, vrees ik.»

– Hoe denk je dat het tij gekeerd kan worden?

Swift «De Democraten moeten meer een team vormen. Bij de Republikeinen is het duidelijk: zet een rood hoedje op je hoofd en je hoort er meteen bij. Wij moeten elkaar meer steunen en niet over punten en komma’s struikelen, of je wel een goeie Democraat bent en waarom niet. Ben je Democraat? Stap in en we gaan ervoor.»

De les van Daenerys

– Iets helemaal anders: wat vond jij als superfan van de finale van ‘Game of Thrones’?

Swift «Er was geen ideale manier om er een punt achter te zetten. Mensen zouden er nog altijd van ondersteboven geweest zijn, wat er ook was gebeurd in de laatste aflevering, omdat het nu echt helemaal gedaan is. Ik heb ergens gelezen dat ons brein op zoiets reageert zoals op een relatiebreuk (grijnst).»

– Jouw ‘list of names’ in de song ‘Look What You Made Me Do’ was een verwijzing naar de lijst van Arya Stark, één van de hoofdpersonages in ‘Game of Thrones’. Je liet je wel vaker door de serie inspireren.

Swift «Ik laat me gráág beïnvloeden door films, tv-series en boeken. Ik beeld me dan in hoe karakters evolueren. Mijn eigen leven zal nooit van het begin tot het einde zo ingewikkeld zijn als dat van sommige personages in series of films (lacht).»

– Dat was ooit anders.

Swift «Dat kun je wel zeggen, ja.»

– Nu je leven minder dramatische wendingen kent, moet je je ideeën elders gaan zoeken?

Swift «Je overdrijft toch een beetje. Maar misschien zal dat wel het geval zijn als ik een gezin heb. Als ik een gezin zóú hebben. (Even stil) Geen idee waarom ik dat nu zeg. Dat hoor je toch altijd van andere artiesten: ze willen hun privéleven zó goed verborgen houden, dat ze hun inspiratie elders moeten vinden. Maar eerlijk, ik weet niet welke richting mijn leven uitgaat en wat ik nog allemaal ga doen. Ik heb nog nooit zo vlot songs kunnen schrijven als nu.»

'Ik heb lang geprobeerd om iedereen ervan te overtuigen dat ik niet aan de touwtjes trok. Daar heb ik nu wel spijt van ''

– Je hebt al vaker gezegd dat luisteraars niet hoeven te weten over wie je het hebt in je songs. Begrijpelijk, maar tegelijk speel je ook een spelletje, niet?

Swift «Ik wist al vrij snel dat ze ernaar zouden vissen, en ja, dat maakt deel uit van het spel. En zodra je de regels van het spel doorhebt, kijk je naar het speelbord en stippel je je strategie uit. Waarmee ik niet wil zeggen dat songs schrijven een deel van een strategie is, hè (lacht). Andere dingen zijn dat wel, zoals de manier waarop ik mijn platen in de markt zet. En ik heb mijn buik vol van vrouwen die het niet over hun lippen krijgen dat ze strategisch denken, gewoon omdat mannelijke artiesten dat wel doen. Ik ben het zat om te doen alsof ik mijn eigen zaakjes niet onder controle heb. Maar als ik songs schrijf, gebruik ik een ander deel van mijn hersenen.

undefined

»Toegegeven, ik heb ook lange tijd geprobeerd om iedereen ervan te overtuigen dat ik het niet was die aan de touwtjes trok, en dat ik niet een paar keer per week vergaderde over nieuwe ideeën. Daar heb ik nu wel spijt van. Ik heb heel lang gedacht dat het publiek een vrouw in de muziekbusiness alleen maar kon zien als een getalenteerde naïeve meid die er per abuis in was gerold. We moeten telkens doen alsof het ons overkomt: ‘We doen het nog steeds goed, ongelofelijk! Hoe kan dat toch?’ We mogen er niet over nagedacht hebben.

»Datzelfde gevoel had ik ook toen ik naar de finale van ‘Game of Thrones’ keek. Eigenlijk zie je daar aan de hand van het personage Daenerys perfect uitgelegd dat het veel makkelijker is om aan de macht te komen dan die te kunnen behouden. Ik voelde zelf dat ik de pedalen kwijtraakte toen ik mijn carrière op hetzelfde hoge niveau probeerde te houden.»

– Nog een geluk dat jij geen draak had toen Kanye West tekeerging.

Swift «Ha. ha. ha. Maar alle gekheid op een stokje, je kunt ‘Game of Thrones’ ook zien als een weerspiegeling van hoe de samenleving vrouwen met macht behandelt, hoe we samenzweren tegen hen tot ze zich afvragen: wat is er veranderd? Ik heb in mijn carrière al wel zestig keer meegemaakt dat ik dacht: oké, jullie vonden me vorig jaar wel leuk, wat is er nu anders? Ik zal zelf maar veranderen zodat ik jullie kan blijven entertainen.»

– Je zei eens dat je moeder je nooit kon straffen toen je klein was, omdat je jezelf al had gestraft als je iets had uitgespookt. Je gedrag aanpassen aan kritiek en hengelen naar goedkeuring: dat lijkt me een drijvende kracht in je leven.

Swift «Dat heb je heel goed gezien. Wat ze me dan vragen, is: als je het goede probeert te doen, maar iedereen denkt dat je het met een bepaalde bedoeling doet, zou je het dan nog steeds doen? Het antwoord luidt: ja. Opbouwende kritiek helpt me mijn karakter te ontwikkelen. En kritiek waar ik niets mee kan aanvangen, negeer ik gewoon.»

– Dat klinkt gezond. Heb je dat bij een psychotherapeut geleerd, of uit eigen ervaring?

Swift «Ik ben nog nooit in therapie gegaan. Ik praat wel erg veel met mijn moeder, omdat zij me al bijna dertig jaar kent. Zij weet als geen ander waar ik vandaan kom. Als ik me erg slecht voel, kan ik wel uren met haar aan de lijn hangen.»

– Nu doe je me denken aan die regel uit ‘Daylight’: ‘So many lines that I’ve crossed unforgiven’.

Swift «Dat is iets wat me wel bezighoudt: als je terugkijkt op je leven, besef je dat je er toch een zootje van hebt gemaakt, wat je ook probeerde. Sommige mensen maken geen deel meer uit van je leven, en je kunt er niets aan doen. Ik vertelde mijn fans gisteravond dat ik me op slechte dagen voel alsof mijn leven alleen maar bestaat uit negatieve ervaringen en krantenkoppen, uit de fouten die ik heb gemaakt en de roddels die iedereen gelooft. Daar verwijs ik naar in de video van ‘Look What You Made Me Do’: daarin vechten een aantal vroegere versies van mezelf met elkaar.

»Die tekstregel gaat over mijn angst dat je niet alles goed kunt doen in je leven. Je neemt zo vaak verkeerde beslissingen of zegt de verkeerde dingen. Je kwetst mensen, ook al was dat helemaal niet je bedoeling. En je hebt niet het flauwste idee hoe je dat ooit nog kunt goedmaken, als je ondertussen al bijna 30 bent. Ik ben opgegroeid met het idee dat alles wel goed komt als je aardig bent en alles op de juiste manier probeert te doen. Maar nu ben ik er wel achter dat niemand ongeschonden door het leven gaat.»

'Als je terugkijkt op je leven, besef je dat je er toch een zootje van hebt gemaakt, wat je ook probeerde'

– Als je altijd het goede probeert te doen, waar ging het nummer ‘I Did Something Bad’ van op ‘Reputation’ dan over?

Swift (lacht) «Dat ging over iets waar ik niet zo trots op ben, maar hoe gaat dat als er over je heen wordt gelopen omdat je aardig wilt zijn? Ik heb het er eens over gehad met Katy Perry, toen we over onze sterrenbeelden praatten. We hadden het over hoe we soms verkeerd begrepen werden, waarop zij zei: ‘Ik ben een Schorpioen. Die vallen aan wanneer ze bedreigd worden.’ Ik ben een Boogschutter: ik neem afstand, overschouw de situatie en vuur dan mijn pijlen af. Het is een andere manier van omgaan met pijn, verwarring en onbegrip. En soms duurt het even voor ik duidelijk kan maken hoe ik me voel.»

– Geef eens een voorbeeld?

Swift «Als je de beelden van de uitreiking van de Video Music Awards in 2009 herbekijkt, zie je hoe ik daar als bevroren sta. Zo reageer ik op ongemak of pijn. Vijf minuten later kan ik wel onder woorden brengen hoe ik me voel, maar op het moment zelf overreageer ik. Ik werk daar nu aan, en met succes. Het is zoveel beter om op het moment zelf het conflict aan te gaan dan achteraf overhoop te liggen met iemand.»

– Dat klinkt als een gouden tip om mee af te sluiten.

Swift «Graag gedaan. Dit gesprek voelde net alsof ik in therapie ben geweest. En aangezien ik dat nog nooit heb gedaan, kan ik je verzekeren dat het de beste sessie ooit was (lacht).»

© Rolling Stone

undefined

‘Lover’ van Taylor Swift is uit bij Universal.
Taylor Swift is headliner van Werchter Boutique op zaterdag 20 juni 2020. Info en tickets.