Taylor Swift - Lover
Ze is meer een businessplan dan een artieste: de voormalige countrynachtegaal liet afgelopen vrijdag geen plaat, maar een goed georkestreerde militaire oefening op de wereld los. Samen met haar miljoenen fans zat ik om zes uur ’s morgens opgetuigd als een driemaster voor de laptop te wachten tot haar muzikale duif gelost werd. Spannend!
undefined
Taylor Swift is dan ook zowat de enige artiest ter wereld die nog een miljoen platen in voorverkoop verkocht krijgt. Vorige week gaf ze een gratis concert in Central Park, haar vader bakte pizza’s voor de fans die twee dagen op voorhand waren komen kamperen. Een multinational met een hart, quoi. ‘Lover’ is een plaatje met vele hoeken en kanten en stijlen en sferen: Swift huppelt, mediteert en treurt in achttien nummers over de liefde, doet dat vaardig en gaat van dit plaatje gazillions exemplaren verkopen. Het Fenomeen weet namelijk hoe een goeie song geschreven wordt en doet dat hier een aantal keer met Jack Antonoff, die haar mainstream-imago een alternatief kantje geeft, want hij lag ook al in bed met Lorde, St. Vincent en Lana Del Rey.
Caleidoscopisch is het daardoor wel: Swift banjert door zowat alle moderne genres, in een poging om de hele wereld te vangen onder de stolp van haar liefdesverdriet. Tot het uw strot uitkomt, want met de helft van de tracks zou ze ruim toegekomen zijn.