Te verkiezen boven kerk- en museumbezoeken: vakantieboeken!
Vakantie! Maar wat te doen wanneer uw gesixpackte surf dude dan wel rozebollenbikinimeisje ervandoor is, de rosé onvermoed laxerende effecten heeft en u die buikige Brit in de zee hebt zien pissen? Troost zoeken in de literatuur, tiens. En omdat u ‘Gewoon Joy’ van Joy Anna Thielemans nu echt wel uit hebt: een nieuwe onder z’n hipsterfactor bezwijkende lading vakantieboekentips!
Annelies Beck (Journaliste)
Annelies Beck «Het is elke keer weer een hartverscheurende keuze: welke boeken kunnen wel en niet in de koffer? Bij de terugreis krijg ik ze er nog moeilijker in. Passeer ik ergens een boekenwinkel, dan kan ik niet aan de verleiding weerstaan.»
undefined
HUMO Welk boek gaat dit jaar zeker mee?
Beck «‘De Amerikaanse prinses’ van Annejet van der Zijl. Zij schrijft non-fictie, maar ze kiest fenomenale verhalen, doet grondige research en schrijft op weergaloze wijze. Dit boek gaat over een onafhankelijk denkende vrouw die een woelig leven heeft geleid, maar die vertrouwelinge van het Nederlandse koningshuis en meter van koningin Beatrix is geworden. Ik ben erg benieuwd hoe de schrijfster dat heeft vormgegeven.»
HUMO Wat maakt nog kans?
Beck «‘De levens van anderen’ van Neel Mukherjee, een Indiase schrijver die ermee genomineerd was voor de Man Booker Prize. Een familieverhaal vol hedendaagse thema’s. Ik was eerder dit jaar al begonnen aan ‘Herinneringen van Hadrianus’ van Marguerite Yourcenar, maar ik ben gestopt na de aanslagen in Brussel en wil nu graag opnieuw beginnen. Het is een soort autobiografie van de Romeinse keizer Hadrianus, bekend van de gelijknamige muur, die zich in de ik-vorm tot zijn dochter richt. Er zit nog een appendix bij van Yourcenar, die reflecteert over waarom en hoe ze het geschreven heeft. Handig is ook dat het een dun, uitgebalanceerd boekje is. Ik ben ook heel benieuwd naar ‘Malva’ van Hagar Peeters en ‘Jij zegt het’ van Connie Palmen, de winnaars van respectievelijk de Fintro en de Libris Literatuurprijs.»
HUMO Wat raadt u onze lezers aan dat u al gelezen hebt?
Beck «Voor wie door de Olympische Spelen wil weten wat er reilt en zeilt in Brazilië: de biografie van Clarice Lispector door Benjamin Moser. Lispector was de belangrijkste Braziliaanse schrijfster van de vorige eeuw, maar het boek is eigenlijk een geschiedenis van het land in die periode, met een Joodse invalshoek. Die combinatie verweeft Moser op een erg knappe, meeslepende manier. Lispectors verzamelde columns zijn recent uitgegeven in het Nederlands onder de titel ‘De ontdekking van de wereld’, ook erg aanbevelenswaardig. Wie meer van detectiveromans houdt, moet de ‘Mario Silva’-reeks van Leighton Gage lezen, een Amerikaanse schrijver die meer dan twintig jaar in São Paulo heeft gewoond. Daarin lees je de recente geschiedenis van Brazilië op zijn rauwst. Hard en snel, met veel dialogen.»
HUMO Zijn er actuele non-fictieboeken die u graag wilt lezen?
Beck «Ja. Het nieuwe boek van Timothy Garton Ash: ‘Free Speech: Ten Principles for a Connected World’.»
HUMO En wat kunt u aanraden?
Beck «‘De ontluistering van Amerika’ door George Packer, voor wie wil weten hoe het komt dat we bij de Amerikaanse verkiezingen voor het huidige scenario staan. Daarin verweeft Packer de verhalen van een vijftiental erg verschillende Amerikanen tot een fascinerend en romanesk verhaal.»
HUMO Wat moeten mensen lezen die één keer per jaar een boek lezen, als ze op reis gaan?
Beck «De detectives die J.K. Rowling geschreven heeft onder het pseudoniem Robert Galbraith. Die zijn leuk, entertainend en goed geschreven. Kan niet fout gaan.»
HUMO Wat is het ultieme cadeauboek?
Beck «Ik ben een gulle boekengever, maar wat ik al vaak cadeau heb gedaan, is ‘Runaway’, de kortverhalenbundel van Alice Munro, en de geïllustreerde boeken van Shaun Tan.» (bdc)
Marc Van Ranst (viroloog)
Marc Van Ranst «Deze zomer trekken we naar jaarlijkse gewoonte naar de Belgische kust. Ik bouw er de hele dag zandkastelen met Milo, mijn zoontje van 7. Om acht uur ’s avonds stop ik hem in bed, en dan begin ik te lezen.»
undefined
HUMO Laat ’s lands bekendste viroloog zich daarbij leiden door leeslijsten en boekentoptienen?
Van Ranst «Mij zul je zelden betrappen met een leeslijst. Ik laat me meestal verrassen door wat er toevallig in mijn gezichtsveld verschijnt. Ik begin verschillende boeken tegelijk en haal ook niet altijd het einde. Maar wat ik deze zomer absoluut wil herlezen, is de Vlaamse klassieker ‘Pallieter’ van Felix Timmermans.»
HUMO Omdat het boek dit jaar zijn 100ste verjaardag viert?
Van Ranst «Niet alleen daarom. Ik behoor tot de steeds kleiner wordende kring van Timmermansliefhebbers. Samen met mijn vader verzamel ik al mijn hele leven boeken, tekeningen en andere memorabilia. Onze verzameling telt intussen heel wat vroege, moeilijk te vinden en zelfs gesigneerde werkjes in eerste druk.»
HUMO Hoe groot zijn de gelijkenissen tussen Marc Van Ranst en dat luie, rebelse hoofdpersonage?
Van Ranst «Net als Pallieter raak ik ’s morgens moeilijk uit bed. En ik ben een geboren uitsteller! Pallieters alternatieve manier van leven maakte een grote indruk op mij in de humaniora, toen ik het boek voor het eerst las. In die periode kwam ook de groene beweging Anders Gaan Leven op, beter bekend als Agalev. Pallieter wordt altijd voorgesteld als het Vlaamse prototype van de bon vivant, maar hij is ook een ecoloog avant la lettre. In 1916 waarschuwde Timmermans al voor de industrialisering. Door zijn hedonistische invulling van het boek kwam hij al snel in aanvaring met de kerk. Al was het in die tijd ook niet zó’n kunst om op de zwarte lijst te belanden. Later heeft Timmermans het goedgemaakt met ‘Het Kindeke Jezus in Vlaanderen’, ‘Driekoningentriptiek’ en ‘En waar de Sterre bleef stille staan’. Genoeg vrome werken om hem te rehabiliteren. Louis Paul Boon deed het andersom: hij kreeg het zo op zijn heupen van de clerus die hem in 1971 ophemelde na zijn succesroman ‘Pieter Daens’, dat hij in 1972 ‘Mieke Maaike’s obscene jeugd’ schreef, en voor de rest van zijn leven scheef werd bekeken door de kerk.»
HUMO Van een opiniemaker zoals u verwacht men toch ook wat wetenschappelijke en historische naslagwerken.
Van Ranst «Ik ben het hele jaar door bezig met wetenschap. Dan lees ik liever een roman. Op aanraden van een vriendin kocht ik ‘Liefde kent veertig regels’ van de Turkse schrijfster Elif Shafak. Het gaat over een Joods-Amerikaanse vrouw die in aanraking komt met het soefisme, de mystieke beleving binnen de islam. Ook ‘Between the World and Me’ van Ta-Nehisi Coates is me aangeraden. Coates is een zwarte Amerikaanse auteur die in een brief aan zijn zoon schrijft over wat het betekent om zwart te zijn in hedendaags Amerika. Ik heb zelf vier jaar in New York gewoond en heb met eigen ogen gezien dat die raciale problemen allesbehalve verleden tijd zijn. Er is nog heel wat verdoken racisme, net als bij ons overigens.»
HUMO Lezen is doorgaans een solitaire bezigheid. Waagt u soms een poging om uw zoon erbij te betrekken?
Van Ranst «Ik heb me in ieder geval voorgenomen om hem deze zomer te laten kennismaken met Jommeke. Mijn verzameling bevat alle oude zwart-witalbums, maar dat zegt die jonge gasten niets. We zullen dus de ingekleurde versies lezen. Ik was ook 7 toen ik voor het eerst Jommeke las. Hopelijk kan hij er even hard van genieten.» (tvs)
Yasmine Kherbache (SP.A-politica)
Yasmine Kherbache «Een vakantieperiode staat voor mij altijd gelijk aan veel lezen. Meestal vind je mij ergens in de schaduw van een boom met een boek. In het buitenland laat ik me het liefst opslorpen door de geschiedenis van het land waarin ik me bevind. Aangezien ik dit jaar wellicht naar Italië ga, kies ik voor Tom Holland en zijn ‘Rubicon’.»
undefined
HUMO Geen analyses van de hedendaagse Italiaanse politiek?
Kherbache «Ik ben al het hele jaar met politiek bezig. Op vakantie probeer ik wat afstand te nemen van de actualiteit, al kan ik het evenmin laten om een lokale krant te kopen en naar Belgische krantensites te surfen. Tijdens het jaar lees ik zoveel non-fictie dat ik in de vakantie uitkijk naar de romans die al een tijdje liggen te smeken om gelezen te worden. Zo wil ik beginnen met ‘Verdriet is het ding met veren’ van Max Porter. Hij schrijft het relaas van een man met twee zoontjes die zijn echtgenote verliest. Als ik de lovende recensies mag geloven, dan doet hij dat op een bijzonder aangrijpende en poëtische manier. De vader is bovendien een bewonderaar en kenner van de Engelse dichter Ted Hughes, de hoofdrolspeler in Connie Palmens geweldige roman ‘Jij zegt het’.
»Emotioneel is ook ‘Het smelt’ van Lize Spit, maar dan vooral omdat het boek zich afspeelt in de Kempen. Ik hoorde haar vorig jaar voorlezen op een literaire avond. Ik ben in dezelfde streek opgegroeid en was meteen gecharmeerd. ‘Het smelt’ ligt al een tijdje bij me thuis, maar ik ben er nog niet aan begonnen uit tijdsgebrek. Ik vind het verschrikkelijk om een boek halverwege te moeten onderbreken. Zodra ik het opensla, wil ik het liefst in één ruk naar het einde.»
HUMO Als u van plan bent om in dat tempo door de zomer te bladeren, dan hebt u vast nog meer lekkers in de aanbieding?
Kherbache «Ik beschouw mijn vakanties als een uitgelezen kans om mijn achterstand in klassiekers in te halen. ‘Invisible Man’ van de Afro-Amerikaanse schrijver Ralph Ellison stond al langer op mijn lijstje, en na het overlijden van Mohammed Ali leek de tijd me meer dan rijp om er eens aan te beginnen. Ellison behandelt de rassenkwestie in het Amerika van de jaren 30. De centrale figuur is een naamloze Afro-Amerikaanse man die zichzelf als maatschappelijk onzichtbaar beschouwt. Ellison schreef het boek dan wel in de jaren 50, het thema is meer dan ooit actueel.»
HUMO Kunnen klassiekers helpen om de hedendaagse problemen te begrijpen?
Kherbache «Zeker, omdat ze inzicht geven in het bredere plaatje. Het is vaak interessanter om naar een klassieker terug te grijpen, dan om een mening te vormen op basis van dagelijkse commentaren. Wie bijvoorbeeld op zoek is naar een beter inzicht in de werking van Europa, moet ‘In Europa’ van Geert Mak lezen. Wie de actualiteit wil begrijpen, kent maar beter zijn geschiedenis.» (tvs)
