#TemptationWatch (aflevering 4): Rijpe tranen, verbrijzelde harten
De crème de la crème van de reality-tv garandeert drama, beesterij en decadentie, dus laat de spierballen rollen, de billen schudden en het verstand zachtjes inslapen. Omdat we onze hersencellen niet graag voor niets zien afsterven, bieden we tekst en uitleg bij uw favoriete guilty pleasure.
Bereid u voor op cliffhangers, spannende pianodeuntjes en geluidseffecten van donderslagen, want het eerste kampvuur is een feit. De koppels worden getrakteerd op beelden van hun partner, en dat kan niet anders dan tot hartverscheurende taferelen én hoogtepunten in de televisiegeschiedenis leiden. Bijvoorbeeld: de immer goedhartige Jolien zegt dat Herbert de man van haar leven is, terwijl die jongeheer reeds op dag drie Saartje in zijn bed geïnviteerd had. Dat kan al tellen als red flag, denken wij zo.
Een groepje gespierde mannen die onrustig heen en weer friemelen? Nee, niet de kleedkamer van een Russische hockeyploeg vóór een dopingtest, maar wél de mannelijke helft van de vier koppels in de aanloop naar het kampvuur – de schrik zit er duidelijk al goed in bij de heren. En dan het moment suprême: de beelden. Ha, rijpe tranen, verbrijzelde harten, wat een heerlijke televisie!
Maar kom, laten we realistisch blijven: er is nog niet al te veel vleselijk contact geweest de voorbije afleveringen, dus een slachtpartij is het niet geworden. Tranen van Joliens kant, dat wel, wanneer ze haar hartendiefje over de schreef hoort gaan. Logisch ook, want Herbert had Jolien beloofd om haar ten huwelijk te vragen na thuiskomst, en vervolgens een baby of twee eruit te floepen. Zes jaar tortelen, om dan na een paar dagen al te bezwijken aan een roedel goedkope sloeries (een harem uit de Wibra, quoi) – fucking schrijnend, als u het ons vraagt.
Overigens best gezellig hoe een ontroostbare Jolien na het kampvuur achtervolgd wordt doorheen het hele resort. Oh, kat-en-muisspelletjes met wenende vrouwen: het fundament van de menselijke beschaving!
Hoogtepunt in het hele debacle, met mijlenverre voorsprong, is de explosieve reactie van Lize. Parastoo – we kunnen die papegaaiennaam nog steeds niet verwerken – was nogal handtastelijk bij Jefferson, en hij liet de deerne maar begaan. Als gevolg steekt Lize een woedende tirade af, met ‘gedegouteerd’ als wederkerend thema. Stiekem denken we dat ze Parastoo’s avances als excuus gebruikt om de koffer in te duiken met Ken, de bebaarde nachtegaal, zeker gezien ze ook op Kens schouder wilde uithuilen. De eerste vonken spatten al van het scherm, maar het mag binnenkort toch wel eens écht vuurwerk geven.
