TeringTyfusTelex: Onze Man op Best Kept Secret 2014 (Dag 2)

Op dag twee ging Onze Man, een geboren speurneus, verder met zijn Grote Missie: het geheim van Best Kept Secret ontrafelen.

MILES KANE

Mogwai had het gouden middaggeluk van de festivalgangers genegeerd en op een nerveus onwerende postrockset getrakteerd, School Is Cool had zichzelf én het aardig feestende Best Kept Secret-strand in het zweet gespeeld, en Wild Beasts had zich luidop staan afvragen of er links van Editors (Die tomsmithiaanse stem! Die voorliefde voor gotisch galmen!) nog plaats is. En toen was het dus aan Miles Kane. *** Mmmiles Kane, eigenlijk. *** Want wie kan een jasje met luipaard- en zebraprint dragen en er nog altijd als een baas uitzien? *** Denk je dat écht, Wouter Vandenhaute? *** En ik wil niets insinueren, maar misschien moeten de eigenaars van safaripark de Beekse Bergen - het feërieke decor van Best Kept Secret - hun luipaard- en zebrapopulatie even natellen. *** Miles bleek eens te meer de hipshakende dandy die opwinding aan britpopeuforie uithuwelijkt, de prettige gentleman die weet wat pathos is maar nooit huilerig wordt. *** Of kent u popmuziek perfecter dan 'Rearrange', makkelijker mee te lalalaën snoepgoed dan 'Don't Forget Who You Are', intelligentere singalong dan 'Inhaler' en 'Come Closer'? *** En van zijn ommetje langs 'Sympathy for the Devil' (in 'Give Up') werd ik geiler dan toen The Stones het zélf deden op Pinkpop. *** Welke devil bedoelde Miles eigenlijk? Hij is een Liverpoolfan: dat moet wel Simon Mignolet zijn. *** Maar zijn game, set, match, dus: het was aardig, heel aardig. *** Bakkenbaardig, zelfs. Ik zal altijd jaloers blijven op mannen die zich fatsoenlijk kunnen scheren. *** Terloopse visionaire observatie: moet die jongen eigenlijk niet eens een bandje beginnen met Alex Turner?

undefined

BABYSHAMBLES

Breaking: de ledematen van Pete Doherty bewogen zich consequent in de richting die zijn hersenen dicteerden. *** Zijn drankkegel reikte bovendien nauwelijks tot de PA. *** En hij deed niets waar je voor van school geschopt wordt. *** Koorknaapje, quoi. *** Jammer genoeg werkte hij zijn set even routineus af als zijn groupies. Waar was de roekeloze opwinding, het roezig sentiment, de naïeve rock-'n-roll? *** Het is waar, 'Delivery' klinkt áltijd joyeus en frivool, de ska van 'I Wish' was cunnilingus voor de zomerzon, en 'Fuck Forever' had gouden tanden. Maar voor het overige was het even lauw als de Guinness uit blik waarmee Pete het podium inzegende. *** Toen hij zich ook nog aan 'Blitzkrieg Bop' waagde, draaiden een paar Ramones zich om in hun graf. *** Om bij de fles Jack Daniels te kunnen, maar toch. *** Ach, Pete is Pete: een bleek jongetje dat te romantisch is voor de wereld en te werelds voor de romantiek. *** Terloopse eens-goed-rondgekeken-observatie: de opblaasbare sekspop is helemaal terug. *** Zo wordt het wel onheus moeilijk voor Joke van de Velde, natuurlijk.

undefined

THE WAR ON DRUGS

The War On Drugs wordt met zachte hand gevoerd. Met - even opletten, Bart! - empathie, gevaarlijke passie, en woorden die alleen door een gitaar uitgesproken kunnen worden. Good cop, bad cop Adam Granduciel is Springsteen en Dylan in één handzaam, heerlijk te vogelen pakket, dat wist u al, maar hij is toch vooral zichzelf: een minzame dichter, een gitaarheld die naar Babyshampoo én pesterige trauma's ruikt. *** Hij mag zich blijven concentreren op dat mal de vivre, op zijn liefdespijntjes en zijn existentieel ongemak, want over zijn carrière hoeft hij zich geen zorgen te maken: zijn stem zal nooit uit de mode raken, zijn Grote Thema's werden al genamedropt in het Oud Testament en dat is toch ook een redelijk blijvertje gebleken, en die looks, ja, die looks zijn er voor nooit vergelende posters op meisjeskamers. Over Adam Granduciel hoeft geen Instagramfilter. *** Over die uit kekke hotpants groeiende benen van jou ook niet, meisje op de derde rij. *** Je vertrouwt The War On Drugs, want je weet dat je mee op reis kan, en dat het een expeditie naar bloemige vergezichten zal zijn. Euforie en groots me gusta la vida-sentiment dreven in wazig afgesneden wolken voorbij. The War On Drugs was hasjiesj voor wie z'n levenslust in de jaren tachtig had laten liggen, en nu plots weer besefte: vier de teugels, vier het leven. *** Ooit zal ik dementeren, maar dít concert zal ik me herinneren terwijl ik mijn fecaliën met fruitpap verwar. *** Hey, ik weet het, maar u hóéft dit niet te lezen.

undefined

CHVRCHES

Ter kerke gegaan, en het me niet beklaagd: Lauren Mayberry is zo mooi als haar naam, en haar elektropop stoeipoest zich bijzonder prettig het oor in. *** Alleen jammer dat de geluidsmix op 'vadsig' stond. *** Maar geen gezeur: uit de tapkraan van Chvrches kwam alleen liefde en lendelust. Hadden de hippies vijftig jaar geleden synthesizers gehad, ze zouden als Chvrches geklonken hebben. *** Tiens: nog altijd geen sitar gespot op best Kept Secret. *** Terloopse homo hipstericus-observatie: ook als je kousen ironisch wit zijn, je de programmatie van de Botanique 'toch iets te commercieel' vindt en zelfs tijdens het copuleren je Ray Ban ophoudt, kan je zwijnerig dronken worden.

undefined

FRANZ FERDINAND

Plechtige belofte: ik doe het zonder het obligate mopje over Oostenrijkse aartshertogen. *** Op m'n communiezieltje: ook niets over vrolijke franzen. *** Wel iets over Alex Kapranos, natuurlijk: quel frontman! Niet dat hij ook maar iets doet dat ruikt naar originaliteit, vernieuwing of Febrezefrisse meisjeskamers, maar hij weet dat er truken van de foor bestaan om een festivaldag af te sluiten, en hij past ze uitbundig toe. Ik ben nooit een grote fan geweest van FF-op-plaat, maar de festivalversie mag er wezen: lekker lopende pretrock van goed gecoiffeerde hooligans. *** Take me out! *** Terloopse internationale observatie: iedereen beweert dat ze zich in Rio bevinden, maar de Russen zaten gewoon in Parijs. *** Bummer! Dáchten we eens een Kama Sutra-lesje te krijgen van zo'n verrukkelijk hipstermeisje. *** Tous ensemble, tous ensemble!