The Blaze op Rock Werchter 2019: het krioelen van kippenvel

Je moet geen Grote Groep zijn of Meebrulbaar Materiaal hebben om een Vlaamse weide te laten krioelen van het kippenvel. Toch niet als je The Blaze heet.

Wanneer de nacht valt en proppers in de regio Rotselaar je proberen binnen te hengelen, moet je enkel een rondleiding door het hellevuur boeken als Guillaume en Jonathan Alric de gidsen zijn.

Gigi en Jona zijn neven, en hebben op een familiefeest de toekomst in de ogen gezien. Guillaume droomde er op die bewuste avond van geld te verdienen met beats en blieps, Jonathan was een filmregisseur in opleiding. Alleen is maar alleen, dus hebben ze de gulden middenweg gevonden en die samen verder uitgetekend. Die weg leidt naar maïsvelden waar een bende kraaien boven cirkelen en je uitlaatgassen van vervuilende voertuigen inademt. Dat is alleszins het beeld dat de muziek van The Blaze in KluB C opriep als je even met de ogen knipperde.

Het Franse duo projecteerde op Werchter zelf gedraaide docubeelden en serveerde er hemelsblauwe house bij. Het beeld was niet onderdanig aan het geluid, of omgekeerd. Er ging passie, seks en oerkracht uit van de paringsdans die audio en video voerden. Je kon je ertegen verweren, maar dat was een maat voor niets. The Blaze had ‘Wer-ktèr’ in zijn gps ingegeven met de intentie om zware brokken te maken.

undefined

‘She’, ‘Heaven’, ‘Territory’, ‘Faces’ of ‘Juvenile’ kwamen uit de school waar Kiasmos een cursus weemoed-met-synths heeft gevolgd, kraakten als het betere werk van Weval en ze hadden zeker niet misstaan op de triomfkast van Jon Hopkins. Bij elke uitbarsting ging het publiek loos. KluB C was niet tot de nok gevuld, en dat was misschien maar beter ook. Dan mag De Schuer nog over de beste en duurste verzekering beschikken – je wenst niemand een ravage toe.

Les Alrics waren spaarzaam met woorden, maar de pompende, haast lompe, armbewegingen van Jonathan Alric waren veelzeggend. “Allez, les gars!”, zeiden ze, en u en wij gingen tekeer. Terwijl 225 meter verder het Britse antwoord op Jo met de banjo voor het Grote Gebaar koos, kreeg je in de kleinste tent Mooi Minimalisme. Straffen toebak!