The Bony King of Nowhere - Alas My Love

The Bony King Of Nowhere, het project van de tweeëntwintigjarige Gentenaar Bram Vanparys, brengt deze week zijn debuutplaat uit, maar gaat in buitenlandse kennerskringen al een tijdje over de tong. Devendra Banhart schreef hem een brief vol lof, Kieran Hebden van Four Tet gebruikt titelsong 'Alas My Love' als inspiratie voor een nakend filmproject, het Franse vakblad Les Inrockuptibles noemde hem de Belgische Banhart en plaatste hem in een storm van metaforen, 'in het hart van de herfst, maar dicht bij de haard'.

Wij hoorden meer dan Banhart, en veel meer dan folk. Grandaddy bijvoorbeeld. Of Radiohead, in de van een eenvoudige piano voorziene afsluiter 'My Invasions'. In 'Taxidream' worden The Triffids even aangeraakt, maar die kent Vanparys niet; producer Koen Gisen (van An Pierlé & White Velvet), durven wij te wedden, kent The Triffids zeer goed. Wij hoorden in die ene song - hij duurt tweeënhalve minuut - overigens ook nog Absynthe Minded en The Stray Cats.

Een krans van pluimen mag op de hoed van Koen Gisen, die pas als je echt gaat doorluisteren op de achtergrond het soort backings, handclaps en andere parafernalia aflevert dat zich nergens opdringt maar voor klankkleur, sfeer en song van levensbelang is. En hoor wie fluit daar kinderen op het einde van 'Favourite'? Geen idee, maar het geeft de song zijn reden van bestaan.

Dat doet geen afbreuk aan de hoofdrol van The Bony King zelf. Wie 'I know that you're hungry now and I know that I'm yours' (in 'Visitor') kan zeggen in plaats van 'Me Tarzan, you Jane', en 'Maria' op bijna Dylaneske wijze kan laten klinken als 'Mary-I, Mary-I (feel fine)' terwijl hij Dylan niet eens kent, zo iemand maakt van de toekomst weer iets om naar uit te kijken.

We beseffen het, wij zijn overenthousiast. Als u echter weet dat zeven van de elf songs minder dan drie minuten duren, en wij onze glimlach in het al te vlakke poplandschap vaak in dat soort details moeten gaan zoeken, gunt u ons dan ons geluk? 'Wie meer refreinen wil, moet de songs maar opnieuw opzetten,' aldus Vanparys in een interview in dit blad. Een gouden raad. Beter dan Milow en bijna even arrogant als Barman: de MIA's zijn gered.