The Duke of Burgundy
De saaiheid domineert.
Tussen lachwekkende camp en pretentieuze kunst bengelend drama over twee vrouwen – u herkent Sidse Babett Knudsen uit ‘Borgen’ – die in een statig Engels landhuis een bizarre sadomasochistische relatie cultiveren; wij konden wel grinniken met het gedecideerde gebaartje waarmee Knudsen een snoepwikkeltje op de vloer werpt terwijl haar geliefde op haar knieën diezelfde vloer zit te schrobben. Het universum waarin regisseur Peter Strickland deze verwrongen liefdesgeschiedenis situeert – een wereld waarin mannen ontbreken en paspoppen naar wetenschappelijke uiteenzettingen over motten zitten te luisteren – intrigeert, maar de arty zooms en artistieke soundscapes worden al gauw even vervelend als de facesitting-spelletjes die de twee dames aldoor spelen. Wat ons bij de volgende filosofische vraag brengt: waarom zijn films over sm (zie ook ‘Fifty Shades of Grey’ en ‘Secretary’) altijd zo godvergeten saai?
Bekijk de trailer
undefined