The National

De zon schijnt, ik merk het niet. Met een klein hartje stap ik van een trein in Brussel-Centraal, stap ik richting Beurs, stap ik café Le Cirio binnen, stap ik af op het tafeltje in de linkerachterhoek. Twee heren uit New York wachten er op me: Matt Berninger en Aaron Dessner, respectievelijk de zanger en één van de multi-instrumentalisten van The National.

Enkele quotes

Berninger «Na zeven, acht jaar ploeteren hadden we nog altijd geen nagel om ons gat mee te krabben. We dachten: als het nú niet lukt, keren we beter terug naar onze oude baantjes. Maar 'Boxer' werd een succes, en dat heeft ons de vrijheid gegeven om risico's te nemen. Op 'High Violet' doen we dingen die we vroeger niet gedurfd zouden hebben. Een nieuwe kans om roemloos ten onder te gaan, met andere woorden (lacht).»

Berninger «Murmel-murmel-schreeuw, murmel-murmel-schreeuw: dat was vroeger mijn formule. Dit keer heb ik zowaar proberen te zíngen.»

Berninger «We hebben onze songs lang lelijke eendjes genoemd, omdat ze vreemd en onhandig waren, totaal ongeschikt voor de radio. Op 'High Violet' staat nog steeds veel mismaakte schoonheid, maar ook iets aanstekelijks als 'Anyone's Ghost' - onze eerste popsong, je kan erop dansen! Soms reik je hoger dan je kunt grijpen, maar liever dat dan je publiek alsmaar hetzelfde te blijven voeren. Al mijn favoriete bands weten dat. U2 inderdaad - 'The Joshua Tree' was de eerste plaat die ik ooit kocht. Of The Beatles, die De Popsong constant opnieuw wilden uitvinden.»

Berninger «In wezen gaat 'High Violet' over dingen die me altijd al gefascineerd hebben. The pursuit of love - en daarmee bedoel ik zowel vriendschap als romantiek en seks. Angst. De drang om te ontsnappen. Maar sinds ik een dochter heb, ben ik van mijn eiland. 'Fake Empire', de opener van 'Boxer', wilde nog zeggen: 'Laten we ons lazarus drinken en doen alsof de buitenwereld niet bestaat.' Terwijl 'Afraid of Everyone' er bijvoorbeeld over gaat dat je je niet kan blijven verstoppen. Dit is mijn wereld niet meer, het is die van mijn kind. Daardoor zit er ook meer kwaadheid in de plaat.»

Berninger «Wat Obama betreft: we staan nog altijd pal achter hem. De hele wereld verwachtte dat hij het Witte Huis zou binnenwalsen en het ene na het andere mirakel zou verrichten. Maar daarvoor is ons systeem te ingewikkeld, hè. Het Congres is een beetje losgeslagen: een hoop politici willen de president onderuit zien gaan, meer niet - ze zijn al lang vergeten wie ze eigenlijk moeten vertegenwoordigen. Maar nu hij zijn zorgplan erdoor gekregen heeft, denk ik dat de bal definitief aan het rollen is.»

Het volledige artikel leest u in Humo 3637 van dinsdag 18 mei 2010.