The Shield (seizoen 5)
U mag Plasmans en de minstens zo coole Jacobs geweldig vinden zoveel u wil, onze favoriete tv-flik is nog steeds Vic Mackey uit 'The Shield', een bikkelharde cop wiens werkterrein niet de door misdaad en hondendrollen geteisterde Gentse binnenstad is, maar één van de onguurste districten van Los Angeles.
Een agent ook die het net als zijn kornuiten van het Strike Team - een soortement elite-eenheid binnen de LAPD - in zijn strijd tegen de misdaad en ook wel om zijn eigen duistere zaakjes toegedekt te houden niet te nauw neemt met de deontologie: Mackey (stormramvertolking van Fantastic Four-granietmans Michael Chiklis) foltert zonder verpinken bekentenissen uit verdachten, knoeit als het hem uitkomt met bewijsmateriaal en drukt al eens een in beslag genomen klont heroïne achterover.
In de allereerste aflevering knalde hij zelfs in koelen bloede een agent af die in zijn team was geïnfiltreerd. Een moord die hem in dit vijfde seizoen zuur dreigt op te breken, want Internal Affairs-agent Jon Kavanaugh (gastrol van de - kunnen we ons voorstellen - zelfs terwijl hij op het toilet de krant zit te lezen (*) indrukwekkende Forest Whitaker) heeft zich in de zaak vastgebeten en is vast van plan über-bruut Mackey ten val te brengen. Een confrontatie die evenveel vuurwerk oplevert als u zou hopen, en ook de hoofdbrok vormt van dit seizoen. Niet dat er voor het overige niks gebeurt: Claudette en Dutch Boy zitten nog steeds hun ongrijpbare seriekiller op de hielen, Danny blijkt zwanger en ook de talloze andere plotlijnen uit de vorige seizoenen blijven netjes doorlopen. Om maar te zeggen: verwikkelingen zat in deze razend knappe, bijna vermoeiend intense serie die ook dit keer recht op een finale met een schok van formaat aanstuurt. Geniet ervan zolang het nog kan: er komt nog een zesde en zevende seizoen, en dan trekt men er onherroepelijk de stekker uit.
Extra's****: De weelde die we inmiddels gewend zijn: commentaren bij elke aflevering, hopen weggelaten scènes met optioneel commentaar, features over onder andere de echte Internal Affairs-afdeling en een paneldiscussie met acteurs en schrijvers, en een prequel van het zesde seizoen (eigenlijk een 15 minuten durende mini-aflevering). Absoluut klapstuk is de bijna anderhalve uur lange en welhaast overdreven grondige documentaire over de ontwikkeling en de opnamen van de slotaflevering. Top!
