The Sore Losers: 'Synthesizers? Veel te veel knopjes'
Nú uw aandelen van The Sore Losers inslaan: alles wat de heren strelen, verandert in goud. Zie de vier sterren waarmee hun nieuwe, derde plaat ‘Skydogs’ hier vorige week bedacht werd, en zie de twee Grammy’s die hun producer Dave Cobb onlangs in de pollen gestopt kreeg – voor ándere platen, maar toch!
HUMO De titel ‘Skydogs’ verwijst naar de bijnaam van Duane Allman, die zijn naam leende aan de Allman Brothers Band. Fans?
Jan Straetemans «In ons repetitielokaal hangt een ingekaderde foto waarop Duane gitaar speelt met een fles whisky. Die foto betekent veel voor ons: de vibe die hij als muzikant uitstraalde, is iets waar we voortdurend naar op zoek zijn als band, en die vibe willen we weerspiegeld zien in de mensen met wie we samenwerken. ‘Dat is ook een Skydog,’ zeggen we dan.»
Cedric Maes «Het is een bepaald gevoel dat je krijgt. Zelf noemen we het ‘loose caboose’. Geen idee hoe je dat vertaalt naar het Nederlands.»
HUMO Is Dave Cobb ook een skydog?
Maes «Absoluut. Als Dave nog niet bestond, hadden ze hem moeten uitvinden. Tijdens het spelen stond hij als een extra bandlid tussen ons in met een shaker, zonder erop te letten of de toonaard wel precies juist zat en of het tempo wel elke seconde op punt stond.»
Straetemans «Perfectie was het punt niet, we zijn zelfs met geen enkel afgewerkt nummer de studio binnengestapt. Dave doet niet aan preproductie. ‘Veel te saai,’ zei hij. Elke eerste take die we deden, was dus de eerste keer dat we een nummer volledig speelden. En dat werkte: we hebben nooit meer dan drie takes moeten doen.»
HUMO Stap je dan niet met klamme handjes de studio binnen, als je niet één nummer helemaal af hebt?
Straetemans «Zeker, daar ga ik niet flauw over doen. Voor hetzelfde geld tikt de studiotijd weg en krijg je het niet in elkaar gebokst. Maar ik ben blij dat we het aangedurfd hebben. Dave wou de onbevangenheid vatten die je voelt wanneer je de eerste keer iets opneemt op je kamer of op je gsm – wanneer je nog vooral bezig bent met het spelen zelf, en niet met hoe het zal klinken.»
Maes «Zie het als een eerste kus: die opwinding van voor het eerst een nummer spelen, krijg je nooit meer terug. Dat is het gevoel dat Dave op band wou krijgen. En hij voelde erg goed aan wanneer dat moment er precies was. Vaak stonden we klaar om eraan te beginnen en hield hij ons opzettelijk tegen, om de spanning nog te verhogen. ‘Wacht jongens, eerst nog een pintje drinken.’ (lacht)»
HUMO Als band drie platen volstouwen met classic rock: het is moeilijk om er geen statement in te zien in tijden waarin zelfs Humo’s Rock Rally niet gespaard blijft van synthesizers.
Maes «Wij kúnnen geen synthesizer spelen: veel te veel knopjes (lacht). Kijk, we weten zelf ook wel dat wat wij spelen tegenwoordig niet het populairste genre is op de radio. Maar fuck it, dat mag toch geen reden zijn om het dan maar níét meer te spelen?» (tr)
undefined
‘Skydogs’ van The Sore Losers is uit bij Excelsior
