The Vaccines - Come of Age
The Vaccines geven in België geen interviews om hun nieuwe ‘Come of Age’ te promoten. Lees: úw aandacht hoeven ze niet meer te trekken, want die is – na een aantal bijgebleven optredens en een amper anderhalf jaar oud debuut – nooit weggeweest.
Aan ons dus de taak om te melden dat u de titel ‘Come of Age’ niet letterlijk hoeft te nemen: 'One, two, three, go!'-songs als ‘Ghost Town’ en ‘Bad Mood’ dragen de jeugdpuisten nog altijd als eretekens op het gelaat. En de sound is er opnieuw één om Johnny Ramone tegen te zeggen.
Maar een herhalingsoefening is dit evenmin: ‘Weirdo’ (late Lemonheads) en ‘Aftershave Ocean’ (vroege Blur) bewijzen dat deze groep zelfverzekerder is geworden, en hun platencollectie groter. U zult ook merken dat Justin Youngs stem anders klinkt. Omdat ze minder verstopt zit achter reverb, en wellicht ook omdat hij sinds de vorige plaat een keeloperatie heeft ondergaan. Ze staat ‘m, die nieuwe stem.
‘Teenage Icon’ is Youngs mea culpa tegenover al wie hem een oncharismatische frontman noemt: ‘Reserved and shy / Your average guy / No piercing stare / Just out of shape with messy hair’ – iets waarvoor hij zich ondertussen geëxcuseerd heeft: ‘Ik háát al te autobiografische rocksongs, en nu heb ik er zelf één gemaakt. Sorry, sorry, sorry!’ Vreemde jongen, goede plaat.
