Tina Maerevoet, al tien jaar nergens beter dan in 'Thuis'

Wat is zotte Julia zinnens? Hoe zal Adil reageren? En wanneer raakt ze nu in godsnaam eindelijk zwanger? Donderdag worstelt Paulien Snackaert zich een weg uit een kluwen aan verhaallijnen, in wat de spannendste seizoensfinale van ‘Thuis’ sinds die van vorig jaar belooft te worden.

'Na vijf jaar 'Thuis' ben ik in een diep gat gevallen. Ik was óp. Ik heb tweeënhalve maand op de zetel gelegen'

Terwijl een miljoen trouwe ‘Thuis’-kijkers vol spanning wachten op de Grote Ontknoping, weten cast en crew nu al met welke cliffhanger de fans de zomer worden ingestuurd.

Tina maerevoet «We hebben de seizoensfinale al met de hele ploeg bekeken, en ik kan zeggen dat het echt mooi is geworden. Met knappe buitenbeelden en een cast die enorm straf staat te acteren. Eigenlijk wordt de seizoensfinale elk jaar mooier. (Denkt na) Ik meen dat echt, hè. Het is geen verkooppraatje.»

Hoogmoed

HUMO Ben je ijdel?

Maerevoet «Ja, helaas (stil). Vóór ik in ‘Thuis’ meespeelde, droeg ik nooit schmink of hoge hakken. Maar op de set word ik nu al jaren volledig geschminkt, en als ik in mijn vrije tijd dan eens zonder make-up op straat kom, hoor ik vaak: ‘Oei, gaat het een beetje?’ De mensen zijn mij zodanig gewoon van op tv, dat ze denken dat ik ziek ben als ze me zien zoals ik echt ben. Best confronterend. Ik wilde dat ik me daar niets van aantrok, maar dat kan ik dus niet.»

HUMO Je komt nu net van de set, volledig geschminkt. Maar ik kan me niet voor-stellen dat je er anders zo vreselijk uitziet.

Maerevoet «Ik heb last van pigmentvlekken in mijn gezicht. Het is een schilderij met witte en donkere vlekken. Mochten die vlekken op mijn achterwerk staan: geen probleem! Maar mijn gezicht is het eerste wat de mensen zien. Ik heb al honderden euro’s uitgegeven aan behandelingen – peelings, crèmes – maar niets helpt. Het is het einde van de wereld niet, maar het maakt me onzeker.

»Vorige zondag speelde ik in een voetbalmatch voor het goede doel, met de ‘Thuis’-ploeg tegen FC Blaasveld. Het was 25 graden, waardoor ik erg ging zweten. Ik wist: mijn fond de teint hangt binnen de kortste keren tot op mijn knieën. En meteen bekroop me de angst: de mensen zullen hét zien. Mijn vriend zegt dat ik overdrijf, maar ik kan er niets aan doen.»

HUMO Was je altijd al onzeker?

Maerevoet «In mijn studententijd al heel erg, deels door de opleiding. Alles wat je in de acteerlessen doet, wordt tot in het kleinste detail geanalyseerd. En eigenlijk is het sindsdien erger geworden. Bij veel dingen is mijn eerste reflex: ‘Ik ga dat niet kunnen.’

»Ik vind bijvoorbeeld van mezelf dat ik redelijk goed achterwaarts kan parkeren – wel vooral langs rechts (lachje) – maar zodra ik zie dat er een auto achter mij staat te wachten, raak ik in paniek. Of neem de parking van de Albert Heijn in Antwerpen, de oprit is daar erg steil en als er dan een auto achter mij rijdt, denk ik meteen dat ik achteruit zal bollen. Erger nog: dan gebéúrt dat ook. Ik maak mezelf het leven zuur door mijn onzekerheid.»

HUMO Wijst het op een gebrek aan ambitie als je, na bijna tien jaar in ‘Thuis’, die reeks niet hebt benut als springplank naar andere tv-opdrachten?

MAEREVOET (blaast) «Nee, dat vind ik niet nodig. Waarom zou ik uit de meestbekeken soap van Vlaanderen willen stappen?»

HUMO Vroeger was het je grote droom om eens mee te spelen in een film.

MAEREVOET «Nog altijd. Maar het is geen must: ik heb werk genoeg. Én ik ben daar nuchter in. Wie lang in een serie als ‘Thuis’ speelt, wordt op den duur onzichtbaar. ‘Thuis’ was mijn eerste job. De mensen die niet naar het theater gaan, hebben me dus nog nooit in een andere rol gezien. Voor die mensen ben ik Paulien, punt.»

HUMO Je kunt er toch zelf achteraan gaan?

Maerevoet «Ik ben niet schaamteloos genoeg om me volledig te smijten tijdens audities. Ik speel alleen goed in een omgeving waar ik iedereen vertrouw, bij mensen aan wie ik mijn kwetsbaarheid durf te tonen. Wellicht is dat onkunde, maar ik vecht niet graag tegen de bierkaai.»

HUMO Op welke van je verwezenlijkingen ben je het trotst?

Maerevoet «Voor enkele ‘Vlaanderen vakantieland’-reportages ben ik ooit drie weken naar Ierland gegaan met de caravan. Toen ze me vroegen, had ik nog geen rijbewijs, dus dat heb ik toen snel gehaald. Normaal gezien zou ik zoiets nooit gedurfd hebben, ik ben geen avonturier. Maar mijn vader, die drie jaar geleden is gestorven, was toen al ziek. Ik vond dat ik die uitdaging móést aangaan. ‘Papa gaat trots op me zijn.’ Ik heb daar mijn grenzen verlegd.

»Binnenkort doe ik mee aan een programma, ik mag nog niet zeggen wélk, maar ik heb opnieuw een grens moeten verleggen (blaast). In een quiz zul je me nooit zien. ‘De slimste mens’? Nooit. Ik heb één keer meegedaan met ‘De club’ van Siska Schoeters – mijn lief vond dat ik me meer in de schijnwerpers moet plaatsen – en dat vond ik al stresserend. Ik kom niet graag op televisie als ik mezelf moet zijn. Behalve binnenkort, dus.»

HUMO Wat is het raarste compliment dat je al kreeg?

Maerevoet «Op café zei iemand eens: ‘In ‘Thuis’ ben je goed, hoor. Maar als je kwaad probeert te spelen, lijk je eerder sexy.’ Die gast had al wat gedronken, en ik was daar echt van aangedaan. Vooral omdat ik wéét dat ik dat niet goed kan. Ik kijk geweldig op naar iemand als Veerle Baetens, die in de autoscène in ‘The Broken Circle Breakdown’ bijzonder intens uit haar dak gaat. Als ik ooit zoiets kan spelen, zal ik kunnen zeggen dat ik gelukkig ben.

»Ik kán trouwens ook niet sexy spelen. Als ik voor de camera iemand moet proberen te versieren, lijk ik een onwennig kind.»

undefined

'Door mijn onzekerheid maak ik mezelf het leven zuur. Naar de sauna gaan is pure horror voor mij'

Jaloezie

Maerevoet «Een béétje jaloersheid binnen een relatie is oké. Dan voel je dat de ander je niet kwijt wilt. Maar ik vrees dat ik vaak té jaloers ben, soms een beetje te bezitterig.

»Onlangs beschreef Frances Lefebure in Humo perfect hoe ik me op dat vlak voel. Als ik merk dat mijn vriend vrouwelijke aandacht krijgt, word ik eerst bang en meteen daarna ga ik uit onzekerheid die andere vrouw beschimpen. ‘Zij is toch helemaal niet interessant.’ Of: ‘Ze heeft een lelijk kapsel’ (lacht). Stom en kinderachtig, want eigenlijk zou ik in zo’n situatie gewoon tegen mijn lief moeten zeggen: ‘Ik voel me een beetje onzeker. Stel mij eens gerust.’»

HUMO Merk je het als andere mensen jaloers zijn op jou?

Maerevoet (valt uit de lucht) «Ik denk niet dat dat vaak voorkomt. Waarom zouden ze?»

HUMO Je hebt een vaste, goedbetaalde job. Nog wel bij de populairste reeks van Vlaanderen. Je ziet er goed uit...

Maerevoet «Als het écht waar is dat mensen jaloers op me zijn, mogen ze me dat eens zeggen (lacht).

»En wat dat ‘er goed uitzien’ betreft: de meningen zijn verdeeld. Over het algemeen vindt men mij een sympathieke, vermoed ik. ‘Dát is een lekkere’ zeggen de mensen niet over mij. En dat wil ik graag zo houden.»

Onkuisheid

HUMO Waarom wil je dat zo houden?

Maerevoet (blaast) «Ik ondervind vaak dat fotografen willen dat ik poseer op een manier die niet bij mij past. Met een zwoele blik, of een blote schouder. Zo ben ik niet. Als mijn lief me vraagt of ik iets met een decolleté wil aandoen – hij vindt dat weleens mooi – voel ik me een hele avond ongemakkelijk.

»Onlangs zat ik door een boek van Bart Moeyaert te bladeren, één met gedichten en naaktfoto’s. Ik zag al die lichamen en dacht: ‘Poeh, dan zie ik er zelf best nog schappelijk uit.’ Het was een zaterdag, we hadden geen plannen en in dat moment van euforie stelde ik voor om naar de sauna te gaan. Iets wat ik anders nóóit doe. Wij daarheen, en het bleek dat we al meteen onder een gemeenschappelijke douche moesten. Geen rustig begin – nee: onmiddellijk naakt. Ik word daar ongemakkelijk van. Naast mij had een naakte man iets laten vallen, hij boog zich voorover en ik kreeg zijn poep tegen mijn been. Niet lang daarna hoorde ik twee mensen in het bubbelbad fluisteren: ‘’t Is die van ‘Thuis’!’ (rilt)

»Ik heb collega’s die zich dat soort dingen niet aantrekken, en graag naar de sauna gaan. Voor mij was het vijf uur pure horror. Ook al omdat ik op den duur mijn handdoek niet meer durfde uit te doen, en ik dus gigantisch zat te zweten.»

HUMO Ligt dat aan je opvoeding?

Maerevoet (twijfelt) «Ik heb mijn vader in elk geval nooit naakt gezien. Behalve in zijn allerlaatste dagen. En ik herinner me dat ik al als kind iedereen altijd verwittigde als ik ging douchen, zodat er toch maar niemand per ongeluk de badkamer zou binnenstappen.

»Ik ben preuts, als het dat is wat je wilt horen. Op vakantie gaan er altijd een paar dagen voorbij vooraleer ik me in bikini of badpak durf te hijsen. Een naaktstrand is natuurlijk al helemaal niks voor mij. Een vriendin wilde me er ooit eens mee naartoe nemen, en toen heb ik gezegd: ‘Hier scheiden onze wegen.’ Het stomme is: áls ik ooit naar een naaktstrand wil, moet het nu. Nu is het nog mooi voor de wereld: ooit is dat wellicht anders (lachje).»

HUMO Er staat een petitie online die oproept tot ‘Meer bloot in ‘Thuis!’’. Jij wordt met naam en toenaam vermeld.

Maerevoet «Echt? Hoe onnozel is dat? Er zijn ‘Thuis’-acteurs die ook vinden dat af en toe wat meer bloot moet kunnen, maar daar hoor ik niet bij (lachje).»

HUMO Twee oude uitspraken: ‘Ik ben absoluut geen romanticus, ik loop daarvan weg’ en ‘Er bestaat meer dan één ware, je kiest zelf welke man de moeite is om tijd en energie in te steken.’

Maerevoet (ironisch) «Wooow Tina Maerevoet, wat een uitspraken! Misschien breng ik ooit een bloemlezing uit met mijn beste quotes. Not!»

HUMO Waarom is je huidige vriend – jullie zijn nu twee jaar samen – de moeite waard?

Maerevoet «Toen ik hem voor het eerst zag, wist ik meteen: die jongen wil ik in mijn leven. Als het niet als lief is, dan als vriend – ik zal wel zien of ik ’m kan krijgen. Bleek dat ik hem inderdaad kon krijgen (lachje). Het is een warme, lieve, zachte, grappige, door en door goede gast. Het absolute tegendeel van een macho. Goed, want daar loop ik nog harder van weg dan van romantiek.»

HUMO Ben jij wat bioloog Midas Dekkers een thigmofiel noemt, iemand die chronisch nood heeft aan aanrakingen en knuffels?

Maerevoet (denkt lang na) «Ik knuffel veel met mijn hond. Vaker dan met mensen, in elk geval. Ik heb Nina gehaald in de kennel, ongeveer drie maanden voor mijn papa stierf. Een geluk, want een dier biedt zoveel troost. Alleen al het feit dat Nina bij mij woonde, zorgde ervoor dat ik me niet kon laten gaan. Als er ooit iets met haar gebeurt, zal ik doodongelukkig zijn. Ik vermijd bewust de uitdrukking ‘het is mijn baby’ – maar het is wel mijn dikste vriend. Ik kan er geweldig van genieten als zij op mijn schoot komt liggen als ik in de zetel lig.»

undefined

'De mensen zijn me zodanig gewoon van op tv, dat ze denken dat ik ziek ben als ze me zien zoals ik echt ben, zonder schmink'

undefined

Gulzigheid

Maerevoet «Myriam Bronzwaar, Julia in ‘Thuis’, noemt mij altijd ‘muisje’. Ik eet traag en met kleine hapjes.

»Eigenlijk kook ik pas graag sinds ik een vaste vriend heb. Erg, hè? Ik kon me al die moeite niet getroosten om daarna alleen aan tafel te zitten eten. Meestal warmde ik gewoon iets op en at ik voor de tv. Maar nu heb ik een man, en de liefde van de man gaat door de maag. Ondertussen kan ik dus best al wat koken. Ik kan er nu ook van genieten om naar sjieke restaurants te gaan – onlangs nog The Jane: geweldig, man! – terwijl ik daar vroeger mijn geld niet aan kon uitgeven.»

HUMO Rook je?

Maerevoet «Gelukkig niet. Op feestjes heb ik vroeger weleens gedacht: ‘Ik ga dat ook eens proberen.’ Je hebt een glas wijn op, en je denkt: met zo’n sigaret zie ik er supersexy uit (lacht). Maar zo’n sigaret is natuurlijk totaal níét sexy. En ik kan niet inhaleren, dus dat is dubbel belachelijk.»

HUMO Ben je gulzig naar nieuwe ervaringen?

Maerevoet «Niet naar avontuurlijke ervaringen, alleszins. Ik ben een bangerik, zoals ik zei. Wat ik wel fijn vind – en waar ik niet genoeg van krijg – is met mensen omgaan, hun verhaal horen en voor hen zorgen. Ik wil altijd dat iedereen het goed heeft. Mijn lief zegt vaak: ‘Zorg eens wat minder voor mij, en doe iets voor jezelf!’ Maar ik doe dat met zoveel overgave, ik kan dat niet tegenhouden.

»Onlangs zag ik een vacature van Theater Stap: ze zochten iemand om hun theaterspelers met een mentale handicap te begeleiden. Dat zou iets voor mij zijn, als ik ooit stop bij ‘Thuis’. Ik zou in elk geval graag vaker met mindervaliden werken, of met mensen met het syndroom van Down. Omdat ik ondervonden heb dat je zoveel van hen terugkrijgt. Zij hebben nooit het gevoel dat ze iets moeten, ze zijn gewoon zichzelf, en dat is het allerschoonst.»

HUMO We hadden het net over ‘De club’. Waren er ooit clubs of kliekjes waar je bij wilde horen, maar niet binnen raakte?

Maerevoet «In het vijfde middelbaar ben ik van school veranderd, en ging ik naar de school waar mijn mama lesgaf. Dat was moeilijk. De andere leerlingen kenden elkaar al vier jaar, ik kende er niemand. En ik was er ook nog ‘het dochtertje van’. Mijn mama heeft niet graag dat ik dit zeg, maar ik heb in mijn laatste twee schooljaren nooit het gevoel gehad dat ik erbij hoorde.

»Ik was wel bevriend geraakt met een meisje dat ook nieuw was – we hadden elkaar gevonden – maar drie weken na het begin van het schooljaar had ze een ongeval met haar fiets, en is ze gestorven. Ik herinner me dat ik kort daarna hoorde hoe een andere leerling daar tactloze mopjes over maakte, en in een bui van radeloos verdriet heb ik die jongen toen aangevlogen. De enige keer dat ik ooit heb gevochten.»

HUMO Werd je ook gepest? Begin dit jaar deed je mee met de actie Move tegen pesten.

Maerevoet «Nee, ik werd nooit in mijn gezicht uitgelachen. Het was eenvoudiger: ik had gewoon andere interesses dan mijn klasgenoten. Die gasten waren bezig met auto’s en meisjes, en ik was constant theaterteksten aan het lezen. Ik kroop in mijn hoekje met een boek en verdween uit het zicht. In het jaarboek schreef ik dat ik ooit in de Bourla op de planken wilde staan.»

undefined

'Ik kán niet sexy spelen. Als ik voor de camera iemand moet proberen te versieren, lijk ik een onwennig kind'

Traagheid

HUMO ‘Borderline Times’ van Dirk De Wachter is één van de boeken die je leven hebben veranderd.

Maerevoet «De Wachter waarschuwt voor hoe de jachtigheid van het leven ons ziek maakt. We lopen elkaar voortdurend op te fokken, hè. Mensen vragen elkaar vaak: ‘En, waar ben je nu mee bezig?’ – ‘Niks, mag het eens?’ is bijna nooit een goed antwoord. Zelfs op een vrije dag voelt een mens zich verplicht om van alles te doen. Terwijl: soms kun je toch gewoon zijn?»

HUMO Ben jij zelf ooit de burn-out nabij geweest?

Maerevoet «Na vijf jaar ‘Thuis’ ben ik er een tijdje mee gestopt. Daarna had ik nog één theaterproductie, en vervolgens ben ik in een diep gat gevallen. Ik had te lang en te hard uit mijn reserves geput. Ik was óp. Ik heb tweeënhalve maand op de zetel gelegen. Twintig uur per dag slapen. Toen ze me vroegen om terug naar ‘Thuis’ te komen, voelde ik me nog altijd down. Sindsdien probeer ik bewuster in te schatten hoeveel werk ik aankan.»

HUMO Je woont in het centrum van Antwerpen. Leuk?

Maerevoet «Ik woon in de buurt van de Bourla en de stadsfeestzaal. Als ik in de zomer mijn venster openzet om wat frisse lucht binnen te laten, komt alle lawaai van de buitenwereld mijn woonkamer binnen. Gezellig, hoor. Maar als ik een slechte dag heb, is dat vervelend. Dan heb ik geen behoefte aan het gelach en geroep van de rest van de wereld.

»Ik mis de natuur om me heen. Binnenkort moet ik eens een paar dagen niet werken, en dan trek ik alleen met mijn hond naar Zeeland. Naar een huisje tussen de velden, waar ik niets hoef te zijn, en mezelf niet beter voor hoef te doen dan ik ben. Noorwegen is ook prachtig. En met mijn zus was ik ooit in het wondermooie IJsland. Je kunt daar een halfuur rijden zonder tegenliggers. Landschap, landschap, niets dan landschap. Heel af en toe een huisje, en daarna weer leegte. Zalig.

» (Haalt de schouders op) Eigenlijk maakt het niet uit waar ik woon. Ik blijf toch het liefst in mijn eigen cocon. Als ik niet moet werken, kom ik niet zo vaak buiten. Sommige mensen kunnen nooit alleen zijn, maar ik heb niets liever.»

HUMO Je probeert er wel te zijn voor je fans. Volgens je zus ben je je ervan bewust dat Paulien voor sommige mensen veel meer is dan een personage in een soap. ‘Voor sommige kijkers is ze bijna deel van de familie.’

Maerevoet «Natuurlijk probeer ik er te zijn voor hen. Dankzij mijn fans kan ik mijn job doen. Ik ga mee op ‘Thuis’-reizen, en veel fans doen dan hun verhaal bij mij: ze merken dat ik geïnteresseerd luister. Fanmail beantwoord ik altijd. En met Kerstmis stuur ik een kaartje terug als ik er één krijg. Vanuit de VRT, hè. Ik zet er mijn eigen adres niet bij.

»Ik heb in mijn eigen brievenbus ooit eens een handgeschreven boodschap gekregen, van een oudere man die vroeg of hij eens mocht langskomen om een portret van mij te tekenen. Dat vond ik minder leuk. Een andere keer stonden er twee meisjes met een verjaardagscadeau aan mijn appartement. Hoeft ook niet. En er was een periode dat mensen cadeautjes naar de VRT stuurden – sjaaltjes, boeken, waardebonnen van Zalando – dus heb ik gevraagd of ze daarmee wilden ophouden. Ik zal nooit een selfie weigeren – dat hoort erbij – maar ik heb wél graag dat ze het mij vriendelijk vragen. Vaak roepen ze gewoon ‘Foto!’ en snokken ze me hardhandig vast.»

HUMO Na de dood van je vader – gestorven aan een kanker die je alleen krijgt na het inademen van asbest – heb je zijn handtekening op je rug laten tatoeëren. Wist je meteen dat het zijn handtekening moest worden?

Maerevoet «Ja. Omdat ik me nog goed herinner hoe ik als kind zijn handtekening nabootste. En vooral omdat dat het laatste is wat hij zelf heeft geschreven in zijn leven: een handtekening om de euthanasie goed te keuren.»

HUMO Je tourt al een jaar met ‘Slaapwel, Frank’, een jeugdvoorstelling over een jongen die zijn hamster verliest. Je droeg het stuk op aan je papa. Heeft die ervaring je ook geholpen bij de verwerking van je eigen verdriet?

Maerevoet «Het heeft me vooral veel deugd gedaan dat ik, terwijl we het stuk maakten, veel over mijn vader kon vertellen tegen mijn medespeler en regisseur. Het is verleidelijk om alleen binnenskamers te rouwen en je sterk te houden voor de buitenwereld, maar samen rouwen is gezonder. Daarom ben ik ook blij dat ik meter mag zijn van Rouwkamp, een initiatief waarbij kinderen leren praten over hun verdriet.

»Ik ben ook de productie van ‘Thuis’ dankbaar. Na de dood van papa heb ik een paar weken de aap uitgehangen op de set. Ik kwam te laat voor opnames, vergat mijn tekst... Niet zo professioneel. Maar ‘Thuis’ heeft een bijzonder warme ploeg, en ze hebben me echt geholpen. Ze hebben een rouwprentje van mijn vader opgehangen aan het bord, en ik mocht zelf beslissen wanneer ik dat er weer afhaalde. Mooi.»

Hebzucht

HUMO Waaraan geef je het vaakst geld uit?

Maerevoet «Boeken. Ik heb er ongelooflijk veel, en ik koop er nog altijd elke week minstens één.»

HUMO Maar je leest nauwelijks nog.

Maerevoet «Inderdaad, veel minder dan vroeger. Onder meer omdat ik, sinds ik een rijbewijs heb, minder met de trein reis. En het gebeurt de laatste tijd nogal vaak dat ik me niet goed kan concentreren. Ik lees tien pagina’s en denk: ‘Wat heb ik nu weer net gelezen?’ Vermoeiend. En dan doe ik wat zoveel mensen doen: ik zet de tv op om naar ‘Komen eten’ te kijken (lacht).»

HUMO Doe je veel onnodige kosten?

Maerevoet «Vooral aan de verwarmingsketel in ons appartementsgebouw. Alle andere bewoners hebben een nieuwe ketel, maar ik heb nog een grote, oude ketel in de kelder. Die verwarmt ook de gemeenschappelijke delen van het gebouw, en daar betaal ik me blauw aan. Maar als ik een eigen ketel wil, moet ik nieuwe leidingen laten leggen en moet mijn parket eruit. En dat heb ik pas acht jaar geleden laten leggen voor een serieus bedrag.»

HUMO Heb jij onlangs niet je laptop laten vallen in bad?

Maerevoet (blaast) «Zég, jongen! Als ik me wil ontspannen, denk ik vaak: ik ga in bad. Maar even vaak verveel ik me dan al na vijf minuten (lachje). Ik had de laptop op de rand van het bad gezet, om naar ‘Van Gils & gasten’ te kunnen kijken, en toen is die erin gegleden. Helemaal kapot, maar gelukkig hebben ze mijn harde schijf kunnen redden. Ik heb het sindsdien niet meer gedaan.»

Woede

HUMO Jeff Hoeyberghs stak op Facebook enkele jaren geleden een tirade tegen jou af. Omdat je in een interview had gezegd dat je absoluut kinderen wilde, desnoods zonder man.

Maerevoet «Hij noemde mij een vogelverschrikker, en onverantwoord. En hij zei dat, als ik alleenstaande moeder werd, er weer een paar kinderen naar de kloten zouden zijn. Ik ben daarvan geschrokken, maar ik heb dat naast mij neergelegd. Ik ken hem niet persoonlijk – en hij mij niet – maar ik heb niet de indruk dat hij iemand is aan wie ik veel aandacht moet besteden. Mijn moeder had zin om te reageren op z’n uitspraken, maar ik heb haar dat afgeraden. Hij mag mij een lelijk wijf noemen, maar ik ga niet zeggen: ‘Je hebt gelijk, Jeff. Wil jij mij eens mooier maken?’

»Ik blijf trouwens nog altijd bij mijn uitspraak. Fleur Van Groningen en Maya Detiège hebben destijds columns geschreven waarin ze het voor me opnamen. Dat vond ik tof.»

HUMO Wat kan jou kwaad maken?

Maerevoet (denkt na) «Bijna alles.»

HUMO Je gebruikt de sociale media vaak om je ergernissen te ventileren: de taalfouten van ‘Blind getrouwd’-deelnemers, wegpiraten, blaaskaken in ‘Komen eten’...

Maerevoet «Soms kan ik me buiten proportie storen aan iets kleins, en dan kom ik in een tunnelvisie terecht. Een slechte eigenschap. Eigenlijk zou ik dan even afstand van mezelf moeten kunnen nemen en zeggen: ‘Maerevoet, dit is peanuts. Doe normaal!’ Ik zou graag leren mediteren, want vaak vind ik de rust in mezelf niet. Ik ben een opgedraaid kieken.

»Ik vrees dat ik later een overbezorgde moeder zal zijn.»

HUMO Op welk vlak ergeren anderen zich aan jou?

Maerevoet «Misschien aan het feit dat ik altijd alles wil weten? Als ik een paar collega’s of vrienden zie babbelen, steek ik er altijd mijn neus tussen: ‘Over wie gaat het?’ Of nog erger: ik vertel het dan meestal ook nog eens verder.»

HUMO Wat is de flagrantste roddel die je al over jezelf hoorde?

Maerevoet «Mijn leven is niet boeiend genoeg om over te roddelen. Blij toe.»