TLC - TLC
Even terugspoelen naar midden jaren 90 van vorige eeuw. De belangrijke balalaikaspeler Kurt Cobain schiet zichzelf dood. Ice Cube en Ice-T bestormen de Amerikaanse hitparade. De dansende Kelten van The Prodigy en Leftfield beginnen serieus te bonken. Ondergronds gitaargeluid van Rage Against The Machine, Nine Inch Nails en Soundgarden komt naar boven als een vulkanisch verschijnsel. Londen roept ‘Blur’, Manchester ‘Oasis’. Antwerpen zendt dEUS uit.
‘Waterfalls’, het wonderlijke singletje van TLC uit hun tweede cd ‘CrazySexyCool’, was in die dagen voor ons het eerste teken van leven van T (T-Boz), L (Left Eye) en C (Chilli). De r&b van TLC kwam op kousenvoeten, maar het was niet omdat wij toen onze muziek grillig en pokkeluid wilden dat we van niks wisten. Wij Europeanen hadden toen gewoon de hitmachine TLC niet meegemaakt die door de States was geraasd. Hun rags to riches-verhaal werd ginds breed uitgesmeerd in de media. De muziek klonk street, maar niet getto. TLC was een boyband met meisjes die vloekten en rapten als jongens. Tijdens een tour in het voorprogramma van MC Hammer was één van de drie flauwgevallen als gevolg van een bloedziekte. De best verkopende meidengroep uit de periode net voor The Spice Girls en Destiny’s Child bleek bovendien zo’n slechte platendeal te hebben bedisseld dat ze aan hun monstersucces alleen een bodemlaag nikkelmuntjes overhielden, én daartegen nog durfden te protesteren ook. Rapster Lisa ‘Left Eye’ Lopes, die al een condoom als ooglapje had gebruikt in een song over veilige seks, stak niet lang na haar eerste glas alcohol meteen de villa van haar lief – een bekende American football-speler – in brand.
Omdat Lopes in 2002 overleed in een auto-ongeval, is TLC op de eerste plaat in 15 jaar nog met twee. Soms zit de rasp van Tionne ‘T-Boz’ Watkins in de strofes, en zingt Rozonda ‘Chilli’ Thomas hoger in de refreinen. Soms vlechten hun beider stemmen zich samen.
Opener ‘No Introduction’ is goed, dansbaar en van alle tijden. ‘Way Back’ komt met een vette lik funk én met Snoop Dogg: hem gewoon iets horen rappen als ‘Reminiscin’ ’bout the days of way back’, en we zijn meteen mee. Op ‘Scandalous’ zouden fans van vroeger kunnen dansen naast op TLC-muziek verwekte jongeren.
‘Haters’ is al minder. ‘It’s Sunny’ is een zorgeloze, vrij saaie mash-up van ‘September’ van Earth, Wind & Fire en ‘Sunny’, bekend van Boney M. (maar check vooral de original van Bobby Hebb). ‘Joy Ride’ is kleverig. In ‘American Gold’ zitten de backings van álle dieren uit ‘The Lion King’.
Hé, respect! Zonder TLC geen Destiny’s Child. En geen ‘Shape of You’: Ed Sheeran geeft toe dat hij het heeft geschreven vanuit het aanloopje naar het refrein van hun ‘No Scrubs’. Een single van dát kaliber is er op ‘TLC’ helaas niet bij.
