Tom Petty and the Heartbreakers - Mojo
Voor het eerst in acht jaar brengt Tom Petty
nog eens een plaat uit met The Heartbreakers
, zijn eigen E Street Band
minus saxofoon.
Aangezien hij daarmee sinds het einde van de jaren tachtig telkens netjes een goeie plaat liet volgen op een wat mindere, en de laatste ('The Last DJ', uit 2002 dus) hun grootste miskleun was, waren de verwachtingen hooggespannen. Groot is onze teleurstelling nu blijkt dat de zanger en zijn groep met 'Mojo'
een tweede mindere zet op rij doen. Zou het daarom zo lang geduurd hebben?
Het begint nochtans veelbelovend met 'Jefferson Jericho Blues'
, een met een roodhete mondharmonica opgejaagd spurtje van iets meer dan drie minuten waarin iedereen de kans krijgt even de spieren los te gooien. Helaas staat 'Mojo' vol met dat soort vingeroefeningen, en geen daarvan is zo entertainend als de opener.
In nummer twee, 'First Flash of Freedom'
, wordt al meteen het ritme neergelegd om uit te komen bij gezapige spielerei, met een hoofdrol voor het weinig geïnspireerde orgel van Benmont Tench
. Zo krijgt elk groepslid op zijn beurt genoeg tijd, plaats, ruimte en minstens drie bridges om zich te onderscheiden, en ook al hoort u ons niet zeggen dat er eentje bij zit die niet kan spelen, het kader waarin één en ander plaatsvindt weet nergens te boeien.
Alle vijftien songs zijn eigen composities, maar klinken alsof een bluesneger ze lang geleden niet heeft opgenomen omdat er beter materiaal voorhanden was. De clichés zitten tot in de kleinste details: 'Don't Pull Me Over'
is zowaar een dubreggaesong waarin het gaat van 'Don't pull me over, mister policeman' - als één thema in de reggae echt tot verschrompelens toe is uitgemolken, dan dat wel.
Lichtpuntjes: 'I Should Have Known It'
, waarmee ze in de buurt komen van niet eens zo slechte Black Crowes
, en afsluiter 'Good Enough'
, waarin Petty klinkt als de oude Dylan
.
Ze zullen 'Mojo' niet kunnen redden van het stof in ons cd-rek, waaruit nabijgelegen meesterwerkjes als 'Damn the Torpedoes', 'Hard Promises' en 'Full Moon Fever' wél nog regelmatig worden geplukt voor een plezierritje met de TTT-mobiel.
