Tomorrowland: sprookje of pensenkermis?
‘Ik hoor er het beatgeworden liberalisme in,’ zei Bart Peeters eerder dit jaar in Humo over het hondspopulaire en tot mondiaal fenomeen uitgegroeide dancefestival Tomorrowland.
Double Pleasure: 'Een plukje gras als aandenken'
Hun groepsnaam klinkt als een Durex met ribbeltjes, en niks aan het Nijlense dj-duo Marijn Heylen (28) en Sam Bombeeck (25) is minder veelbelovend dan dat. Ze begonnen in 2012 aan een weg te timmeren die hen van kleine clubs in het Antwerpse naar voorprogramma’s van Miley Cyrus en Avicii voerde, en tekenen deze zomer al voor hun vierde Belgische Tomorrowland – hun achtste in totaal, na passages op TomorrowWorld Atlanta en Tomorrowland Brazil. Piepjonge anciens, dus, die we graag meteen een sappige vraag voor de voeten werpen.
HUMO Ik speel even advocaat van de duivel: voor een leek is het soms moeilijk om het verschil te zien tussen een liveperformance en een usb-stickje. Over dj’s wordt algauw gezegd: die doen niks.
Sam Bombeeck «Dat snap ik. Er zijn ook effectief momenten waarop we niks moeten doen (lacht).»
Marijn Heylen «Maar dan mag je het werk vooraf niet vergeten. Als je morgen de frituur binnenwandelt, verwacht je dat die frieten daar klaarliggen om gebakken te worden. Maar die mens heeft op voorhand wel de patatten moeten schillen en in stukken moeten snijden. Zo is het vaak ook met een dj-set: de voorbereiding is héél uitgebreid.»
Bombeeck «Wij hebben één uur en uit dat uur willen wij het absolute maximum halen.»
HUMO Bart Peeters had onlangs nogal felle kritiek: hij zei dat Tomorrowland er is ‘voor mensen die bang zijn van muziek’.
Heylen (denkt na) «Bart Peeters heeft jaren ervaring in de muziekwereld en kan elk instrument bespelen. Zo iemand zou kunnen vinden dat het te makkelijk is geworden om muziek te maken. In zijn ogen doen wij misschien niks, behalve aan een knopje draaien. Maar je moet weten: Sam zit hier ook elke dag met gitaar en piano alles in te spelen. We hebben er zelfs al aan gedacht om die dingen er live bij te nemen, maar dat is niet zo voor de hand liggend. Bart Peeters kan een jaar lang dezelfde nummers spelen, maar wij niet: als een dj maar de keuze heeft uit tien songs, dan is iedereen die na een paar weken kotsbeu. Het moet allemaal veel sneller gaan.»
HUMO Hij beschreef Tomorrowland ook als ‘het beatgeworden liberalisme voor neohippies van rijke komaf’.
Heylen «Hola, dat vind ik cru. Er zijn mensen die een heel jaar sparen om erbij te kunnen zijn. Dat hebben wij in Brazilië gemerkt: sommige mensen komen de wei op en plukken meteen wat gras om mee naar huis te nemen – als aandenken. Och ja, Bartje zou eens moeten komen kijken (lacht).»
HUMO Tevreden over de affiche van dit jaar?
Heylen «Yes! Ik ben vooral heel benieuwd naar Eric Prydz en Deadmau5, die voor het eerst samen een tent hosten.»
Bombeeck «Ik ook: Prydz is al lang niet meer in België geweest en ik weet dat hij hard aan zijn show heeft gewerkt. Hij maakt zélf de muziek die hij mist in zijn sets; heel weinig dj’s doen dat nog. Ook Galantis zou weleens één van de toppers kunnen worden.»
Heylen «Verder ziet de Axtone-stage op zaterdag er super uit: de curator daar is Axwell van Swedish House Mafia, die het Axtone-label runt. Hij speelt er, maar ook bijvoorbeeld Shapov, een beetje een discoachtige raveartiest. Alleszins mensen naar wie wij opkijken, die allemaal een eigen sound en een eigen identiteit hebben.»
HUMO Die identiteit durft weleens te verslappen rond de Main Stage: daar hoorde je vorig jaar honderd keer per dag pakweg ‘Lean On’ van Major Lazer.
Bombeeck «Tja, voor de dj’s is het ook niet evident. Ze durven niet altijd van de gigahits af te stappen, want dan krijg je de kritiek dat je niet commercieel genoeg draait. ’t Is eigenlijk aan de dj om eender welk nummer op zó’n manier te brengen dat het weer interessant wordt; als wij ‘Lean On’ draaien, dan is het in een versie die niemand ooit al heeft gehoord.»
undefined
'Tomorrowland biedt wel variatie en superveel podia, maar je merkt dat ze bij elk podium mikken op de meest commerciële, best verkopende namen'
Heylen «Op Tomorrowland wil je de beste set van je leven draaien, dus is er de verleiding om er zoveel mogelijk hitjes in te stoppen. Dat is spijtig, maar het gebeurt nu eenmaal.»
Bombeeck «De Main Stage is eigenlijk een mes dat aan twee kanten snijdt. Het is beperkend, maar tegelijk wil iedereen er een plaatsje veroveren: ’t is één van de meest unieke ervaringen die je kunt meemaken. In Brazilië hebben wij er overigens voor gekozen om op de Main Stage vollédig ons eigen ding te doen, en ons te distantiëren van de rest. Dus: het kan wel.»
HUMO Nog goede raad voor de gemiddelde festivalganger?
Bombeeck «Makkelijk: blijf niet de hele dag voor die Main Stage staan. Ietsje verder heb je hardere dingen, zachtere dingen, r&b, eighties… Van alles. Het leuke aan Tomorrowland is net om zelf je muzikale parcours uit te stippelen.»
Heylen «Hoe dan ook: je vindt wel iets.»
Yes Debouvry (Spacid): 'Alle hoeken van de dansvloer'
Wij zoeken en vinden bijvoorbeeld Yves Debouvry: een weinig ronkende naam, maar onder de roepnaam Spacid al 25 jaar één van de pilaren van de Belgische ondergrondse clubcultuur – als dj en als organisator. Heden zet hij samen met het bedrijf Nasty Mondays de 10 Days Off-opvolger Klankfest op poten, dat zich tijdens de Gentse Feesten voltrekt in de Vooruit. Klankfest, zo zou je kunnen stellen, is er voor die lui die tijdens het EK al eens de neiging hadden om David Guetta’s head-phones in de winkelhaak te stampen. Tegelijk is Debouvry op Tomorrowland te vinden: hij cureert er op zaterdag mee de Kozzmozz-stage.
HUMO Wat valt er dit jaar zoal op Tomorrowland te beleven?
Yves Debouvry «Bij ons in elk geval veel! Nina Kraviz bijvoorbeeld: een madam die het internationaal zeer goed doet – en niet enkel vanwege haar verschijning. ’t Is techno met een stevige Chicago house-inslag, wat zorgt voor een energetische dansvloervibe. Marcel Dettmann is dan weer artist in residence van Berghain in Berlijn, voor velen toch de beste club ter wereld. Hij brengt sfeervolle, verhalende techno. En dan is er nog mijn favoriet Jonas Kopp: minder bekend, maar wel een steengoede dj, die zijn publiek alle hoeken van de dansvloer kan laten zien.»
HUMO Kort samengevat: de betere techno.
Debouvry «Dat kan je gerust stellen. Naast Kozzmozz zijn er trouwens nog goeie dingen hoor: zal ik even doorgaan?»
HUMO By all means.
Debouvry «Op vrijdag is er op de Café d’Anvers-stage goeie house, met Jamie Jones – een redelijk sexy Ibiza-dj – op kop. Die gast is echt aan het pieken. Nog beter is de We Play House Recordings-stage: Locked Groove, FCL ft. Lady Linn, technogrondlegger Derrick May… Daar kan je gerust de hele dag blijven staan.
»Op zaterdag is het te doen bij DJ Tennis, die heel psychedelische house draait, en bij Agents Of Time, die aan dezelfde stijl een discorandje toevoegen. Bij die twee blijf ik zeker plakken. Of je moet naar de Diynamic-tent, die met onder meer Solomun en Kollektiv Turmstrasse een heel goeie selectie heeft.
»Op zondag is de selectie van Dave Clarke over de hele lijn sterk: je hebt er Scuba, die tegenwoordig vooral techno maakt, de electrovibe van Vitalic, Green Velvet – een figuur op zich, die eigenzinnige house en techno maakt – en Clarke zelf, natuurlijk. Tussendoor kan je ook altijd gaan piepen op de Cocoon-stage, met Sonja Moonear, Maceo Plex – dé Ibiza-revelatie – en papa Sven Väth. En de retroliefhebbers moeten naar Age of Love: daar wordt gefocust op de jaren 90, een periode waarin iedere track heel divers en eigenzinnig was. Ik haal uit hun line-up even Olivier Pieters, die het gezicht was van de Gentse Boccaccio vroeger en die op Tomorrowland de new beat vertegenwoordigt. Tot slot klein maar fijn: de Coincidence-stage, eigenlijk weinig meer dan een klein keldertje, maar heel gezellig.
»Alleszins: het is verre van moeilijk om op Tomorrowland kwalitatieve muziek te vinden, laat dat duidelijk zijn (lachje).»
undefined
'Bart Peeters zou eens moeten komen kijken'
HUMO Opvallend: niks van de Main Stage.
Debouvry «Nee. Om eerlijk te zijn: ik heb er zelfs niet naar gekeken (lachje). Op zondag misschien eens Paul Kalkbrenner, maar dat zal het zowat zijn: het is toch meer een soort schlagermuziek dat ze daar spelen, hè?
»Bij de elektronische muziek is het zo dat de creativiteit in de underground zit. Dat is het verschil tussen een subcultuur en een popstijl. Net als in de pop spelen bepaalde artiesten op de Main niet eens live, wat voor de creativiteit uit den boze is. Ach ja: veel artiesten scheuren zich net af van die commercie; zij zouden er niet wíllen optreden, omdat dat zou betekenen dat ze water bij de wijn moeten doen.»
undefined
'Om naar uit te kijken: 'Prydz is al lang niet meer in België geweest en heeft hard aan zijn show gewerkt.'
HUMO Klankfest op de Gentse Feesten dan. Welke muziek wordt daar gespeeld?
Debouvry «Klankfest staat voor de betere alternatieve elektronische dansmuziek; luistermuziek is het nu ook weer niet. Wat hebben we allemaal? Een retroavond die gepresenteerd wordt door The Sound of Belgium, techno Kozzmozz-style, een Diynamic label night met onder anderen Kollektiv Turmstrasse, veel clubs met een thema-avond…»
HUMO Wat wordt ’t plezantst: de Kozzmozz-stage op Tomorrowland of een willekeurig avondje Klankfest op de Gentse Feesten?
Debouvry (lacht) «Goeie strikvraag. ’t Is vooral ánders: Tomorrowland heeft een eigen sfeer – ’t is een muzikaal sprookje waarin je kan verdwalen – en Klankfest is er een hele week, voor de mensen die misschien graag nog nét ietsje dieper graven… Maar moet ik kiezen? ’t Is appelen met peren vergelijken: ze groeien allebei aan een boom en daar stopt het dan.»
Charlotte De Witte 'Het begin van alles'
Tot voor kort moesten we nog Raving George zeggen, maar heden treedt Charlotte de Witte gewoon op als Charlotte de Witte. Voor wie haar uitstekende samenwerking met Oscar And The Wolf gemist heeft: het betreft hier een bijna 24-jarige dj – op 21 juli allemaal postkaartjes sturen! – die het gaat zoeken in de donkere hoekjes van de minimalistische techno. Ze ziet eruit als een weggehuppelde bosnimf, maar toch staat ze dit jaar voor het eerst sinds 2011 – toen haar carrière er ontbloesemde – niet tussen de andere sprookjesfiguren van Tomorrowland. Wel in Humo, want zo zijn we dan ook wel weer.
Charlotte de Witte «Tomorrowland was het begin van alles: nadat ik die wedstrijd van Studio Brussel won, werd mijn naam op de affiche gezet en werden alle mogelijke deuren wijd opengezet: niet alleen van clubs maar ook van festivals als I Love Techno en Pukkelpop. Goeie herinneringen dus! Sindsdien ben ik er elk jaar geweest; alleen deze editie zit ik in het buitenland.»
HUMO Jij bent dus een ondubbelzinnige voorstander van Tomorrowland?
De Witte «Goh, ik hoor weleens kritiek: dat ze alleen focussen op EDM, dat ze meer zouden kunnen doen met de stages die ze hebben en dat ze meer underground moeten aanbieden. Maar ik ga daar niet helemaal mee akkoord.
»’t Is vooral een beetje dubbel: Tomorrowland biedt wel variatie en superveel podia aan, maar je merkt dat ze bij elk podium mikken op de meest commerciële, best verkopende namen, zoals Jamie Jones voor house of Adam Beyer voor techno. Superinnoverend zijn ze niet: ze willen gewoon – and it makes sense – dat ze uitverkopen en dat iedereen zich amuseert. Maar blijft daar wel het feit dat ze die verschillende genres blijven aanbieden. Veel andere festivals zouden al snel alléén EDM programmeren.
»Tomorrowland biedt ook voor de toeschouwer mogelijkheden: stel dat je even genoeg hebt van de Main Stage, en je glipt de Kozzmozz-tent binnen. Daar leer je toevallig techno kennen en je denkt: ‘Hé, dit is eigenlijk veel meer mijn muziek. Híér moet ik zijn!’ Dat idee vind ik wel leuk (lacht).»
HUMO Je speelt dit jaar wel op Pukkelpop: iets helemaal anders dan Tomorrowland, zeker?
De Witte «Ja. Als ik naar Tomorrowland ga, is dat voor de beleving: je koopt een sandwich of een hotdog met een servetje met het Tomorrowland-logo, en dat is kweeniehoe culinair. Ze steken ook veel geld in de randanimatie: naast de stages heb je CO2-kanonnen en opblaasbare beesten die in het publiek worden gegooid. Het publiek staat daar echt op te wachten. Vervelend dan weer: je ziet weleens mensen die het belangrijker vinden om louter op Tomorrowland te zíjn en om selfies op Instagram te posten, dan om naar de muziek te gaan luisteren. Terwijl dat toch de essentie hoort te zijn.
'Veel andere festivals zouden al snel alléén EDM programmeren, hier blijven ze verschillende genres aanbieden'
»Op Pukkelpop komt het volk voor de muziek: ze komen omdat ze jou kennen als artiest of omdat ze je genre kunnen pruimen. Dat maakt de sfeer intenser en puurder.»
HUMO Kunnen we dit jaar van een goeie Tomorrowland-affiche spreken?
De Witte (twijfelt) «Op vrijdag is er heel de dag happy deep house in de Café d’Anvers-tent en een paar geestige dingen, zoals Kolombo en Hot Since 82, op de Cafeina-stage. Mijn maat Hush Hefner had ik ook graag gezien… Maar qua techno is er dan weer weinig keuze: Locked Groove is sowieso top en zaterdag kan je de hele dag voor de Kozzmozz-stage van Yves gaan kamperen. Eigenlijk is dat de enige dag dat ik écht zou willen gaan. Zondag draaien er nog wat vrienden op de Coincidence-stage – Amelie Lens, Massimo Mephisto... – maar verder: bwa.»
HUMO ’t Is niet erg dat je dit jaar mist?
De Witte «Ja en nee. Als ik niet zelf in Ierland had moeten draaien, was ik er sowieso bij geweest, al was het maar om voor mijn vrienden te supporteren en omdat het er leuk rondlopen is, maar mijn schema begint nu eenmaal drukker en drukker te worden. Ik was nog aan ’t kijken om tussen twee bookings in op vrijdag te gaan, maar dat lijkt me iets te zot. En de tickets zijn, net als op alle grote festivals tegenwoordig, ook niet spotgoedkoop, hè?»
HUMO Kun jij niet gewoon contacten aanspreken om elk jaar gratis te gaan?
De Witte «Waarschijnlijk wel, maar die mensen krijgen al zodanig véél aanvragen… Iedereen wil gaan, hè. Dan laat ik de guestlist liever voor fans die bij wijze van spreken iemand zouden vermoorden om er te geraken.»
HUMO Nobel.
De Witte «Nee hoor! Ik val de mensen gewoon niet graag lastig (lacht).»
