Tot op het bot: N-VA-voorzitter Bart De Wever
N-VA-voorzitter Bart De Wever (39) houdt met het hele gezin een weekje paasvakantie in Knokke in een gehuurde, wat verwaarloosde cottage-villa. Het is maar wat je vakantie noemt, natuurlijk: 's avonds rijdt hij naar Diepenbeek of Meise om een zoveelste lezing te geven. Overdag probeert hij zijn lectuurachterstand weg te werken, belt en mailt hij of geeft hij op de zeedijk in de lobby van Hotel Des Nations antwoord op 20 vragen van Humo.
Enkele quotes van Bart De Wever
«Ik ben nog nooit van iemand fan geweest - ik had zelfs als puber geen favoriete muziekgroep of zo. Ik voel wel waardering voor sommige politici. Voor Karel De Gucht, omdat hij investeert in het intellectuele debat. Dat doen niet zoveel politici meer. Herman Van Rompuy waardeer ik vanwege zijn sluwheid: geen enkele politicus is zo met zijn imago bezig, maar toch denkt iedereen dat het zijn allerlaatste zorg is. Bij Hugo Schiltz waardeerde ik het dat hij je meezoog in het maatschappelijke debat. Je moest flink wat boterhammen eten voor je met hem in discussie kon gaan. Louis Tobback vind ik een knap politicus omdat hij nooit de gave van de verontwaardiging heeft verloren. Hij is een sociaaldemocraat zoals ik ze graag heb: hij begrijpt perfect dat socialisme alleen werkt als socialisten niet alleen bezig zijn met behoeften van mensen, maar ook met waarden.»
«Mijn vrouw en ik hebben een zeer traditionele rolverdeling. Ik ben de jager-verzamelaar, en zij bewaakt de grot.»
«De laatste keer dat Di Rupo in de Vlaamse media opdook, vertelde hij dat de economische crisis praktisch voorbij was, dat het begrotingstekort wel zou verdwijnen, dat grote hervormingen van de instellingen of de sociale zekerheid niet nodig zijn en uiteraard ook dat de sterkste schouders de zwaarste lasten moeten dragen. Ik ben hem nog steeds dankbaar voor die mooie speech in 'TerZake', waaruit ik bij elke lezing graag en met veel succes citeer.»
«Ik vond het homohuwelijk eerst geen goed idee. Ik gun homo's en lesbiennes uiteraard alle rechten van hetero's, maar moet je dat ook een huwelijk noemen? Ik vond van niet. Maar gesprekken binnen en buiten de partij hebben me op andere gedachten gebracht. Als homo's die term huwelijk symbolisch belangrijk vinden, moet dat kunnen.»
«Ik had best wel in Beieren willen opgroeien: een sociaal land met een sterke economie en een politieke cultuur die me aanspreekt. In een stad als Füssen of München zou ik zeker kunnen wonen. En als Catalaan in Barcelona geboren zijn zou ik ook niet erg hebben gevonden.»
undefined
Het volledige artikel leest u in Humo 3632 van dinsdag 13 april 2010.
