Trentemøller: 'Ik ben een beetje verliefd op Savages'

Kopenhagenaar Anders Trentemøller is al vijftien jaar één van de grote namen in de elektronische muziek, én de trotse eigenaar van een indrukwekkend adresboekje.

Trentemøller maakt house, maar not as we know it. Hij dealt in sterke melodieën en schitterende vocalen, en zijn tracks hebben altijd meer weg van een reguliere song dan van een danceproductie. Eerder dit jaar tekende hij voor de mix van de langverwachte tweede plaat van Savages, frontvrouw Jehnny Beth zingt bij wijze van wederdienst ‘River in Me’ vol, de sterke eerste single van ‘Fixion’.

HUMO Je besteedt veel tijd aan Savages – verliefd?

Anders Trentemøller (lacht schaapachtig) «Op de muziek sowieso – de eerste Savages-plaat was mijn favoriete cd van 2013. Helemaal kapot geluisterd. Die release viel bovendien zowat samen met mijn vorige plaat (‘Lost’, red.) en daar ben ik lang voor op tournee getrokken. Zo ben ik de mensen van Savages tegen het lijf gelopen en is het contact ontstaan. Platonisch contact, wil ik nog wel even specificeren. (lacht hard) Nee, serieus: ik bén een beetje verliefd op Jehnny Beth, vooral op haar stem. De vriendschap tussen mij en Savages heeft er uiteindelijk toe geleid dat ze mij gevraagd hebben om hun elpee te mixen. Heel erg out of the box gedacht voor een indiegroep, en daarom ontzettend aantrekkelijk.»

HUMO Je ergert je aan hokjes?

Trentemøller «Nee, dat is het niet eens. Ik zie gewoon niet in waarom je niet met iedereen zou kunnen samenwerken, daar hoeft helemaal geen commissie of zo in tussen te komen. Ik maak toevallig elektronische muziek, maar ik ben ooit – in een diep duister verleden (giechelt) – gestart in groepjes. Het is overigens vooral in de dancewereld dat ik opgetrokken wenkbrauwen tegenkom, als ik weer eens iemand in skinny jeans met een Fender Jaguar heb uitgenodigd om mee te spelen, in plaats van een (spuugt het uit) high profile producer. De indiewereld is net zo ruimdenkend als ik altijd gedacht had.»

HUMO Geef daar eens een voorbeeld van?

Trentemøller «Op mijn vorige plaat was Alan Sparhawk van Low één van de gasten. Low: da’s monumentale, ernstige en vooral schítterende muziek, hè? Nauwelijks meer dan een gitaar en meerstemmigheid en wat percussie. Niet de meest voor de hand liggende partner voor een danceproducer, zou je denken, maar hij was ontzettend welwillend, en een ongelooflijke teamspeler.»

HUMO Toch vind ik Low of Savages helemaal niet zo vreemd in jouw geval. Je muziek heeft ook een in zichzelf gekeerd kantje. Of is dat het cliché van de Scandinavische melancholicus?

Trentemøller (gespeeld gegeneerd) «Schuldig! Het is waar wat je zegt, maar mensen vergeten nog weleens dat melancholie vaak een euforisch kantje kent. Daarom combineer ik misschien ook wel graag stemmen met upbeat muziek. Zeker live kan dat een geweldige uitwerking op het publiek hebben. Het is één van de redenen waarom ik niet kan wachten om weer te gaan spelen.»

HUMO Dat doet ons eraan denken dat je België op je tournee overslaat. Een schande!

Trentemøller «Geen zorgen: de optredens die nu staan aangekondigd, zijn een soort veredelde show-cases. Vanaf januari gaan we serieus toeren: dik dertig shows in Europa en nog eens dertig in de VS, en daarna nog de festivals. Iedereen zal aan zijn trekken komen.»

HUMO Treed je liever op dan dat je nieuwe muziek maakt?

Trentemøller «Absoluut. Een plaat maken is vaak een vreselijk proces: twee jaar van constante twijfel en zoeken naar de juiste elementen. Als dat eindelijk achter de rug is, dan is met de groep samenkomen – ik speel al jaren met dezelfde mensen – echt een opluchting. Dan kan er speels met het materiaal omgegaan worden en gaan we samen op zoek naar de perfecte set.»

HUMO Je maakt je er sowieso nooit makkelijk vanaf. Ik heb jou eigenlijk nog nooit zien deejayen, bijvoorbeeld.

Trentemøller «Ik doe het af en toe wel, maar dan echt alleen als er goed mee te verdienen is – zo eerlijk wil ik ook wel weer zijn.»

HUMO De titel ‘Fixion’ klinkt erg eighties, vind ik. Had niet misstaan bij Depeche Mode, met wie je op tournee bent geweest.

Trentemøller «Ik heb Depeche Mode ook al geremixt. Veel van geleerd. De jaren 80 zijn inderdaad van invloed geweest op deze plaat, vooral in de zin dat ik een stemmige elpee wilde maken met een uniform geluid. Mijn vorige was all over the place – tal van gasten, heel veel invloeden. Dat heb ik nu beperkter gehouden, en ik heb het materiaal dat ik had een tikje duisterder proberen te maken – een beetje zoals Depeche Mode deed ten opzichte van hun tijdgenoten.»

HUMO Behalve Jehnny Beth zingt op verschillende tracks ook een zekere Marie Frisker mee. Wie is zij?

Trentemøller «Een in Scandinavië behoorlijk populaire zangeres. Ik wilde aanvankelijk alleen met haar werken, ook weer als reactie op de vorige plaat. Dat Jehnny erop terechtgekomen is, was eigenlijk een happy accident.»

HUMO Tot besluit: je bent zeer enthousiast over je band en optreden, maar de muziek maak je desalniettemin in afzondering, hè? Wat voor mens maakt dat van jou?

Trentemøller «Iemand die bezeten is van muziek, zeker? (lacht) Mijn vriendin wordt gek van me als ik aan het opnemen ben. Dan ben ik er gewoon níét, ik kan alleen maar aan de plaat denken. Niet de gezellige, joviale jongen om mee naar een verjaardagsfeestje te nemen, vrees ik. Maar ik heb het nodig, zo is het.

»Let op: mijn vriendin en de andere mensen die me dierbaar zijn, krijgen er ook wel weer wat voor terug, hoor. Ik weiger compromissen te sluiten als het op mijn muziek aankomt, maar daarbuiten stel ik me op alle vlakken zo meewerkend mogelijk op. Zeg nu zelf: geen slechte deal, toch? (lacht hard)

»En wees gerust: ik kom écht naar België, beloofd.»