Tv-review 'Amateurs' (VTM, maandag 1 september)

‘Als je van iets eenvoudigs als amateurtoneel kunt genieten, zit je volgens mij dicht bij de zin van het leven,’ zei hoofdrolspeler Marc Van Eeghem vorige week in Humo. Wij bleven een beetje op onze honger zitten, maar we vermoeden dat het beste nog moet komen.

Het is vaak onbegonnen werk om een eerste aflevering van een nieuwe fictiereeks te beoordelen. Traditioneel worden eerst de personages voorgesteld, terwijl je toch het liefst meteen een spanningsboog voorgeschoteld krijgt. ‘Amateurs’ lost de belofte wel in: nog voor de generiek begint, staat Marc Van Eeghem alias Jan Delvo in zijn onderbroek aan de rand van een balkon aan de Avenue Louise, klaar om er een einde aan te maken. De blik in zijn ogen verraadt wanhoop, en voorspelt de ellende en de tragiek van de volgende afleveringen: voorwaar, een goed vooruitzicht!

‘Amateurs’ draait rond een amateurtheatergezelschap in het Pajottenland, waar vriendschapsbanden het dreigen te begeven als de voorzitter zich te ambitieus toont en een professionele regisseur inhuurt om het Koninklijk Landjuweel te kunnen winnen, de nationale wedstrijd voor amateurtoneel. Stany Crets speelt zichzelf als beroemde regisseur en doet dat meesterlijk – de rol van klootzak met mogelijk psychopathische trekjes past hem als gegoten. Alleen maar grote namen in deze serie, trouwens: Frank Van Passel tekent voor de sfeervolle regie, en bij de schare acteurs is er niemand die zijn strepen nog niet heeft verdiend. Hun prestaties tillen ‘Amateurs’ duidelijk op – je hoeft maar één scène met Els Dottermans te zien om meteen weer in bewondering te staan voor haar buitengewone acteertalent.

Echter, de balkonscène stond te veel in contrast met het kabbelende sfeertje van de rest van de aflevering, en zo kregen we toch die gevreesde voorstelling van de personages. De schetsen van het dorpsleven zorgen voor kijkplezier, maar de figuren leken soms iets te karikaturaal, en zou je eraan kunnen twijfelen of het wel en wee van een toneelgezelschap voldoende potentieel heeft om weken te blijven boeien. Die twijfel kan ongegrond zijn: aan het einde zat er weer vaart in en voelde je de op til zijnde drama’s.

Graag vermelden we de schitterende muziek van Wim De Wilde, die eerder ook de score verzorgde voor ‘Terug naar Oosterdonk’, ‘Manneken Pis’ en ‘De Smaak van De Keyser’. Bij het trompetgeschal dachten we zelfs dat het om Calexico ging, maar het mariachi-sfeertje bleek verbazend goed bij de beelden van het Pajottenland te passen.

Quote

‘Amateurtoneel is een benzinestation voor het hart.’

Stany Crets alias Stany Krets spreekt enthousiast zijn acteurs toe, maar denkt er al meteen het zijne van.

Bekijk de trailer