Tv-review: 'Homeland' op 2Be
Dat ‘De slimste mens’ op maandag nog een paar kijkers zal moeten inleveren: ‘Homeland’, het ‘24’ voor de denkende kijker, is terug.
Pech voor wie het heeft zitten voor de Venetiaanse blondheid van Damian Lewis: geen spoor te bekennen van welles-nietesterrorist Nicholas Brody in het begin van de derde portie ‘Homeland’. Brody nam immers de benen in het slot van het tweede seizoen toen (spoiler!) een autobom de halve CIA de lucht inblies. Klein detail: de bom zat in zíjn wagen. Wij zijn al voor minder zaken ondergedoken, daar mag u van op aan. Niet dat Lewis helemaal verdwenen is: in de eerste aflevering van het derde seizoen is hij zelfs alomtegenwoordig. Zij het wel in krantenpagina’s, nieuwsbulletins en opsporingsberichten.
De kaarten zijn grondig geschud voor het derde seizoen. Gedurfd – je blaast de helft van je personages nu eenmaal niet lichtzinnig op – maar het loont. Waar er op het eind van seizoen twee al wat sleet kwam op de bad romance tussen Brody en Carrie, kan er nu dus weer met een propere lei gestart worden. Hoewel zo’n lei in CIA-kringen nooit écht lang proper blijft. Waar we tot nu toe het dankbaarste voor zijn in het hertekende ‘Homeland’: de verhoogde schermtijd van de schimmige Dar Adal, het beste bewijs dat de good guys soms óók schurken kunnen zijn, en misschien wel de beste rol van F. Murray Abraham sinds hij Mozart omlegde en er nog een Oscar voor kreeg ook.
Rest ons het nog even te hebben over Claire Danes, die vorige maand nóg een Emmy op de schouw mocht zetten voor haar rol als de bipolaire Carrie Mathison. Van ons geen bezwaar: elke keer haar gemoed het weer op een swingen zet, zet Danes een prestatie neer die we sinds die laatste huilbui van Simonneke niet meer op het scherm mochten meemaken. De manier waarop ze in de slotscène van de aflevering beetje bij beetje afbrokkelde voor haar tv, terwijl ze publiekelijk het lijdend voorwerp werd van een karaktermoord: smúllen. En vervolgens de vingers aflikken.
Mocht televisie onderhevig zijn aan de Michelin-gids, ‘Homeland’ was een driesterrenrestaurant.
Quote
‘Wat zei de optimist nadat hij van het gebouw gesprongen was? So far, so good!‘– Die onthouden we voor onze volgende therapiesessie.
Tweet
