TV-review: 'Is 't nog ver?' op Vier
OF DAT ’T NOG VER IS?! Dat riepen wij steevast na 4km op weg naar onze vakantiebestemming. Inderdaad, ‘riepen’ want tegen die tijd hadden die ouders van ons hun oren toegeplamuurd met nat wc-papier (oordopjes avant la lettre) en was er een cassette met de grootste hits van Urbanus op volume 10 door de boxen aan het knallen. Sfeer!
Jengelende koters van dienst zijn vandaag Otto-Jan Ham, Jelle De Beule en Elise Crombez. Met een onmetelijk enthousiasme zitten ze te springen om ons alle onverwachte hoeken van de wereldkaart te laten zien. Die waar Australië tussen Zwitserland en Hongarije geprangd zit.
We kregen een aantal originele bestemmingen voorgeschoteld die telkens op een andere manier werden gepresenteerd. Een voorbeeld, zegt u? Jelle in pretpark Diggerland was kinderlijk uitgelaten, maar daardoor des te aanstekelijk. Elise aan de piramides in Bosnië benaderde de bij de haren getrokken theorieën van de lokale Indiana Jones dan weer met onbevooroordeelde, erg naturelle naïviteit. En de reportage over de Koerland-regio in Letland balanceerde de hele tijd tussen ‘de spot drijven met’ en informeren, maar altijd respectvol.
De authenticiteit zit ‘m in die korte grapjes of situaties die met een rotvaart in het programma geïnjecteerd worden en vaak later in het programma nog eens terug opgediept worden. Daaruit blijkt dat er héél goed over de scenario’s is nagedacht en dat er kosten nog moeite werden gespaard om een goed idee uit te werken. Een voorbeeld, zegt u? De herhaaldelijk terugkerende aankondiging van de rubriek ‘waar we het niet over gaan hebben’ met de Sagrada Familia in de hoofdrol. “Misschien komen we nog eens terug als ‘m af is.” Of de niezende panda.
De bestemmingen die in ‘Is ’t nog ver?’ aan bod kwamen, deden ons niet meteen zin krijgen om onze rugzak over de schouder te zwieren en te vertrekken, wat misschien een beetje raar is voor een reisprogramma. Maar ’t is dan ook geen reisprogramma pur sang. ‘Is ’t nog ver?’ roept herinneringen op aan andere stijlen en programma’s. Een voorbeeld, zegt u? De stijl van het vermelde item over Koerland deed ons wat aan Man Bijt Hond denken, en dat kan nooit of te nimmer iets slechts zijn. Bij de ‘Homo Turisticus’ en vooral in het item over de All-In schemerden flarden ‘In de gloria’ door. En ja, de rubriek ‘Hamnesie’, valt onder de categorie uitlachtelevisie. Maar het is begot hilarische uitlachtelevisie, inclusief de beste pokerface van Vlaanderen (en Nederland): Otto Jan Ham.
Quote uit het programma?
“De verpleger ook?” Elise tegen Otto-Jan wanneer die uitlegt wat er zoal te doen is in het resort.
De beste tweet over het programma?
Als ’t dan toch met uitlachen is, kunnen we best meteen zoveel mogelijk mensen schofferen, nee?
