Tv-review: 'KV Mechelen ’88 – Volksclub wint Europacup' op Canvas

Het is voor een schrijver niet moeilijk lyrisch te doen over een pot voetbal. Een mens moet nooit lang zoeken tussen de uit de maat geslagen versies van ‘You’ll Never Walk Alone’ en de bontgekleurde sjaals om de échte emoties te vinden. Maar soms blijven die emoties toch langer klinken dan het gezang. Neem nu bijvoorbeeld die elfde meidag van 1988.

1988, toen Mark Uytterhoeven nog gewoon het nieuws las, voetbalcommentatoren nog vanuit een conservenblik leken te spreken en de bekendste Clijsters nog gewoon Lei was. in ‘KV Mechelen ‘88’ volgden we de spelers die dat jaar Europees debuteerden. We hadden ze bijna ‘jongens’ genoemd, want toen waren voetballers nog gewoon mensen van vlees en bloed. Of toch de meesten.

We waren getuige van de kruisweg naar die beruchte finale van de Europacup tegen Ajax Amsterdam. Die ging langs staties waar Schotten, Sovjets (ja, díé jaren tachtig) en Italianen de plak zwaaiden. Met elk doelpunt steeg de verbazing – niet het minst bij de spelers zelf – en bij elke gewonnen wedstrijd groeide de hoop weer een el langer.

De tocht werd naverteld door iedereen die erin meeliep, en die er tot op vandaag nog voeling mee had: spelers, het bestuur, de supporters, zelfs die ene pechlijder die tot zijn eigen spijt niet mee kon naar Straatsburg en zijn toevlucht zocht tot de radio.

In Straatsburg stond immers een elftal schuimbekkende Amsterdammers – niet de paaltjes – te wachten op, zoals het zo treffend werd verwoord in de documentaire, ‘die boerenjongens’ van Malinwa. Dat de held van het verhaal toevalligerwijs net Piet den Boer zou heten, was toen nog niet geweten. Ach, 1988: toen helden nog heetten alsof ze gewoon naast je konden wonen - van een Lionel Messi of een Cristiano Ronaldo ga je op een zondagmiddag geen kopje suiker lenen. Of toch wij niet.

Nog eens een bekentenis? Wij hebben niet eens zo héél veel met voetbal. Komt er misschien van als je geworteld bent in een stad die jammerlijk genoeg gespeend is gebleven van een ploeg die naam waardig. Maar mochten we in 1988 in Mechelen gewoond hebben, we hadden het niet eens zo héél erg gevonden.

Volgende keer kijken we weer, zouden we zeggen. Maar dan moet eerst maar eens iemand die Europacup nog eens winnen.

Quote

‘We hebben niet tegen Bayern München, Real Madrid, AC Milan of Barcelona moeten spelen. Maar die konden we wel allemaal áán.’

Tweet