Tv-review: 'Mijn pop-uprestaurant' op VTM

Wij stammen nog uit de tijd dat pop-ups alleen op een computerscherm verschenen, maar tegenwoordig wordt er overal duchtig gepop-upt (up-gepopt?): gisteren nog uit het niets een berg afwas op ons aanrecht zien pop-uppen! Het was dus maar een kwestie van tijd voor die trend ook het kleine scherm zou bereiken. VTM bijt de spits af met de wedergeboorte van onze favoriete culinaire wedstrijd, ‘Mijn restaurant’, naar ‘Mijn pop-uprestaurant’.

Omdat alleen Sergio Herman blijft bestaan, staat in dit nieuwe seizoen het tijdelijke karakter van de vijf concurrerende etablissementen centraal. En ook al roepen de juryleden om ter luidst dat het daarbij om originaliteit en vernieuwing draait, wij vermoeden toch dat het iets te maken heeft met de vier vorige seizoenen van ‘Mijn restaurant’ en vooral: het dozijn failliete restaurants dat die opleverden.

De vernieuwing van ‘Mijn restaurant’ deed alvast één kop rollen: presentatrice Rani De Coninck moest wijken voor de multi-inzetbare Evi Hanssen – wat ons betreft bestaat er niet zoiets als een overkill aan Hanssen, maar dat ze meteen daarna ook ‘Beat Da Bompaz’ presenteert is misschien toch wat te veel van het goede. Bij de jury mag deze keer de onvermijdelijke Sergio Herman zijn ongezouten mening geven en de knieën van de vrouwelijke kandidaten doen knikken.

In aflevering één moesten de vijf duo’s tonen dat ze goed in team work zijn, door samen één avond een pop-uprestaurant uit de grond te stampen. Belangrijk daarbij was het ‘concept’ van dat eendagsrestaurant. Dus werd er onderling flink gebrainstormd en gepitcht. Lichtjes verontrustend: na één aflevering kunnen we het woord ‘concept’ al niet meer horen, zien of ruiken: ‘hoe staat het met het concept’, Sergio Herman die ‘het concept nog niet echt voelt’ of jurylid Max Borka die als designexpert blijkbaar ‘concepten ademt’ – er moet vast wel een geneesmiddel voor op de markt zijn.

En toch, de aantrekkingskracht die ‘Mijn restaurant’ op ons had, zorgde er ook nu weer voor dat de drie forse delen van ‘Mijn pop-uprestaurant’ voorbij vlogen. Want zoals een restaurant zonder brood op tafel en een café zonder bier, is ‘Mijn restaurant’ niets zonder vijf interessante duo’s. De jury mag zich dan vooral bezighouden met het beoordelen van het interieur, de kookkunsten en dat vermaledijde ‘concept’, wij genieten als kijker vooral van het evalueren van de verschillende duo’s. En die zijn ook dit jaar weer voortreffelijk gecast. Het sympathieke underdogkoppel, de ambitieuze vriendinnen, de arrogante Antwerpenaren (hun eigen woorden!) en – onze favoriet – het bevriende stel dat zichzelf als ‘feestbeesten’ profileert en door de regisseur dan ook prompt als becommentariërend koor van de eerste aflevering werd gebombardeerd.

Het concept van ‘Mijn pop-uprestaurant’ is, hoe hard ze zelf ook beweren van niet, eigenlijk identiek aan dat van ‘Mijn restaurant’. We kennen dus de mallemolen die de volgende weken bij VTM te zien gaat zijn, en toch hebben we na de eerste aflevering al weer helemaal zin om er in mee te stappen. Al was het maar om te zien welke kekke sjaaltjes chef-kok Sergio Herman nog allemaal in zijn kast heeft hangen.

Quote

‘Nee. Nu ja, een croque monsieur.’ Nathan wil niet gezegd hebben dat hij niet kan koken.

Tweet