TV-review: My Name Is... (vtm, zaterdag, 20.40u)
Humo bekijkt voor u het nieuwe tv-seizoen, zo hoeft u dat niet meer te doen. Of misschien net wel? Deze keer voor u besproken: 'My name is...' op vtm.
Concept
Zou er in Vlaanderen en of Nederland nog talent rondlopen dat tot nog toe schromelijk over het hoofd werd gezien?
Met
Francesca Vanthielen en Nicolette Van Dam
Review
Omdat de kandidaten nu zelf mogen kiezen welk idool ze willen imiteren, oogt 'My Name Is...' alvast minder monotoon - en luguber - dan voorganger 'My Name Is Michael'. Wij zagen onder meer een indrukwekkende André Hazes, een ontroerende Lady Gaga (een veertienjarig slachtoffertje van pesterijen dat door in de huid van haar idool te kruipen al haar kwelgeesten lik op stuk kon geven) en een geestige Amy Winehouse die zich zo hard in haar idool inleefde dat ze ook beschonken ten tonele verscheen, maar helaas ook een vakjury (yep, daar zijn ze weer, deze keer heten ze Erik de Zwart, Kathleen Aerts, Ronny Mosuse en Albert Verlinde) en twee van empathie overlopende presentatrices die in niets verschilden van de jury's en zorgwekkend goedgeluimde presentatoren van alle voorgaande zangconcoursen. Niet morrelen aan een succesformule, luidt het credo, maar wat ons betreft mag het talentenjachtformat toch eens onder handen genomen worden.
Quote
Jurylid Albert Verlinde over een would-be Marilyn Monroe: 'Zelfs het feit dat ze niet echt goed kon zingen, heb je héél erg goed gedaan.'
