TV-review: ‘Salamander’ op Eén
Wat ons betreft, hadden we met ‘Wolven’ wel even genoeg van flikkenreeksen op Eén die dierennamen dragen. Maar dat was vóór half onze kennissenkring ons aan de mouw kwam hangen met de boodschap ‘Salamander’ toch maar eens een kans te geven.
Meteen naast ‘Wolven’ gelegd worden, ‘t is geen cadeau dat we ‘Salamander’ hier geven. Maar zo bij de haren getrokken is de afweging nu ook niet, ze hebben op het eerst zicht dan ook wel wat gemeen met elkaar: politie-inspecteurs die graag buiten de lijntjes kleuren, schimmige organisaties die voor onheil zorgen, koele huurmoordenaars… En dan zien we de onvermijdelijke Gene Bervoets nog door de vingers.
Maar al bij de begingeneriek zagen we waarin ‘Salamander’ verschilt van het onfortuinlijke ‘Wolven’. Alles aan die eerste schrééuwt namelijk ‘prestige’, al hebben we ooit een document getekend de holle belofte van het etiket ‘prestigereeks’ nooit te geloven. Maar toch: ‘Salamander’ kan uitpakken met een paar troeven waar andere reeksen alleen maar jaloers naar kunnen loeren.
Niet het minst het acteursbestand. Neem nu de terugkeer van veteraan Jo De Meyere, bijvoorbeeld. Een tijdje geleden dat we hem nog eens zagen passeren, maar de eerste keer dat we níét spontaan het gevoel krijgen dat we dik in de rats zitten als hij iemand op het scherm streng toespreekt, moet eerlijk gezegd nog komen. En ja, Filip Peeters als de norse flik hebben we ook al eens gezien. Meer dan eens zelfs, maar – zo beginnen we nu stilaan te beseffen – misschien is daar wel een reden voor. De man heeft de rol nu eenmaal onder de knie – het is die ene immer opgetrokken wenkbrauw die het ‘m doet, denken we.
Maar dat wil niet zeggen dat er geen moment zijn waarop ‘Salamander’ niet té enthousiast rekent op onze goedgelovigheid. De manier waarop Gerardi, het personage van Peeters, zijn achtervolgers te slim af was, kwam toch wel heel erg makkelijk over – steel doodgewoon een nieuwe auto op een parkeerplaats, klaar. Bovendien lijkt hij de enige Brusselaar die in de dichtgeslibde hoofdstad werkelijk óveral met de wagen naartoe kan, de reeks lijkt zich wel af te spelen op een autoloze zondag.
De openbare omroep heeft het de laatste tijd niet onder de markt gehad op het vlak van politieseries. Eerst was er de – ja, hoor – prestigereeks ‘The Spiral’, dat ondanks de ambitieuze opzet toch even onnatuurlijk aanvoelde als een dubieus pak uit de kringloopwinkel, om dan opgevolgd te worden door het jeukpoeder van ‘Wolven’.
‘Salamander’ krijgt op dat vlak dus geen benijdenswaardige erfenis in de schoenen geschoven, maar al bij al: niet onaardig.
Quote uit het programma?
‘Als toeval niet bestond, hadden we er geen woord voor’
De beste tweet over het programma?
undefined
undefined
