TV-review: 'Shot on Location' op Nederland 2
Het laatste filmprogramma dat we ons nog kunnen herinneren, moet ‘Filmfan’ met Nic Balthazar zijn. Een BV, zelf niet te beroerd om in de regisseursstoel plaats te nemen, die commentaar verschaft bij enkele must-see films: laat dat nu ook exact hetgeen zijn wat Tom Barman doet in 'Shot on Location'.
En laat dat dan gelukkig ook meteen de enige overeenkomst tussen de twee filmprogramma’s zijn. Het oorspronkelijke idee voor deze vpro-productie was het maken van een docuserie à la ‘Classis Albums’ maar dan over beroemde films. Maar waarbij de locatiemogelijkheden voor documentaires rond platen eerder beperkt zijn (de studio, het repetitiekot…), kom je met filmlocaties wel een eind verder.
Barman doet de interviews én de voice-over in de reeks en vooral dat laatste klinkt, zelfs voor een inwoner van de vendelzwaaiende koekenstad, nogal vreemd in de oren. Ik kan me inbeelden dat menig Nederlander naar teletekst greep om de, wél erg zijn best doende, Antwerpenaar volledig te verstaan.
Belangrijker uiteraard is wat hij zei, en dat zat van meet af aan goed. Je hoort meteen dat Barman gepassioneerd is over zijn onderwerp en dat hij geniet van de opgedane kennis over de opgediepte filmparels. Vandaag was dat Gomorra, de film van Matteo Garrone over de Napolitaanse maffa, ofte de Camorra.
De beelden oogden bijzonder mooi. De mistroostige sfeer van de even mistroostige flatgebouwen van wijk 167, de regenachtige straten met de mensen die zo ver mogelijk wegdoken in hun jassen en het oude kleermakersatelier waar nu de stilte heerste, ze komen perfect overeen met de heersende sfeer van de film. Echt indrukwekkend werd het wanneer de filmbeelden naadloos overvloeiden in die van de reportage.
Barman sprak met de regisseur, de scenarioschrijver, de locatiemanager, de casting director en twee acteurs. Eén van die acteurs was Salvatore Cantalupo, die gestalte gaf aan de kleermaker. Bleek dat die afstamde van een kleermakersfamilie, iets dat de regisseur niet van te vore wist, en dat hij zich gebaseerd had op zijn vader om zijn rol neer te zetten. Hij is opgegroeid met de Camorra. Zijn lagereschoolvriendjes zitten allemaal in de gevangenis of zijn dood. En toch stelde hij de Camorra boven de regering, want ‘dat zijn de echte criminelen’. Je zou een half uur durende reportage met die man alleen kunnen maken en het zou geen seconde gaan vervelen.
Dat was dan ook het luxeprobleem van Shot on Location: te veel goed volk, te veel goede verhalen. Verdubbel de uitzendduur en ons hoort u niet meer klagen.
Volgende week: Trainspotting in Edinburgh.
Quote uit het programma?
Barman: “Wanneer had je door dat je meewerkte aan een mooi kunstwerk?”
Salvatore Abruzzese (Totò in de film, opgegroeid in wijk 167): “Toen we naar het festival van Cannes vertrokken.”
Gevolgd door een bulderlach van Barman en de hele familie Abruzzese.
De beste tweet over het programma?
Een goed idee geven we graag een zetje!
